ลู่ฝานกวาดตามองพวกเขา เหมือนเข้าใจอะไรบางอย่างแล้ว
อย่าบอกนะว่าอริยปราชญ์ดวงดาวดูอะไรออกแล้ว
ใจสั่นอยู่ครู่หนึ่ง จู่ๆ ลู่ฝานเริ่มพิจารณาว่าจะอยู่ในเจดีย์ยาต่อไปได้อีกหรือเปล่า
เฮ่อจงและคนอื่นเห็นสีหน้าลู่ฝานผิดปกติ จึงรีบพูดว่า “เรามาแจ้งนายแล้ว ลู่ฝาน นายไปทำธุระของนายเถอะ พวกเราไปละ!”
เมื่อพูดจบ เฮ่อจงและคนอื่นหันหลังเดินออกไป ไม่มีโอกาสให้ลู่ฝานปฏิเสธเลย
ลู่ฝานมองด้านหลังของพวกเขา ในใจเต็มไปด้วยความสงสัย
เฮ่อจงพูดเสียงเบาว่า “ท่านซู ต่อไปห้ามหาเรื่องเขาอีก หาเรื่องแบบไหนก็ไม่ได้ บอกให้เด็กพวกนั้นพูดจาดีๆ ด้วย เราล่วงเกินเด็กคนนี้ไม่ได้”
ตาเฒ่าซูถอนหายใจแล้วพูดว่า “ไม่รู้จริงๆ ว่าทำไมอริยปราชญ์พวกนั้น ถึงให้ความสำคัญกับเขาขนาดนี้ ขนาดอริยปราชญ์ดวงดาวยังกลับคำอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เกือบเอาป้ายจัดการดูแลคืนให้เขาด้วย ก็แค่มีแสงขึ้นมาตอนที่ทะลุระดับ นี่......”
ตาเฒ่าซูพูดต่อไปไม่ได้อีกแล้ว สิ่งที่ไม่ธรรมดาของลำแสงนั้น ถึงเป็นคนตาบอดก็มองออก การที่เขาพูดแบบนี้ออกมาในตอนนี้ ก็เพราะต้องการเหลือศักดิ์ศรีสุดท้ายให้ตัวเอง
ศักยภาพของลู่ฝาน ทำให้อริยปราชญ์ในเจดีย์ยาให้ความสำคัญ และออกคำสั่งให้ทำความรู้จัก
ต่อไปขอแค่ลู่ฝานไม่ตาย ฐานะต้องสูงกว่าพวกเขาแน่นอน ตาเฒ่าซูก็ไม่กล้าล่วงเกินลู่ฝานอีก ตอนนี้ขืนพูดมากอีก อาจนำไปสู่โทษฆ่าผู้มีเมตตาในอนาคต ตอนนี้ตาเฒ่าซูรู้สึกเสียใจที่ในตอนแรกใจร้ายกับลู่ฝานขนาดนั้น
ในเวลานี้ เรื่องที่ลู่ฝานสู้กับแปดผู้โดดเด่น เริ่มถูกพูดถึงในเมืองหลวงอย่างรวดเร็ว
คนที่ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นจำนวนมาก เอาการต่อสู้ของลู่ฝานกับแปดผู้โดดเด่น แบ่งออกเป็นห้าบทสิบแปดบทย่อย นำไปเล่าขานทุกที่ พรรณนาภาพการต่อสู้ได้อย่างมีสีสัน ออกรสออกชาติ ทำให้กลุ่มคนนับไม่ถ้วนที่ไม่ได้มาเห็นด้วยตาตัวเองที่เจดีย์ยา ถอนหายใจด้วยความเสียดาย ที่ตอนนั้นทำไมตัวเองไม่อยู่ที่นั่น
ชัยชนะของลู่ฝาน ทำให้คนนับไม่ถ้วนประหลาดใจและชื่นชม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า