อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 630

เซียวหยู่เซวียนสัมผัสเอวของนางอย่างเขินอายเล็กน้อย พูดอ้ำอึ้งไม่ชัดเจน “หากว่าเจ้าไม่รังเกียจ เตียงของข้าให้เจ้ายืมนอนได้”

กู้ชูหน่วนกลืนไม่เข้าคายไม่ออก “ล้มเลิกซะเถอะ หากว่าข้านอนที่เตียงของเจ้า พ่อของเจ้าจะไม่ตีจนข้าขาหักหรือไง”

“ไม่ต้องห่วง สองสามวันนี้ท่านพ่อข้ายุ่งมาก เขาไม่มีเวลามาสนใจพวกเราหรอก”

“อ๋อ.....ท่านพ่อของเจ้ายุ่งงานอะไรอยู่เหรอ?”

“ไม่ใช่เพราะกู้ชูหยุนนั่นหรือ หมู่นี้ไม่รู้ว่าเป็นบ้าอะไร มาที่จวนแม่ทัพของพวกเราบ่อยๆ นี่ไม่ใช่หรือไง ตอนเช้าตรู่นางก็มาแล้ว ตอนที่มาก็ยังทำท่าทางน้อยอกน้อยใจ บอกว่าอะไรไม่มีวาสนากับข้า เป็นสามีภรรยากันไม่ได้ ก็หวังว่าพอจะเป็นพี่น้องกันได้ ยังพูดว่าอะไรอีกยกย่องและเลื่อมใสพ่อของข้า ที่พ่อของข้าซื่อสัตย์ภักดีต่อราชสำนัก มีความรักใคร่ต่อราษฎร หวังว่าจะสามารถเป็นบุตรสาวบุญธรรมของพ่อข้าได้”

“อย่างไรเสียก็เป็นคำพูดที่พูดให้ดูดี รายละเอียดข้าก็พูดไม่ถูก ท่าทางบริสุทธิ์ไร้เดียงสานั่น ข้าดูซะจนโมโหมาก บังเอิญพ่อข้าชอบแบบนั้น คิดไม่ถึงว่าจะรับนางเป็นบุตรสาวบุญธรรมจริงๆ ยังจะให้นางมานั่งเล่นที่จวนบ่อยๆอีก”

“เจ้าบอกว่าวันนี้นางมาที่บ้านเจ้าตอนเช้าหรือ?”

“จะไม่ใช่ได้ไงล่ะ พระราชโองการยกเลิกการพระราชทานงานแต่งถ่ายทอดออกมาได้ไม่นาน กู้ชูหยุนแม่ดอกบัวขาวชอบทำตัวไร้เดียงสาก็มาแล้ว”

“นางรู้ได้อย่างไรว่าฮ่องเต้ยกเลิกพระราชโองการพระราชทานงานแต่ง? และยังมาได้เร็วขนาดนี้อีก?”

“ข้าจะรู้ได้ยังไง ผู้หญิงคนนั้นบ้าๆบอๆ ช่างเถอะ ไม่เอ่ยถึงนางแล้ว ไป ข้าพาเจ้าไปดูจวนแม่ทัพของพวกเรา”

กู้ชูหน่วนลูบคาง

คนอื่นไม่รู้ว่ากู้ชูหยุนชอบพอซ่างกวนฉู่ แต่นางจะไม่รู้ได้หรือ?

ฮ่องเต้ยกเลิกพระราชโองการ นางรีบร้อนอะไร? ทำซะจนเหมือนว่าอนาคตนางจะมาที่จวนแม่ทัพไม่ได้แล้วเช่นนั้น

คิดว่าจวนแม่ทัพน่าจะมีสิ่งของที่นางอยากได้แน่

หรือว่า.....

ที่นางต้องการก็คือมุกมังกร

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม