จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1013

หลิวจิ่งหมิงส่งเจียงชื่อออกจากห้องด้วยตัวเองอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน และยิ้มให้ทั้งทาง

ใครๆก็ดูออกว่าหลิวจิ่งหมิงให้ความสำคัญเจียงชื่อมาก

หลายปีมานี้ หมอระดับสูงมากันนักต่อนัก หลิวจิ่งหมิงไม่เคยแสดงท่าทีนอบน้อมขนาดนี้มาก่อน แค่ท่าทีแบบนี้ก็ดูออกแล้วว่าเจียงชื่อเก่งขนาดไหน

"คุณหมอเจียง ผมจะรีบทำตามที่คุณกำชับมานะครับ เรื่องอาการป่วยของประธานเจียงฝากคุณด้วยนะครับ" หลิวจิ่งหมิงพูดด้วยความเกรงใจ

เจียงชื่อยิ้มและหมุนตัวจากไป

ตอนที่มาถึงหน้าประตู เด็กหนุ่มคนหนึ่งพุ่งเข้ามา

ไม่ใช่ใครที่ไหน หมอหนุ่มที่โดนเจียงชื่อเอาชนะ--โม่หยวนนั่นเอง

เนื่องจากเขาสั่งยามั่ว ส่งผลให้อาการของคนไข้หนักขึ้น จึงถูกคนของบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อไล่ออกมา เกรงว่าจะมาที่นี่ไม่ได้อีกนาน

จากใบหน้าของโม่หยวนเห็นความผิดหวังอยู่

เมษรีบเข้ามาบังเจียงชื่อ เขาพูดกับโม่หยวน "เป็นอะไร แพ้แล้วพาล อยากมาหาเรื่องอีกหรือไง"

โม่หยวนส่ายหัวรัวๆ "คุณเข้าใจผิดแล้วครับ ผมมาหาคุณหมอเจียงเพื่อขอโทษ"

ขอโทษ?

เมษขมวดคิ้ว เด็กคนนี้มีความรับผิดชอบจริงๆ

เจียงชื่อเดินออกไปหนึ่งก้าว ยิ้มน้อยๆพลางกล่าว "อายุน้อยแล้วผยองไม่ใช่เรื่องแย่หรอก ถ้าคนอายุน้อยไม่ผยองเลยสังคมแห่งนี้คงหม่นหมองแย่"

"เพราะฉะนั้น ผมไม่คิดว่าเรื่องในวันนี้คุณทำอะไรผิด และคุณไม่ต้องขอโทษผม"

โม่หยวนกล่าว "ไม่ครับ ที่สุดแล้วผมผลีผลามเกินไป ไม่ทันรู้แน่ชัดว่าอาการของคนไข้เกิดจากอะไรก็สั่งยาสุ่มสี่สุ่มห้า แล้วยังดูถูกคนอื่นอีก พอได้ยินว่าคุณมาจากเจียงหนานก็เหยียดหยาม"

"ขอโทษนะครับคุณหมอเจียง ผมผิดไปแล้ว"

เขาก้มหน้า พูดด้วยความสัตย์จริง "และผมมีอีกหนึ่งเรื่องที่อยากให้คุณหมอเจียงรับปากผม"