แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 393

เฉินโม่คิดเกี่ยวกับความเป็นไปได้นับครั้งไม่ถ้วน แต่ถ้าแค่อาศัยผ้าเช็ดหน้าที่อยู่ตรงหน้าแล้วเบาะแสน้อยเกินไป

เว้นเสียแต่เขาจะพบร่องรอยของศิษย์น้องหญิงมากกว่านี้ ถึงจะสามารถตัดสินได้ว่าศิษย์น้องหญิงเกิดใหม่ในหัวเซี่ยโบราณเมื่อหลายพันปีก่อนหรือไม่

หากศิษย์น้องหญิงเกิดใหม่เมื่อหลายพันปีก่อนจริง ๆ ถึงแม้ว่าชี่ทิพย์ของโลกจะสลายไปหมดแล้ว เธอน่าจะฝึกไปถึงจิตปฐมนานแล้ว

แม้กระทั่งศิษย์น้องหญิงออกไปจากโลกแล้ว ไปท่องจักรวาลและดวงดาวบนท้องฟ้า

อย่างไรก็ตาม เฉินโม่ไม่รู้ว่าความจริงของเรื่องนี้คืออะไร การคาดเดาเกี่ยวกับผ้าเช็ดหน้านี้เพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอที่จะอธิบายอะไรได้

บางทีศิษย์น้องหญิงอาจจะรับลูกศิษย์เหมือนเขา ความจริงแล้วผ้าเช็ดหน้าผืนนี้ศิษย์ของเธออาจเป็นคนทิ้งเอาไว้

เหตุใดคนจึงคิดว่าเป็นของที่ระลึกของเทพธิดาลั่วเสิน เฉินโม่สันนิษฐานว่าอาจเป็นเพราะศิษย์น้องหญิงแสดงพลังแล้วถูกคนพบเห็น และเข้าใจผิดคิดว่าเทพธิดาลั่วเสินปรากฏตัว

เป็นไปได้ว่าคนที่ถูกเรียกว่าเทพธิดาลั่วเสินก็คือศิษย์น้องหญิง!

"อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมีร่องรอยของศิษย์น้องหญิงหลงเหลืออยู่บนโลก จึงเป็นข้อพิสูจน์ว่าศิษย์น้องหญิงได้มาเกิดใหม่บนโลก น่าเสียดายที่ตอนนี้พลังบำเพ็ญของผมยังไม่เพียงพอ ถ้าผมฝึกแดนยาทองสำเร็จแล้ว สติรับรู้จะสามารถขยายตัวได้มากยิ่งขึ้น และจะสามารถหาร่องรอยของศิษย์น้องหญิงได้มากขึ้นอย่างแน่นอน"

ฉินโม่ทำได้เพียงระงับความคิดที่จะตามหาศิษย์น้องหญิงชั่วคราว เก็บผ้าเช็ดหน้าเข้าไปในแหวนเก็บของ แล้วใช้กระดูกเทพเซียนชั้นมนุษย์และหยกหินหล่อเลี้ยงกระบี่สับสวรรค์ต่อไป

สองวันต่อมา เช้าวันนี้ หลังจากเฉินโม่เพิ่งชี้แนะเอียนชิงเฉิงให้ฝึกฝนเพลงกระบี่หงส์ฟ้าเสร็จ เวินฉิงก็โทรศัพท์มา

"เสี่ยวโม่ นายกำลังเรียนหนังสืออยู่หรือเปล่า?" เสียงของเวินฉิงมีความกังวลเล็กน้อย

สีหน้าของเฉินโม่เคร่งขรึมเล็กน้อย เขารู้ว่าถ้าสถานการณ์ปกติเวินฉิงและหลี่ซู่เฟินจะไม่โทรมาหาเขา เพราะกังวลว่าจะส่งผลกระทบต่อการเรียนของเขา และเมื่อพวกเธอโทรหาเฉินโม่ มันต้องเป็นเรื่องที่ค่อนข้างใหญ่อย่างแน่นอน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ