แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 394

มณฑลฮ่านหยาง โรงแรมบลูเวลซึ่งเป็นธุรกิจภายใต้เหม่ยหวา กรุ๊ป

แผนกจัดเลี้ยงของโรงแรมบลูเวลมีชายหนุ่มสวมชุดขาวนั่งบนเก้าอี้ที่อยู่กลางห้องโถง เอาเท้าวางบนโต๊ะกลมที่อยู่ตรงหน้า เอามือกอดอก สีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มหยอกล้อ

มีลูกน้องหลายคนที่สีหน้าเต็มไปด้วยความชั่วร้ายยืนอยู่ข้างหลังชายหนุ่ม

ว่านเหวินโยว ลูกชายของว่านฉางหรูเศรษฐีแห่งฮ่านหยาง ยืนอยู่กับลูกน้องสองสามคนด้วยสีหน้าที่เฝ้ามองเรื่องตลกอยู่ไม่ไกล

มีจานกระเบื้องและจานชามแตกอยู่บนพื้นรอบ ๆ ชายหนุ่ม

"การบริการของพวกคุณเป็นแบบนี้เหรอ? มีแมลงวันอยู่ในอาหารของพวกคุณ พวกคุณไม่ได้ให้คำอธิบาย แล้วยังหลบเลี่ยงอีก หมายความว่าอย่างไร?"

"การบริการแบบนี้ยังกล้าบอกว่าเป็นโรงแรมห้าดาวอีก ถุย!"

สีหน้าของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความรังเกียจ ทำให้ว่านเหวินโยวและคนอื่น ๆ หัวเราะเยาะไม่หยุด

พนักงานเสิร์ฟหลายคนซ่อนตัวอยู่หลังเคาน์เตอร์ด้วยสีหน้าตกใจ และไม่กล้าพูดอะไร

ห้องควบคุมส่วนกลางของโรงแรม หลี่ซู่เฟินเห็นฉากนี้ผ่านหน้าจอของกล้องวงจรปิด เธอตบโต๊ะที่อยู่ตรงหน้าด้วยความโมโห และคำรามว่า "ไอ้คนสารเลว รักแกคนมากเกินไปแล้ว มีข่าวจากเสี่ยวโม่หรือยัง? เขาจะมาถึงเมื่อไร?"

เวินฉิงรีบกล่าวโน้มน้าวว่า "ประธาน โปรดระงับความโกรธ ฉันโทรไปหาเสี่ยวโม่แล้ว เขาบอกว่าเรื่องทุกอย่างรอเขามาถึงก่อนแล้วค่อยว่ากัน"

ผู้รับผิดชอบแผนกจัดเลี้ยงยืนอยู่ข้างหลังเขา กล่าวด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความคับข้องใจ "ท่านประธาน คุณเป็นคนกำหนดมาตรฐานสุขอนามัยของที่นี่ และเลขาเวินก็มาตรวจเช็กด้วยตนเองทุกวัน แล้วจะมีแมลงวันได้อย่างไร? เห็นได้ชัดเจนว่าตระกูลว่านจ้างเขามาหาเรื่อง"

"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ เขาเจตนามาหาเรื่อง" ใบหน้าของหลี่ซู่เฟินซีดเผือด

ตั้งแต่ชายหนุ่มคนนี้มาที่โรงแรมเมื่อสามวันก่อน วันแรกเขาเจอแมงมุมอยู่ในจานอาหาร วันที่สองเจอแมลงสาบอยู่ในจานอาหาร และวันที่สามเจอแมลงวันอยู่ในจานอาหาร แม้แต่คนโง่ก็รู้ว่าเจตนาหาเรื่อง ถึงแม้จะมีแมลงวัน แมงมุม และแมลงสาบ แล้วทำไมอยู่ในจานอาหารของเขาทุกครั้ง โชคแบบนี้ควรจะไปซื้อหวยแล้ว