"ปัง!"
กู้ชูหน่วนกับเหวินเส่าอี๋ตกลงมา แต่ไม่ใช่ตกลงสู่ทะเลโลหิต แค่ตกใส่แผ่นหินที่ยืดออกมา
"อืม......"
กู้ชูหน่วนส่งเสียงด้วยความเจ็บ เอวของเธอ.......
จะหักแล้วใช่ไหม?
"โครม......"
เหวินเส่าอี๋จับกู้ชูหน่วนขึ้นกลางอากาศ จึงลดแรงกระแทกของนางให้เบาลง ส่วนตัวเขากลับกระแทกบนแผ่นหินอย่างจัง เพราะกระแทกอย่างแรง เขาจึงกระอักเลือดออกมา คล้ายกับกระดูกทั่วทั้งร่างกายจะหักหมดแล้ว แม้แต่อวัยวะภายในยังสะเทือนไปด้วย
ทั้งสองคนสลบไสล อสุรกายบนหน้าผาคำรามเสียงอย่างดุร้ายไม่หยุด
ทางด้านตะวันตกของหุบเขา เยี่ยจิ่งหานกับเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์คล้ายกับรับรู้ว่ากู้ชูหน่วนประสบเภทภัย
เยี่ยจิ่งหานทุรนทุรายจะลุกขึ้นให้ได้ อยากตามหากู้ชูหน่วนให้เจอ แต่ก็จนปัญญา ไม่รู้ว่ากู้ชูหน่วนทำอะไรกับร่างกายเขา เขาไม่เพียงแต่ไร้แรง กำลังภายในก็สูญสิ้นด้วย กระทั่งขยับก็ไม่ได้สักนิด จึงได้แต่ร้อนรุ่มกลุ้มใจ
"หลีลั่ว นำกำลังคนทั้งหมดไปพาพระชายากลับมาโดยปลอดภัย"
"นายท่าน แต่ถ้าทำเช่นนี้ ฐานะของพวกเราก็จะถูกเปิดเผย ถึงเวลานั้น......."
วืบ.......
ดวงตากระหายเลือดฉายรังสีใส่หลีลั่ว จนเขาขนลุกซู่ เขาติดตามนายท่านหลายปี แต่พึ่งเห็นนายท่านร้อนใจขนาดนี้ครั้งแรก
เขาไม่กล้าชักช้า รีบไปทำตามคำสั่งโดยพลัน "นายท่านวางใจเถอะพ่ะย่ะค่ะ ข้าน้อยต้องพาพระชายากลับมาอย่างปลอดภัยแน่พ่ะย่ะค่ะ"
หวิด..............
ทหารอารักขาที่ซ่อนตัวอยู่หายไปกว่าครึ่ง
เยี่ยจิ่งหานจ้องไปยังปากหูหลู
ที่นั่นมีเสียงอสุรกายร้องคำรามไม่หยุด
คล้ายกับรู้สึกมีอสุรกายชั้นหก ยิ่งไปกว่านั้น........อาจจะถึงชั้นเจ็ดแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์