ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 732

บทที่ 732

หาไปหนึ่งรอบก็ไม่พบ เซียวฉางควนก็พูดว่า “เย่เฉินเอ้ย พวกเรากลับกันเถอะ หรือไม่ก็ไปหาที่กินปิ้งย่างกันไหม? ข้าวมื้อเย็น ชูหรันมันตื่นเต้นเกินไป เล่นเอาพ่อกินไม่ค่อยอิ่ม”

เย่เฉินยิ้มพูดว่า “ได้ครับพ่อ ผมรู้จักร้านปิ้งย่างที่หนึ่ง รสชาติไม่เลว”

เซียวฉางควนก็เอามือตบขา “ไป พวกเราไปลองกันหน่อย แล้วก็จัดเบียร์สักคนละขวดสองขวด”

เย่เฉินรีบพูดว่า “ผมต้องขับรถน่ะสิครับพ่อ ดื่มไม่ได้”

เซียวฉางควนก็โบกปัด “เฮ้อ เดี๋ยวพ่อเรียกให้คนมาขับแทนก็ได้แล้ว กว่าเราจะได้ดื่มด้วยกัน ไม่ใช่ง่ายๆ ปกติแล้วแม่ยายแกก็ยุ่งเสียเหลือเกิน บ่นอยู่ข้างหูทั้งวันทั้งคืน รำคาญแย่ ตอนนี้โชคดีเธอไม่อยู่ เราสองคนก็มาสนุกกันหน่อยเป็นไง?”

เย่เฉินก็ทำท่าไหล่ตก แล้วยิ้มพูดว่า “ในเมื่อพ่อบอกแบบนี้ ก็ไปดื่มกันสักหน่อยแล้วกันครับ！”

พูดไป ก็ขับมาจอดข้างๆ ร้านปิ้งย่าง

ทั้งสองสั่งปิ้งย่างมาเป็นกอง แล้วก็เบียร์อีกหลายขวด แล้วก็นั่งดื่มกินอยู่ที่ข้างทางอย่างมีความสุข

หม่าหลันหายตัวไป เย่เฉินเป็นคนที่อยู่เบื้องหลัง เป็นคนบงการ ก็ต้องดีใจเป็นธรรมดา

ส่วนเซียวฉางควน เนื่องจากถูกหม่าหลันกดขี่มานาน ก็เลยรู้สึกโล่งอกไม่น้อย อารมณ์ก็ดีเป็นธรรมดา

สองคนนั่งลง กำลังนั่งกินปิ้งย่าง เซียวชูหรันก็โทรหาเย่เฉิน

เขาก็รีบส่งสายตาให้กับเซียวฉางควน แล้วก็รับโทรศัพท์ จากนั้นก็ถามอย่างเป็นห่วงว่า “ฮัลโหลชูหรัน แจ้งความแล้วใช่ไหม?”

เซียวชูหรันพูดด้วยน้ำเสียงเสียใจว่า “แจ้งความแล้ว แต่ตำรวจบอกว่า แม่เป็นผู้ใหญ่แล้ว ตอนนี้หายตัวไปยังไม่ถึง10ชั่วโมง ยังไม่สามารถส่งตำรวจออกไปช่วยตามหาได้ แต่ว่าพวกเขาได้เพิ่มข้อมูลงไปในทะเบียนผู้สูญหายแล้ว ถ้ามีคนพบก็จะรีบแจ้งเราทันที”

เย่เฉินก็ตอบรับไป แล้วพูดว่า “งั้นก็ดี จริงๆ แล้วตำรวจบอกมาก็ไม่ผิด เพิ่งหายตัวไปไม่กี่ชั่วโมง คงไม่สามารถให้ตำรวจออกตามหาได้ ตำรวจเขามีเรื่องที่สำคัญมากกว่านั้นที่ต้องไปทำ”

“เฮ้อ...” เซียวชูหรันพูดว่า “แต่ฉันรู้สึกไม่ค่อยดี สังหรณ์ใจว่าจะเกิดเรื่องไม่ดี กลัวว่าแม่จะเป็นอะไรไป.......ด้วยนิสัยและอารมณ์ของแม่ ถ้าไปทะเลาะกับใครเขาข้างนอก แล้วก็จะเสียเปรียบเอาได้.........”