ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 750

บทที่ 750

คนขับรถชาวต่างชาติก็รีบพยักหน้าตอบว่า “ได้ครับท่านประธาน เดี๋ยวผมไปเดี๋ยวนี้เลย！”

จากนั้น เขาก็เปิดฝากระโปรงหลังของรถPhantom Family แล้วรับเอากระเป๋าเดินทางจากมือของพอลไป จากนั้นก็ใส่เข้าไปในรถ

พอเสร็จ เขาก็ถามหานเหม่ยฉิงอีกว่า “ท่านประธานครับ ท่านกับผู้จัดการไม่นิ่งรถคันนี้ไปหรือครับ? ”

หานเหม่ยฉิงพยักหน้า แล้วพูดว่า “เดี๋ยวฉันนั่งรถของเพื่อนเก่าฉันไปน่ะ นายไปก่อนเลย”

เซียวฉางควนเห็นรถPhantom Familyที่หรูหราใหม่เอี่ยม ในใจก็ขมขื่น

ราคาของรถคันนี้ เขาก็รู้ว่ามันแพงเท่าไร

แค่รถเปล่าๆ ก็8-9ล้านหยวนแล้ว แล้วรถนี่ก็เลือกตกแต่งด้วยตุ๊กตายี่ห้อรถทองคำแท้ ก็ราคา2แสนกว่าแล้ว

ดังนั้น ในใจเซียวฉางควนก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองจน

เขาอดพูดกับหานเหม่ยฉิงไม่ได้ว่า “โหเหม่ยฉิง ผมว่าคุณก็นั่งรถPhantom Familyนี่ไปแล้วกัน รถผมมันไม่ได้หรูหราอะไรเลย กลัวคุณนั่งแล้วไม่ชิน เดี๋ยวจะทำให้คุณเสียเกียรติมากกว่า”

หานเหม่ยฉิงก็ตั้งใจพูดว่า “ฉางควน พวกเราก็รู้จักกันมาตั้งหลายปีแล้ว คุณคิดว่าฉันเป็นคนที่ลุ่มหลงในยศถาบรรดาศักดิ์หรือไง? ”

เซียวฉางควนก็ทำตัวไม่ถูกขึ้นมาทันที

เขาก็พูดอย่างอึกอักว่า “รถของผมคันนั้น เป็นแค่รถเบ็นซ์ซีรี่ย์5ธรรมดาๆ กลัวจะเสียเกียรติคุณ.........”

หานเหม่ยฉิงก็พูดโกรธนิดๆ ว่า “ฉางควน ทำไมตอนนี้คุณมาใส่ใจเรื่องพวกนี้ด้วย? จะรถPhantom Familyก็ดี รถเบนซ์ก็ดี ต่อให้เป็นรถจักรยานรุ่นเก่าที่พวกผู้ชายฮิตๆ กันสมัยเรียน ทั้งหมดก็เป็นแค่ยานพาหนะแทนการเดินทั้งนั้นไม่ใช่หรือ? ต่อให้วันนี้คุณขี่จักรยานรุ่นเก่านั้นมา ฉันก็ยอมนั่ง”

พูดไป หานเหม่ยฉิงก็ยิ้มพูดว่า “แต่ว่าฉันคิดว่าอายุคุณตอนนี้ จะมาขี่จักรยานให้ฉันซ้อนคงจะกินแรงไม่น้อยสินะ? ”