ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4666

แต่ต่อให้เธอฝันก็คิดไม่ถึงว่า แท้ที่จริงแล้วถ้าหากเย่เฉินยินยอม เขาสามารถให้เจมส์ ไวท์ช่วยหม่าหลันออกหนังสือรับรองการวินิจฉัยได้โดยสิ้นเชิง ให้หม่าหลันอยู่ในโรงพยาบาลไปตลอด

ถ้าหากสามารถจับกุมเหมยอวี้เจินเอาไว้ได้อย่างรวดเร็ว หม่าหลันอาจจะไม่ต้องรอจนเข้าสถานกักกัน ก็สามารถลบล้างการเป็นผู้ต้องสงสัยได้อย่างสมบูรณ์

แต่เย่เฉินคิดว่า ถ้าหากเป็นอย่างนั้นละก็ หม่าหลันก็จะไม่ได้รับบทเรียนอย่างแน่นอน

ดังนั้นเขาจึงให้เฟ่ยเจี้ยนจงบอกเจมส์ ไวท์โดยเฉพาะ ไม่ต้องให้หม่าหลันอยู่โรงพยาบาลนานเกินไป วันนี้ก็นำตัวเธอส่งไปที่ในสถานกักกัน

ในเวลานี้ เจมส์ ไวท์เห็นว่าสีหน้าของหม่าหลันสิ้นหวัง ก็เอ่ยปากกล่าวปลอบโยน: “คุณผู้หญิงหม่า ลูกเขยของคุณกำลังช่วยคุณหาความเกี่ยวข้องเพื่อที่จะพยายามสะสางคดีให้เร็วที่สุด ดังนั้นคุณเองก็ไม่ต้องเป็นกังวลมากจนเกินไป เข้าไปอยู่ในสถานกักกันสักสิบวันจนถึงครึ่งเดือน ก็น่าจะออกมาได้แล้ว”

หม่าหลันรู้ดีว่าตนเองไม่มีวิธีทางอื่น ทำได้เพียงแค่รอ ดังนั้นจึงพยักหน้าเบาๆ

ถึงแม้ว่าภายในใจของเธอมีความไม่เต็มใจเป็นอย่างยิ่ง แต่ในเวลานี้ก็ทำได้แค่เพียงยอมรับชะตากรรมชีวิต

เจมส์ ไวท์เห็นอารมณ์ของหม่าหลันตกต่ำเป็นอย่างมาก ก็เอ่ยปากกล่าวอีกครั้ง: “คุณผู้หญิงหม่า หลังจากที่คุณเข้าเรือนจำแล้ว ผมจะจัดการให้เจ้าหน้าที่ของพวกเรา ฝากเงินเข้าในบัญชีเรือนจำของคุณให้เพียงพอ เช่นนี้คุณอยู่ด้านในก็สามารถซื้อของใช้ที่คุณต้องการได้ตามใจ อีกอย่างด้านในเรือนจำ เมื่อถึงเวลาปล่อยให้นักโทษเดินเล่นชั่วคราว ก็สามารถโทรศัพท์หาคนในครอบครัวได้ เมื่อถึงเวลานั้นคุณก็สามารถโทรศัพท์หาลูกสาว ลูกเขยของคุณได้”

เมื่อได้ยินว่าสามารถโทรหาคนภายนอกได้ อารมณ์ของหม่าหลันก็ผ่อนคลายขึ้นบ้างเล็กน้อย

ตั้งแต่ที่ถูกจับกุมจนถึงตอนนี้ ภายในใจของเธอค่อนข้างคิดถึงลูกสาวและลูกเขยของตนเอง เพียงแต่นอกจากตอนแรกที่โทรศัพท์ติดต่อหาพวกเขาครั้งหนึ่งแล้ว ก็ไม่มีโอกาสได้ติดต่อกับพวกเขาทั้งสองคนอีกเลย