ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 990

จุดพักเปลี่ยนม้านั้นไม่มีเจ้าหน้าที่อยู่เลย เมื่อไปถึงจึงขับไล่ทุกคนออกไป

นี่ถือเป็นฐานทัพชั่วคราวของเขา ใช้สำหรับบัญชาการและจัดการเรื่องต่าง ๆ ในเมืองหลวง

ก่อนที่เขาจะออกจากเมืองหลวง เขาได้ส่งคนออกไป บอกว่า หากรอครบกำหนดแล้วกุ้ยไท่เฟยยังไม่วางยาพิษเฉินไท่จวินอีก นั่นหมายความว่านางรู้แผนการของเขาแล้ว ให้ใครสักคนลอบสังหารนางได้ทันที ไม่ว่ากุ้ยไท่เฟยจะตายด้วยวิธีใดก็ตาม จุดประสงค์ของเขาในการประสบความสำเร็จจะต้องบรรลุ

คืนนั้นมีข่าวมาส่งว่ากุ้ยไท่เฟยมิได้วางยาพิษ มือสังหารทั้งหลายจึงปฏิบัติตามแผนลอบสังหาร แต่มือสังหารทั้งเจ็ดกลับล้มตายในตำหนักสีอัน เฉินไท่จวินได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย ส่วนกุ้ยไท่เฟยปลอดภัยดี ทว่าซุนฟางเอ๋อร์ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนหมดสติไป

เมื่อได้ยินข่าวนี้ อ๋องหนานหวายก็รับรู้ทันทีว่าแผนการล้มเหลว ท่านแม่ล่วงรู้ถึงการกระทำของเขา

เพราะเป็นไปไม่ได้ที่คนของเขาจะโจมตีซุนฟางเอ๋อร์ อย่างน้อยก็ในตอนนี้

เวลานี้ซุนฟางเอ๋อร์ได้รับบาดเจ็บสาหัสถึงขั้นหมดสติ เป็นการยากที่จะเอาชีวิตรอดภายในตำหนักนั้นไปได้

“กุ้ยไท่เฟยให้ความสำคัญกับซุนฟางเอ๋อร์เสมอ ต่อให้นางรู้ว่าข้ากำลังคิดการใดอยู่ ถึงอย่างไรก็ต้องเก็บซุนฟางเอ๋อร์ไว้ข้างกาย นางเป็นผู้ให้คำปรึกษาแนะนำที่ดี ช่วยเหลือได้แม้กระทั่งวางยาพิษ แล้วเหตุใดถึงต้องฆ่านางด้วย?” อ๋องหนานหวายหารือกับชางชิว ที่ปรึกษาของเขา

อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าเขาก็ค้นพบสาเหตุ

ครั้งหนึ่งเขาปวดท้อง จึงเรียกหมอมาจับชีพจร พบว่าตนเองถูกวางยาพิษ

เขานึกถึงสุราหมักที่กุ้ยไท่เฟยมอบให้เขาก่อนออกเดินทาง ในเวลานั้น นางบอกว่าเดิมทีมันถูกเตรียมไว้สำหรับมู่หรงเจี๋ย ทว่านางตัดสินใจมอบให้เขาแทน

เขาแค่นเสียงหัวเราะอย่างโกรธเคือง “ท่านแม่ ท่านส่งคนมาอยู่เคียงข้างข้ากี่คนกันแน่? ถึงได้ล่วงรู้ทุกย่างก้าวของข้า เสมือนรู้จักหลังมือของตนเอง”

นางคงรู้แล้วว่าเขาจงใจจะวางยาพิษนาง ดังนั้นนางจึงมีมาตรการโต้กลับ

“ท่านอ๋อง ข้าน้อยได้รับจดหมายจากนกพิราบส่งสาร!” ทหารยามเข้ามาพร้อมกับถือกระบอกไม้ไผ่เล็ก ๆ ไว้ในมือ