บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 343

หลังจากที่เย่จายซิงตั้งแผงขายของบนท้องถนนแล้วนั้น ก็มีผู้คนรายล้อมเข้ามาชมเรื่องน่าสนุกอยู่มากมาย

ด้วยเพราะนางมีรูปลักษณ์ที่โดดเด่นสะดุดตา เมื่อเดินไปที่ใดก็มักจะตกเป็นเป้าสายตาโดยตลอด

แต่สิ่งที่น่าตกใจมากที่สุดก็คือคำพูดของ โดยเฉพาะป้ายที่กล่าวว่า กลั่นยาได้ตั้งแต่ระดับหนึ่งถึงโอสถระดับเจ็ดนั้น นับว่าทำให้ผู้คนอดที่จะตกตะลึงปนแปลกใจไปมิได้

ในยามนี้หาได้มีผู้ใดเชื่อถือนางไม่ นางที่อายุเพียงเท่านี้จะมาเป็นอาจารย์กลั่นยาขั้นเจ็ดไปได้อย่างไร

“นี่คงมิใช่การละเล่นอะไรใช่หรือไม่? บอกนางคืออาจารย์กลั่นยาขั้นเจ็ด ขี้โม้เสียจริง!”

“ข้าละหมดคำพูด ในยามนี้ผู้ใดก็สามารถพูดได้หรือ ว่าตนเองคือปรมาจารย์กลั่นยาขั้นสูง ?”

“ดูนางก็ออกจะงดงาม น่าเสียดาย ดูท่าสมองของนางจะมีปัญหาเสียแล้ว!”

“รอก่อน แม่นางผู้นี้ มิใช่คนที่ทำการสังหารเจ้าสำนักเทียนฉานผู้นั้นหรือ?”

จู่ๆ ก็มีเสียงเล็ก ๆ พูดขึ้นมา

“อะไรนะ? เป็นนางหรือ?”

ทุกคนพลันมองไปที่เย่จายซิงด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย

เจ้าสำนักเทียนฉานเป็นถึงผู้แข็งแกร่งพลังปราณขั้นแดนมหาจักรพรรดิทิพย์ ได้ยินมาว่าถูกสตรีจากสำนักเฉียนคุนฆ่าไปอย่างง่ายดาย แม้แต่กระทั่งรังของเจ้าสำนักเทียนฉานยังถูกทำลายเสียย่อยยับ

ไม่อาจไม่พูดได้เลยว่าโหดเหี้ยมยิ่งนัก

ทว่า ถ้าหากนางสังหารท่านเจ้าสำนักจงจริง ๆ นั่นหมายความว่าพลังปราณของนางถึงขั้นแดนมหาจักรพรรดิทิพย์เลยทีเดียว ในเมื่อนางมีพลังปราณฝึกตนสูงส่งถึงเพียงนี้ ย่อมไม่อาจมีความสามารถในการกลั่นยาขั้นสูงได้ไม่ใช่หรือ ?

“นางจะกลั่นยาได้หรือไม่ ก็แค่ให้นางลองดูก็รู้แล้วไม่ใช่หรือ?”

คุณชายท่านหนึ่งเดินเข้ามาในทันที พร้อมกับหยิบถุงมิติออกมา พลางเอ่ยพูดด้วยท่าทีเย้าแหย่ว่า

“แม่นางคนสวย ช่วยกลั่นโอสถเม็ดสี่ฤดูให้ข้าหน่อยสิ ต้องใช้กี่หินทิพย์กัน?”

เย่จายซิงเพียงเงยหน้าขึ้นไปมองเขาด้วยความเฉยเมย “โอสถสี่ทิศ โอสถขั้นเจ็ด สามสิบล้านหินทิพย์”

ราคาของโอสถขั้นเจ็ดล้วนแต่เป็นราคาประมาณนี้ ไม่นับว่าแพงมากนัก

ทว่า ถุงมิติของคุณชายผู้นี้หาได้มีหินทิพย์มากถึงขนาดนั้นไม่

เขาจึงหัวเราะเยาะออกมาว่า

“เจ้าเหตุใดไม่ออกไปปล้นเสียล่ะ? สามสิบล้านหินทิพย์ เจ้าคิดว่าตนเองเป็นอาจารย์กลั่นยาขั้นเจ็ดจริงๆหรือ? เอาเช่นนี้ดีหรือไม่ ในถุงนี่มีหินทิพย์อยู่ยี่สิบล้านหินทิพย์ เจ้าก็มาอยู่เป็นเพื่อนข้าสักคืนสองคืนสิแล้วหินทิพย์ในถุงนี้ทั้งหมดจะเป็นของเจ้า เช่นนี้ มือของเจ้าจักไม่ต้องมาโดนเตากลั่นโอสถลวกให้ด้วย ”

เย่จายซิงเพียงมองเขาแค่หางตาเท่านั้น มุมปากพลันยกยิ้มขึ้นมา “งั้นหรือ?”

ทันใดนั้นกลิ่นอายความกดดันพลันแผ่ออกมาจากตัวของเย่จายซิงในทันที พร้อมด้วยคุณชายคนนั้นที่นั่งคุกเข่าลงไปด้วยสีหน้าเขียวคล้ำและกระอักเลือดออกมาคำโต

ผู้คนที่อยู่รอบด้านต่างพากันตกตะลึงไปในทันที

ที่แท้นางมีพลันปราณขั้นแดนมหาจักรพรรดิทิพย์จริงๆ !

นางเพิ่งจะได้กี่หนาวกัน!

เย่จายซิงพลันเดินเข้าไปเหยียบมือของคุณชายท่านนั้นในทันที “ยังอยากให้ข้าไปอยู่เป็นเพื่อนอีกหรือไม่เล่า?”

“ไม่กล้าแล้ว ไม่กล้าแล้ว! เป็นข้าที่มีตาหามีแววไม่ ท่านได้โปรดไว้ชีวิตข้าไปสักครั้งเถิด!”

คุณชายท่านนั้นตกใจเสียจนใบหน้าซีดเผือดไปในทันที พลางก้มหน้าคุกเข่าลงบนพื้นเพื่อขอรับผิด พร้อมกับตกปากตนเองอย่างแรง

เป็นเขาที่เคยชินกับการเอิ้นหยอกเกี้ยวพาราสีสตรีมากเกินไป ไม่คิดว่าตนเองจะมาเหยียบเจอตอแข็งเข้าเสียได้ ผู้ใดจะไปคิดกันว่า แม่นางผู้นี้ดูอย่างไรก็อายุยังไม่เข้ายี่สิบหนาว จะเป็นผู้ฝึกตนถึงขั้นแดนมหาจักรพรรดิทิพย์ได้

เขาเลยคิดว่าผู้คนที่อยู่รอบด้านพูดเรื่องโกหกกันขึ้นมา ไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริงเช่นนี้

ในครานี้ เกรงว่ามันคงจะเป็นภายในจิตใจของเขาไปอีกนาน ชั่วชีวิตนี้เขาคงมิกล้าไปเอ่ยเกี้ยวสตรีผู้อื่นอีกแล้ว

“ในเมื่อรู้ว่าตนเองผิดก็แก้นิสัยของตนเองเสีย”

เย่จายซิงจึงยกเท้าของตนเองขึ้นมา พลางมองไปที่เขาแล้วถามว่า “ท่านต้องการจะให้กลั่นโอสถชนิดใด ยี่สิบล้านหินทิพย์สามารถกลั่นโอสถเม็ดขั้นสี่ให้กับท่านได้”

คุณชายพลันชะงักไปในทันที รีบร้อนกล่าวออกมาว่า “ได้ได้ได้ ทานช่วยกลั่นโอสถระดับสี่ให้กับข้า เป็นโอสถฝึกปราณก็พอแล้ว”

โอสถฝึกปราณเป็นโอสถขั้นสี่ที่ดีที่สุดเขาพลันรู้สึกว่าแม่นางน้อยผู้นี้ถึงแม้ว่าจะเป็นอัจฉริยะ ทว่าย่อมไม่อาจเป็นถึงอาจารย์กลั่นยาขั้นเจ็ดไปได้ อย่างมากที่สุดนางก็น่าจะเป็นเพียงปรมาจารย์กลั่นยาขั้นที่สี่เท่านั้น เขาเลยพูดโอสถขั้นสี่ที่สามารถพบได้ทั่วไปให้นางกลั่นโอสถออกมาแทน

เช่นนี้มันก็จะได้ดีต่อตัวนางด้วย

เย่จายซิงเข้าใจความคิดของเขาได้เป็นอย่างดี แต่นางก็คร้านที่จะอธิบายออกไปเช่นกัน นางจึงได้หยิบวัตถุดิบตัวยาที่จะใช้กลั่นเป็นโอสถฝึกปราณออกมา จากนั้นก็เตรียมตัวกลั่นโอสถในทันที

หนังสือโอสถทั้งหมดของผู้อาวุโสสามนั้น นางล้วนแต่ดูหมดแล้ว ถึงแม้ว่านางจะเคยฝึกปรุงโอสถพวกนั้นมาบ้างแล้วก็ตาม ทว่านางจดจำตัวยาของโอสถทุกสูตรได้ย่างแม่นยำยิ่งนักการจะกลั่นโอสถออกมาได้นั้น ไม่นับว่าเป็นปัญหาอันใดเลยแม้แต่น้อย

ขอเพียงแค่มิได้ยากมา ทั้งยังไม่เป็นโอสถเฉพาะทางมากจนเกินไป นางล้วนแต่ปรุงโอสถออกมาได้หมด

เมื่อได้ยินว่ามีสตรีมาปรุงยาอยู่กลางถนนนั้น ทุกคนก็พลันเข้ามาล้อมดูกันเพิ่มมากขึ้น

เย่จายซิงที่มีจิตใจแน่วแน่ กำลังทำให้จิตใจของตนเองให้สงบลง จากนั้นจึงเริ่มทำการกลั่นโอสถฝึกปราณในทันที

การเคลื่อนไหวของนางว่องไวยิ่งนัก จากท่าทีเฉยเมยเมื่อครู่ พลันค่อยๆ ทำให้ผู้คนที่มองมารู้สึกได้ถึงความน่าอัศจรรย์และตื่นตาตื่นใจขึ้นมาในทันที

เมื่อทุกคนได้เห็นภาพฉากนี้แล้วนั้น ภายในของแต่ละคนยังอดสงสัยไปไม่ได้ว่า ตนเองเคยพบเห็นปรมาจารย์กลั่นโอสถได้ว่องไวเท่านี้หรือไม่