ฉันนี่แหละ...คุณหนูพันล้าน เซิงเกอ! นิยาย บท 75

“เกิดอะไรขึ้นกับซิ่นซิน？”

มู่เจี้ยนเต๋อปิดทีวี แล้วเอ่ยถาม

“ซิ่นซินถูกลู่ฮั๋วพาตัวไป บอกว่าจะหาหมอมาผ่าตัดให้เธอ แต่เพราะความผิดพลาดระหว่างการผ่าตัด ซิ่นซินก็เลยฮือๆ……”

หยุนเหม่ยร้องห่มร้องไห้อย่างหนัก ใบหน้าเศร้าเสียใจ ยังคงร้องไห้ต่อ“ ฉันไปที่บ้านลู่ฮั๋วเพื่อขอคำอธิบาย แต่เขาไม่ยอมให้ร่างที่ไร้วิญญาณของลูกสาวกับฉัน หนำซ้ำยังไล่ฉันออกจากบ้านอีก ！”

เธอกุมไปที่หน้าอกแล้วสะอื้นไห้

มู่เจี้ยนเต๋อรีบรินน้ำให้เธอ ประคองเธอให้นั่งลง แล้วตบหลังเธอเบาๆ เพื่อให้เธอหายใจสะดวกยิ่งขึ้น

“แล้วจะทำยังไงกันดี ? ลู่ฮั๋วไม่ใช่คนที่ตระกูลมู่อย่างเราจะไปมีเรื่องด้วยได้นะ ”

หลังจากที่ได้ยินข่าวร้ายของลูกสาว ดวงตาของมู่เจี้ยนเต๋อก็แดงก่ำ ไม่รู้จะทำยังไงเพราะอีกฝ่ายคือลู่ฮั๋ว……

ฝั่งหนึ่งเป็นศพของลูกสาว อีกฝั่งหนึ่งคือลู่ฮั๋วผู้มีอำนาจและอิทธิพลในวงการบันเทิง อีกทั้งเบื้องหลังยังมีมหาเศรษฐีอย่างตระกูลลู่ของเมืองSคอยสนับสนุน ต่อให้เขาจะเสียใจมากแค่ไหนกับการจากไปของลูกสาว และอยากให้ลู่ฮั๋วต้องชดใช้ แต่ก็ไม่กล้าที่จะไปมีเรื่องด้วย

เขาอยู่ตรงกลาง มีสภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

มู่จื่อหนิงที่นั่งอยู่ข้างๆ ใบหน้ากระหยิ่มยิ้มย่องอย่างไม่คิดปิดบัง

หยุนเหม่ยที่หายจากความเศร้าโศก ก็เห็นเธอที่ยิ้มจนหน้าบาน ความโกรธที่สะสมมาเป็นเวลานานก็ปะทุขึ้น ชี้หน้าแล้วก่นด่าเธอทันที

“เธอมันนังคนชั่ว เธอฆ่าลูกสาวของฉัน！ถ้าไม่ใช่เพราะตัวซวยอย่างเธอ ซิ่นซินจะเกิดอุบัติเหตุขึ้นได้ยังไง！ตอนนี้ให้ฉันต้องมาดูลูกตายก่อนตัวเอง！”

มู่จื่อหนิงเค้นเสียงหึ ยกยิ้ม“ฉันไม่ได้ให้เขาไปเมาแล้วมาขับรถสักหน่อย และไม่ใช่ฉันที่เอาตัวเขาไปให้ลู่ฮั๋วเพื่อให้คนมาผ่าตัดเขา เขาตายแล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน ? คุณอย่ามาใส่ร้ายกันแบบนี้ดีกว่า เรื่องอะไรที่มันไม่ดีก็เอามาลงที่ฉันหมด ”

เธอกลอกตาใส่ด้วยความรังเกียจ กระแทกแก้วคริสทัลในมือลงบนโต๊ะอย่างแรง

“เพราะนังสารเลวอย่างเธอ ไม่อย่างนั้นเมื่อคืนเธอจะรู้ล่วงหน้าได้ยังไงว่าซิ่นซินตายแล้ว！เธอยังกล้าแถอีกเหรอ วันนี้ฉันจะตีเธอให้ตาย！”

หยุนเหม่ยโมโหหนัก คว้ารีโมททีวีที่อยู่บนโต๊ะกาแฟแล้วขว้างใส่เธอ

“หยุดเลยนะ ！นี่มันอะไรกัน ！”

มู่เจี้ยนเต๋อคำรามเสียงดัง ทั้งสองจึงหยุดการต่อสู้

มู่จื่อหนิงขยับชิดไปยังริมโซฟา เว้นระยะห่างกับหยุนเหม่ยพูดเสียงเบา

“พรุ่งนี้เป็นวันที่อะยู่บอกว่าจะแถลงข่าวกับสาธารณชน เราสามารถใช้โอกาสนี้ได้ เพื่อเปิดเผยข่าวการเสียชีวิตของพี่”

“นี่เธอหมายความว่ายังไง ? ซิ่นซินเสียชีวิตไปแล้ว เธอยังจะใช้ประโยชน์จากเขาอีกเหรอ？”

หยุนเหม่ยก็ฉุนเฉียวขึ้นมาอีกครั้ง มู่เจี้ยนเต๋อรีบคว้าตัวเธอเอาไว้ เพื่อให้มู่จื่อหนิงได้พูดต่อ

“พรุ่งนี้เราจะจัดงานแถลงข่าว ในขณะที่ประกาศข่าวเรื่องการเสียชีวิตของมู่ซิ่นซิน โยนความรับผิดชอบทุกอย่างไปที่เซิงเกอ แบบนี้จะได้ไม่ไปล่วงเกินลู่ฮั๋ว ต่อหน้าสาธารณชน ยังสามารถใช้จากความคิดเห็นของคนทั่วไปมาเป็นประโยชน์ได้อีกด้วย”

งานแถลงข่าวของวันพรุ่งนี้เธอได้เตรียมการมาเป็นเวลานานแล้ว

ต่อให้เซิงเกอจะตายไปแล้ว เธอก็จะให้ชื่อเสียงของนังสารเลวคนนี้ย่อยยับไม่เหลือชิ้นดี ให้ผู้คนต่างพากันดูถูกเหยียดหยาม！

มู่เจี้ยนเต๋อครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็พยักหน้าและตอบตกลงตามข้อเสนอของเธอ

“เอาตามนี้แล้วกัน เราเตรียมการทุกอย่างให้เรียบร้อยด้วย ”

มู่เจี้ยนเต๋อท้อแท้หมดอาลัยตายอยาก ใบหน้าหมองเศร้า ถอนหายใจ พาหยุนเหม่ยเดินขึ้นชั้นบนไป

บนโลกออนไลน์ เพราะยังเหลือเวลาอีกหนึ่งวันสำหรับงานแถลงข่าว สำนักข่าวต่างๆยังคงให้ความสนใจกับเรื่องนี้ คนทั่วไปที่เฝ้าติดตามต่างก็รอการเปิดเผยความจริงในเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน

ในคืนนี้ หลายคนอาจจะกำลังกระสับกระส่าย และถึงขั้นนอนไม่หลับ

เซิงเกอเองก็ไม่ลืมเช่นกัน รอปรากฏตัวในงานการแสดงที่ยิ่งใหญ่ของวันพรุ่งนี้

ในค่ำคืนอันเงียบสงัด เธอยังคงตื่นเต็มตา ไม่มีอาการง่วงใดๆ

หลังจากที่นอนพลิกไปมาบนเตียง เธอก็ลุกลงจากเตียง เดินไปที่หน้าตู้แล้วยืนเขย่งปลายเท้า หยิบเอากล่องไม้เล็กๆที่อยู่ด้านบนสุดลงมา

เธอค่อยๆเปิดกล่องไม้เล็กๆนั่น หยิบรูปถ่ายที่วางอยู่ด้านล่างสุดของกล่องขึ้นมา

มันคือรูปแต่งงานของเธอกับเฟิงยู่เหนียน และเป็นเพียงภาพเดียวเท่านั้น