ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 683

“คุณพูดว่าใครมาหาเขานะ คนตระกูลหิรัญชา?”

ในสวนแมกโนเลียทางเหนือ ลูกสาวของวุฒิพลที่ชื่อจูเน่หลังจากได้ยินเรื่องนี้แล้ว คิ้วเรียวก็ชันขึ้นมาทันที มือเรียวที่กำลังทาลิปสติกอยู่ก็ขว้างออกไปบนโต๊ะเครื่องแป้งอย่างรุนแรง

สาวใช้ที่เข้ามาได้เห็นแล้ว ทันใดก็ตกใจจนหน้าซีด

“……ใช่ค่ะ คุณหนูใหญ่ ได้ยินว่าคนของพวกเราด้านโน้นเห็นกับตาของตัวเอง เหมือนกับว่าจะมาหา......คนคนนั้น หลังจากนั้นคุณชายม็อกโกก็ได้ตอบตกลง บอกว่าจะช่วยเธอมาถามคุณท่านให้”

“คุณชายอะไรกัน เขาไม่เหมาะสมสักนิด”

ประโยคในเมื่อสักครู่พูดจบลง หญิงสาวคนนี้ใบหน้าก็บูดเบี้ยวขึ้นมาแล้วด่าออกมาอย่างหยาบคายหนึ่งประโยค

ในน้ำเสียง ไม่ได้มีความเกรงใจต่อม็อกโกสักนิด

ก็ใช่ ม็อกโกคนนี้ หลายปีมานี้ ในตระกูลเทวเทพมีใครยกย่องเขาบ้าง? จะว่าด้วยอายุ ในตระกูลที่เป็นผู้ใหญ่มากว่าเขาก็มีตั้งมากมาย จะว่าด้วยการศึกษา เขาก็ไม่ใช่คนที่เก่งที่สุดคนนั้น

ดังนั้น เขามีสิทธ์อะไรที่จะมาเป็นคนรับช่วงต่อของราชวงค์?

สาวใช้ก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมาแล้ว

จึงทำได้เพียงสั่นสะพรึงยืนอยู่อย่างนั้น

หลังจากนั้นไม่กี่นาที ในที่สุดจูเน่ก็นั่งไม่ติดแล้ว โยนเครื่องสำอางที่อยู่ในมือทิ้งไปแล้วเดินออกไปอย่างโมโห

พี่ชายของเธอตายแล้ว บิดาของเธอก็ยังถูกกักตัวเอาไว้ เธอรับไม่ได้เป็นอย่างมาก!

หลังจากนั้นไม่กี่นาที เธออยู่ที่สวนแมกโนเลียทางตะวันตก หาลูกชายของคุณอาที่ชื่อม็อกกี้เจอแล้ว หลังจากที่พี่ชายของเขาม็อกกาได้ตายไป ทายาทในครอบพวกเขามีความหวังมากที่สุดว่าจะสามารถแย่งชิงเป็นผู้รับช่วงต่อของราชวงศ์กับม็อกโกได้

“ม็อกกี้ คุณไม่อยากเป็นผู้รับช่วงต่อของตระกูลเทวเทพเหรอ”

จูเน่นั้นเป็นคนตรงๆ หลังจากเข้ามา เธอก็ถามคนคนนี้ออกมาเลย

ผู้รับช่วงต่อ?

ม็อกกี้ที่กำลังถือพัดหยอกล้ออยู่กับนกแก้วในกรง ได้ยินคำพูดนี้ ขี้เกียจจะหันไปมองเธอ:“ทำไมเหรอ พี่ชายของคุณตายแล้ว ยังจะฝันถึงเรื่องที่จะได้เป็นผู้รับช่วงต่ออีกเหรอ”

“ม็อกกี้!!”

จูเน่เหมือนกับว่าถูกคนเหยียบเข้าที่บาดแผล สีหน้าเปลี่ยนไปทันที “ฉันจะเตือนคุณนะ อย่าพูดถึงพี่ชายของฉัน ถ้าคุณอยากได้ตำแหน่งนี้ละก็ ฉันจะปรามคุณไว้ว่าเชื่อฟังฉันจะดีกว่า ยังไม่ยอมรับอีกเหรอว่า ด้วยความสามารถของครอบครัวคุณนั้น ไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้ว!”

เธอพูดออกไปอย่างรุนแรง หลังจากนั้นก็หันหลังเดินออกไป

ม็อกกี้:“……”

ได้แต่มองตามแผ่นหลังของเธอออกไป สุดท้ายแล้ว เขาก็วิ่งตามไปอย่างน่าอับอาย

“พี่สาว ผมผิดไปแล้ว เมื่อกี้ผมแค่ล้อคุณเล่นเท่านั้นเอง คุณพูดมา ว่าผมควรจะทำยังไง”เขาพูดยกยอปอปั้น กับในเมื่อสักครู่เปลี่ยนเป็นคนละคน

จูเน่ถึงได้หยุดลง

หลังจากนั้นมองมาที่เขาอย่างเย็นชา

คุณอาของเธอคนนี้นั้น เธอดูหมิ่นเขามาก ไม่มีความสามารถอะไรเลย ไม่มีความกล้าหาญอะไรเลย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก