ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 684

เชี้ยเอ๊ย!

นี่มันอะไรกัน? จับตัวเรียกค่าไถ่เหรอ?!!

แสงดาวโมโหขึ้นมาทันใด มือทั้งสองกำหมัดแน่น หลังจากนั้นยืนไว้ให้มั่น เงยหน้าขึ้นมาแล้วมองไปที่คนด้านหลังที่จับตัวเธอเอาไว้แล้วโขลกออกไปอย่างรุนแรง

“อ๊าก——”

คิดไม่ถึงเลยว่าเธอคนนี้จะมีวิธีการที่โหดแบบนี้ ทันใดกุมจมูกของตัวเองเอาไว้แล้วร้องออก ปล่อยมือออกในทันที

“กล้าลงมือกับฉันงั้นเหรอ แกไปเอาความกล้ามาจากไหน” เธอมองไปที่คนคนนี้แล้วก็ด่าออกไป อารมณ์ร้ายของคุณหนูใหญ่หลายสิบปีมานี้ แม้ว่าจะมาถึงสถานที่แห่งนี้ ก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย

ทันใดนั้นคนคนนั้นก็โมโหขึ้นมา

“ลงมือ วันนี้ต้องจับนังคนชั่วคนนี้ไปให้ได้!”

หลังจากนั้น ก็มีคนหลายคนลงมาจากรถคนนั้นแล้ว ตรงเข้ามาหาเธอ

แสงดาวได้เห็นแล้ว ก็ยิ้มออกมาอย่างเย็นชา รอให้คนเหล่านั้นมายืนอยู่ด้านหน้าของเธอ เธอ“แคว๊ก”จึงฉีกกระโปรงที่ทำให้ไม่สะดวกนี้ออกไปซะ!

ขาเรียวสวยที่ฟาดออกไป!

ทันใดนั้น คนที่ตะครุบเข้ามาสองคนนั้นจึงถูกเธอจับทุ่มลงไป

คุณหนูใหญ่ตระกูลหิรัญชา แต่ไหนแต่ไหนมาจัดการได้ไม่ง่ายเลย

หลังจากที่ม็อกกี้ได้รู้เรื่องนี้แล้ว คนที่เขาส่งออกไป ทั้งหมดถูกซ้อมกลับมาอย่างไม่เป็นท่า จมูกซ้ำหน้าบวมร้องไห้วิ่งกลับมาฟ้องเขา ทำให้เขาโมโหเป็นอย่างมาก

“พวกแกนี่มันไร้ประโยชน์หรือยังไงกัน แค่ผู้หญิงคนเดียวยังจัดการไม่ได้?!!”

“……ไม่ใช่อย่างนั้น คุณชายม็อกกี้ ผู้หญิงคนนั้นโหดมาก ถ้าเทียบกับคุณหนูใหญ่แล้ว ก็ไม่ต่างกันเลย”

คนคนเหล่านี้เพื่อความอยู่รอด จึงนำเอาจูเน่มาเปรียบเทียบให้ฟัง

เดิมทีม็อกกี้นั้นโมโหเป็นอย่างมาก แต่เมื่อได้ยินว่าเป็นคนโหดเหมือนกับจูเน่ ทันใด เขาก็เฉาขึ้นมาเล็กน้อย อีกทั้งเปลี่ยนเป็น ดวงตารูปสามคู่นั้นน่ากลัวมาก เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมเหมือนกับงูพิษเปล่งประกายออกมา

เก่งกาจขนาดนั้นเลยเหรอ?

ดูแล้ว งั้นเขาคงต้องลงมือเองแล้วล่ะ

วันนี้ ม็อกกี้ขับรถมาที่โรงแรมฮิลตันด้วยตัวเอง

ตอนนี้แสงดาวอาบน้ำเสร็จแล้ว มองดูบนร่างกายยังมีรอยบาดแผล เธอค้นไปค้นมา แต่แล้วก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาม็อกโก

“ตืด……ตืด……”

โทรศัพท์ต่อสายออกไป เป็นเวลานานที่ไม่มีคนรับสาย

เธอได้ยินแล้ว ทันใดจึงมีความหวังขึ้นมา

กำลังจะวางสายไป เวลานี้ ทางด้านม็อกโกก็รับสายแล้ว:“ฮัลโหล?”

“ม็อกโก!!ในที่สุดคุณก็รับโทรศัพท์สักที ฉันจะบอกอะไรคุณนะ วันนี้ฉันโดนดักซุ่มทำร้าย มีคนที่อยู่บนถนนอยากจะจับตัวฉันไป ม็อกโก คุณรู้หรือเปล่าว่าเป็นใคร”

แสงดาวได้ยินเสียงแล้ว ทันใดนั้นจึงดีใจออกมาอย่างมากหลังจากนั้นก็รีบพูดเรื่องของตัวเองออกมา

ความจริงแล้วเธอไม่ได้มีนิสัยขี้ฟ้อง

แต่ว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าชายหนุ่มคนนี้ เธอมักจะทำตัวไม่ถูก บางครั้งก็ควบคุมตัวเองไม่ได้

แต่เมื่อม็อกโกได้ฟังแล้ว กลับไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่

“ดักซุ่มทำร้าย? วันนี้คุณไปไหนมา”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก