ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 688

เมื่อไชยันต์กลับมาถึงเขาภูตา แสนรักได้หายตัวไปแล้ว ตาสินกำลังวิ่งวุ่นตามหาเขา

“จะหายไปได้ยังไงกัน เขายังไม่ฟื้นไม่ใช่เหรอ”

เขาได้ฟังเรื่องนี้แล้ว ทันใดก็ระเบิดออกมาเหมือนกับฟ้าร้อง!

ตาสินรีบอธิบายออกมา:“ใช่น่ะสิ แต่ว่าเมื่อผมกลับมาอีกครั้ง บนเตียงนี้คนก็หายไปแล้ว”

ไชยันต์:“……”

โมโหออกมาอย่างมากจ้องมองไปบนเตียงที่ว่างเปล่าแวบหนึ่ง เขาก็ก้าวเท้าเดินออกไปแล้ว

ไอ้คนนี้!

เขาออกมาแล้ว เตรียมเรียกคนออกมา ค้นหาบนเขานี้ทั้งหมด

เขาภูตาไม่ใช่ว่าจะสามารถเดินออกไปได้ง่ายๆ ที่ตีนเขาด้านล่างมีคนคุ้มกันอยู่อย่างแน่นหนา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตามซอกเขาหรือตามมุมอับต่างๆ

ไชยันต์นึกว่าจะสามารถหาคนเจอได้โดยเร็ว

แต่ว่า หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง คนเหล่านั้นก็กลับมารายงาน กลับบอกว่าไม่เห็นแม้เงาของแสนรัก

“คุณท่าน พวกเราพลิกหาทั้งเขานี้แล้ว แต่ก็ไม่เห็นแม้เงาของคุณชายน้อย”

“ใช่ พวกเราที่อยู่ตรงตีนเขาก็ไม่เห็นว่ามีคนออกไป”

ทุกคนต่างปฏิเสธออกมา

ไชยันต์ได้ยินแล้ว ทันใดนั้นก็ยิ่งโมโหขึ้นมากกว่าเดิม:“หาไม่เจอ งั้นเขางอกปีกบินออกไปอย่างนั้นเหรอ ห๋า?”

ทุกคน:“……”

ยืนอยู่ที่นั่นอย่างสั่นเทา ไม่กล้าพูดอะไรออกมา

แต่ความจริงแล้ว ภายในใจของพวกเขานั้นระทมมาก เพราะว่าหาคนคนนี้ไม่เจอจริงๆ แม้แต่ผมเส้นหนึ่งของคนคนนั้นก็ยังไม่เห็นเลย

เฮ้ย……

สุดท้ายคนเหล่านั้นก็ถูกไล่ออกไปแล้ว

สุดท้าย ไชยันต์ก็ออกไปตามหาด้วยตัวเอง

แต่เมื่อพวกเขาออกไปหมดแล้ว ในบ้านหลังนี้ที่ว่างเปล่า ก็มีเงาของร่างสูงของคนคนหนึ่ง ออกมาจากในห้องหนังสือของไชยันต์

สีหน้าของเขานิ่งมาก ระหว่างคิ้วของเขาไม่มีแม้ความอบอุ่นใดเต็มไปด้วยรัศมีของความเย็นชา หลังจากเขาออกมา เขาไม่ได้มองไปที่บ้านหลังนี้อีกสักนิด หยิบเสื้อสูทมาตัวหนึ่งแล้วก็เดินออกไปแล้ว

สูทอันนั้น เป็นสูทที่พวกคนในเมื่อสักครู่สวมใส่

อีกทั้งในห้องหนังสือนี้ เมื่อสักครู่ทุกคนต่างก็คิดไม่ถึง เพราะว่า เป็นห้องส่วนตัวไชยันต์ที่คนอื่นห้ามเข้า!

แสนรักออกจากเขาภูตามาแล้ว

แต่ว่า สิ่งที่ทำให้แปลกประหลาดใจเป็นอย่างมากคือ เขาไม่ได้ไปช่วยแสงดาว หลังจากลงจากบนเขา ก็กวักมือเรียกรถที่ข้างถนน:“ไปทางตอนเหนือ สวนแมกโนเลีย!”

“ได้ครับ คุณผู้ชาย”

คนขับรถแท็กซี่ได้ยินคำพูดที่เย็นชาออกมาแบบนี้ ทนไม่ไหวจนรู้สึกขนหัวลุกขึ้นมา

ตลอดทางไม่กล้าพูดอะไรออกมา เขาใช้ความเร็วเท่าที่จะเร็วได้ที่สุดส่งลูกค้าคนนี้มาที่ ตระกูลเทวเทพ ทางตอนเหนือ

“คุณครับ ถึงแล้ว”

“……”

ไม่มีเสียงใด

ตอบกลับเขามา คนคนนี้ผลักประตูออกไป แล้วก็ปลดนาฬิกาออกมาจากข้อมือแล้วโยนมาให้เขา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก