“ท่านครับ เราจะทำยังไงต่อดี ท่านจะไปช่วยเขาไหมครับ”
หลังจากออกมาจากคฤหาสน์หลังเก่า คณาธิปขึ้นรถและผู้ช่วยที่ขับรถอยู่ด้านหน้าถามเขา
คณาธิปที่นั่งหลับตาอยู่ด้านหลัง
ช่วยเขาน่ะเหรอ?
จะช่วยเขายังไง?
เมื่อตอนที่ชายคนนั้นมีสติสัมปชัญญะครบถ้วน ยังไม่กล้าใช้หิรัญชากรุ๊ปไปต่อสู้กับตระกูลราชวงศ์ของเมืองหลวง นับประสาอะไรกับคนธรรมดาอย่าเขาจะเอาอะไรไปช่วยผู้อื่น?
คณาธิปคิดวกวนอยู่นานและในที่สุด เขาทำได้เพียงส่ายหน้าด้วยใบหน้าซีด: "จองตั๋วไปญี่ปุ่น ฉันจะไปดูก่อน"
"ได้ครับ ท่าน"
ต่อจากนั้นรถก็เคลื่อนออกจากที่นี่อย่างรวดเร็ว
คืนนั้นคณาธิปบินไปญี่ปุ่น
ซาจากรุ๊ปเจแปน
ที่จริงหิรัญชากรุ๊ปอยู่ภายใต้การดูแลของคณาธิปและหลังจากที่เนติเสียชีวิตด้วยอาการป่วยกะทันหันในคุก ถึงตอนนีบริษัทนี้ก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเขาแล้ว
เขาก็กลับมาอยู่กับตระกูลเฮกัง
แต่ในเมื่อคณาธิปบริหารที่นี้มานาน แน่นอนว่ายังคงมีอสังหาริมทรัพย์อยู่ และจะไม่มีน้อยไปกว่านี้อีกด้วย
“นายท่าน คุณกลับมาแล้ว”
"อืม"
เขาพึ่งมาถึงหน้าผับของตัวเองในโตเกียว พนักงานของผับที่ได้รับข่าว ทักทายเขาด้วยความเคารพทันทีและถือรองเท้าเกี๊ยะคู่ใหม่มามอบให้เขา
คณาธิปถอดเสื้อโค๊ดออกแล้วยื่นให้เธอ จากนั้นจึงสวมรองเท้าเกี๊ยะ
“คุณโดโมโตะมาแล้วเหรอ?”
“นัดไว้แล้ว กำลังเดินทางมาค่ะ”
พนักงานตอบอย่างอ่อนโยนและนำสาเกที่อบอุ่นมาให้เขา
ไม่กี่นาทีต่อมา ชายชาวญี่ปุ่นสวมแว่นและบนตัวเขาก็มีกลิ่นของยาฆ่าเชื้อก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว และเมื่อเขามาถึงที่นี่ เขาก็ตะโกนเสียงดัง
“อากิโกะ นายท่านของเธอกลับมารึยัง”
"กลับมาแล้วค่ะ"
เมื่อครู่พนักงานคนนั่นก็ออกมาอีกครั้งและทักทายเขาด้วยรอยยิ้ม
ที่แท้พนักงานคนนี้คืออากิโกะ นากาจิมะ ซึ่งกำลังกลับมา
โชกิ โดโมโตะเข้ามาอย่างรวดเร็ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก