เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ นิยาย บท 4

จอมพลไม่ทันระวัง เมื่อถูกแรงเหวี่ยงไปอย่างแรง ก็พุ่งไปข้างหน้าแรงๆ จนเกือบจะชนไปตรงด้านหน้าที่นั่งข้างคนขับ

เขาหันหน้าไปทันที มองมาด้วยสายตาเย็นชา

รถด้านหลังของทั้งสองก็เบรกกะทันหัน

เสียงดังอลหม่าน เสียงด่าด้านนอกกระจกรถทั้งใกล้และไกล มีความไม่ค่อยเป็นจริงเท่าไหร่

“ขอ ขอโทษ ฉันแค่อยากบอกว่า เพิ่ง……เพิ่งได้ใบสมรสมาก็จะให้ฉันไปอยู่บ้านคุณเลยเหรอ？”

วันวิวาห์กะพริบตา ไม่ค่อยแน่ใจ

จอมพลสูดหายใจลึกๆ ระงับความโกรธหว่างคิ้ว คิ้วทรงดาบขมวดแน่น：“ไม่อยากไป？”

“เปล่า！”

วันวิวาห์ส่ายหน้า

เสียงแตรด้านหลังต่อเนื่องกันไปเป็นระลอก

เธอรีบสตาร์ทรถใหม่อีกครั้ง แล้วขับออกไป：“ก็……ก็แค่กะทันหันไปเล็กน้อย ต้องการเวลาเล็กน้อยเพื่อคุ้นเคยตัวตนใหม่”

จอมพลมองไปที่โทรศัพท์ใหม่อีกครั้ง：“โอเค！คุณไม่ต้องไปก็ได้！แต่ตอนที่ผมต้องการคุณ ทางที่ดีคุณควรมาได้เสมอ”

มือที่วันวิวาห์จับพวงมาลัยก็กำแน่น หน้าก็ค่อยๆแดงด้วยความเขินอาย

เธออายจนเหลือบมองจอมพลอย่างรวดเร็ว พูดเสียงเบาอย่างนุ่มนวลและดูกระตุ้งกระติ้ง：“คุณอยากให้ฉันนอนด้วยก็บอกตรงๆ ไม่ต้อง……”

จอมพลที่พิมพ์โทรศัพท์อยู่ก็ออกแรงไปทันที จนพิมพ์ผิด

ความมโนบนใบหน้าของวันวิวาห์ชัดเจนมากไป

ชายหนุ่มหันหน้าไปมองเธอเล็กน้อย พูดด้วยสีหน้านิ่งเฉย：“อย่าคิดมั่วไป ผมกับคุณเป็นสามีภรรยาแค่ในนาม ช่วยยับยั้งตัวเองด้วย”

วันวิวาห์กลอกตาในใจ

เสแสร้ง ทำเป็นคนดี！

ฉันสวยงามเหมือนดอกไม้แบบนี้ ไม่แน่ต่อไปใครกันแน่ที่จะทนไม่ได้！

ทั้งสองถึงโรงเรียนอนุบาลก็ถึงเวลาเลิกเรียนไปแล้ว

เด็กๆส่วนมากมีผู้ปกครองรับไปแล้ว

ตอนที่หนูกะทิเด็กสาวแสนสวยใบหน้าเย็นชาไว้ผมเปียสองข้างถูกคุณครูจูงไปตรงหน้าจอมพล เด็กสาวตัวน้อยดูไม่พอใจ

มองเห็นจอมพล ครูสาวก็ดูบ้าผู้ชาย：“คุณพ่อกะทิคะ วันนี้กะทิตีเพื่อนที่โรงเรียนอีกแล้ว”

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา เอาวิดีโอจากกล้องวงจรปิดมาให้จอมพลดู

คนที่หนูกะทิตีด้วยเป็นเด็กผู้ชาย สูงกว่าเธอเล็กน้อย แต่กลับถูกเธอดึงจนผมหลุดออกมาส่วนหนึ่ง……

โหดมาก！

วันวิวาห์ตกตะลึงจนตาค้างพูดอะไรไม่ออก

สาวน้อยโลลิสุดน่ารักแบบนี้ ลงมือได้เยี่ยมมาก……อือ เหมือนกับตอนเธอยังเด็กสุดๆ

ครูยังฟ้องต่อไป：“ผู้ปกครองของเด็กคนนั้นวุ่นวายอยู่ที่โรงเรียนทั้งวัน ฉันโทรหาคุณแล้วแต่ไม่ติด ……”

“ขอโทษครับ ตอนนั้นทำงานอยู่ สร้างความลำบากให้คุณอีกแล้ว ผมจะให้คนติดต่อผู้ปกครองเด็กคนนั้น แล้วจัดการเรื่องราว”

จอมพลพูดจบอย่างเป็นทางการ ก็ละสายตาอันเย็นชาลง มองไปที่ลูกสาว

วันวิวาห์เห็นท่าแบบนี้ ก็รู้ว่าจะเริ่มสั่งสอนแล้ว

โอกาสมาแล้ว！

อยากเอาชนะใจผู้ชาย ก็ต้องพิชิตใจลูกสาวเขาให้ได้ก่อน！

เธอรีบเข้าไป：“กะทิตีกับเด็กคนนั้นต้องมีสาเหตุแน่”

วันวิวาห์ก้มเอวลง พูดอย่างยิ้มแย้ม：“ใช่ไหมจ๊ะ หนู？”

เด็กสาวหนูกะทิกลอกตาใส่ ใบหน้าเล็กๆนั้น“เชิด”ใส่ หันไปด้านข้าง

วันวิวาห์：“……”

ไม่เป็นไร เธอเป็นผู้ใหญ่ ไม่ถือสาเด็ก！

วันวิวาห์ยืนขึ้นมา มองไปที่ครูด้วยรอยยิ้ม：“ปกติเด็กสาวจะไม่ชอบเล่นกับเด็กผู้ชายอยู่แล้ว เด็กผู้ชายคนนั้นต้องแหย่กะทิของพวกเราก่อนแน่ค่ะ”

หนูกะทิจึงหันหน้า มองเธออย่างนิ่งๆ：“ถือว่าคุณยังมีสมอง”

เธอปล่อยมือของครู มาตรงหน้าวันวิวาห์เงยหน้าเล็กๆขึ้น：“แต่อย่าคิดว่าคุณพูดเพื่อหนูแล้ว หนูจะชอบคุณนะ ทุกวันมีคนที่อยากจีบพ่อหนูตั้งมากมากมาย”