เทพบุตรในคราบซาตาน นิยาย บท 37

เมื่อกวินคุยงานเสร็จ ใบบุญกลับไม่ชอปปิง เพราะหญิงสาวอยากลับบ้าน อีกอย่างข้าวของที่กวินซื้อให้เธอนั้นก็มากมายจนเธอไม่อยากได้อะไรแล้ว แต่ทว่าพอท่านประธานหนุ่มพามาที่บ้านเช่า เธอกลับอิดออดที่จะไปค้างที่บ้านของเขา ถึงแม้ว่าชายหนุ่มจะเคี่ยวเข็ญชักแม่น้ำทั้งห้าขึ้นมาอ้างก็ตามที เธอก็ยังคงปฏิเสธเขาออกไปเสียงแข็งอยู่ดี

“ใบบุญคุณอย่าดื้อสิ กลับไปอยู่กับผม ที่นั่นคือบ้านของเรา ส่วนข้าวของพวกนี้เดี๋ยวผมจะให้ตะวันเป็นคนจัดการให้ เดี๋ยวลูกก็เลิกเรียนแล้ว รถจะติดเรารีบไปกันเถอะ” กวินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เขาพยายามกล่อมเธอให้ใจอ่อน แต่ดูเหมือนว่าหญิงสาวไม่มีทีท่าอยากกลับไปกับเขาเลยสักนิด

“ฉันยังไม่พร้อมที่จะไปจากที่นี่ คุณให้เวลาฉันหน่อยนะคะ พรุ่งนี้ใบบัวก็กลับมาแล้ว ฉันอยู่ได้ค่ะ ถ้าใบพลูอยากไปอยู่กับคุณฉันก็อนุญาตนะคะ” หญิงสาวพูดพลางหยิบถั่วฟักยาวออกมาจากตู้เย็นพร้อมหั่น เพราะเธอล้างก่อนเก็บเข้าตู้แล้ว หญิงสาวตั้งใจที่จะทำถั่วฝักยาวผัดพริกแกง เนื่องจากอาหารมื้อกลางวันที่กินเข้าไปนั้น ไม่อิ่มท้องเลยสักนิด

“ทำไมคุณเอาแต่ใจแบบนี้ครับ อยากถูกทำโทษใช่ไหม หืม” กวินพูดพร้อมกับเดินเข้าไปสวมกอดภรรยาสาวจากทางด้านหลัง ขณะที่เธอกำลังยืนหั่นถั่วฝักยาว

“ฉันคิดดีแล้ว คุณนั่นแหละวันนี้ทั้งวันไม่เห็นเข้าบริษัทเลย ไม่ทำการทำงานรึไง” กวินสัมผัสได้ถึงน้ำเสียงของใบบุญที่แฝงความอ้อนไว้ในที จนทำให้ท่านประธานหนุ่มอยู่ในชุดสูทนั้น เอาใบหน้าคมของเขาโน้มเข้าใกล้ใบหน้าของหญิงสาว ก่อนที่ริมฝีปากอุ่นจะกดจุมพิตลงไปที่พวงแก้มเนียนนุ่มของเธอ

“จุ๊บ! งอนผมเรื่องอะไร ถ้าเป็นเรื่องของคุณโบน่า ผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลยนะ” เสียงทุ้มที่ดังอยู่ข้างหู พร้อมกับอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นของชายหนุ่ม ทำให้หญิงสาวอิ่มเอมในหัวใจรอยจุมพิตที่เขาฝากฝังเอาไว้นั้น ช่างตราตรึงใจ จนเธอคิดไปไกล

“เปล่างอนสักหน่อย ว้าย! โอ๊ย!” หญิงสาวอุทานออกมาเสียงดัง เมื่อเธอเผลอหั่นโดนนิ้วตัวเอง

“คุณเจ็บมากไหม ไหนผมขอดูหน่อย เลือดออกเลย ทำไมคุณไม่รู้จักระวัง แผลลึกหรือเปล่าเนี่ย” กวินมีสีหน้าที่ห่วงใยหญิงสาวมากมาย จนใบบุญรับรู้ได้ เมื่อเขาคว้าผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋าเสื้อแล้วกดแผลเธอเอาไว้

“คุณกวิน แผลแค่นี้เองค่ะ ไกลหัวใจจะตาย ฉันไม่เป็นไรหรอกค่ะ” หญิงสาวพูดออกมาด้วยท่าทีเกรงใจ เมื่อผ้าเช็ดหน้าของเขาเปื้อนเลือดของเธอ

“มานี่เลยครับ นั่งลงก่อนตู้ยาอยู่ไหน แล้วคุณหั่นถั่วฝักยาวจะทำเมนูอะไร” กวินโอบใบบุญออกมาจากห้องครัวของเธอ พร้อมกับรั้งหญิงสาวร่างอรชรให้นั่งลง

“ฉันจะทำถั่วฝักยาวผัดพริกแกงหมู คุณกวินค่ะ ฉันไม่เป็นไรจริงๆ ค่ะ” ใบบุญรีบดึงมือกลับ ขณะที่กวินกำลังกุมเอาไว้ พร้อมกับเป่าลงไปเบาๆ จนทำให้หัวใจของหญิงสาวเต้นแรง อย่างน้อยผู้ชายคนนี้ก็แสนดีกว่าที่เธอคิดเอาไว้ และเขาก็ไม่มีทีท่ารังเกียจเธอ ที่ดูต่ำต้อยกว่าเขาทุกประการ เมื่อหญิงสาวอาศัยอยู่ที่บ้านเช่า ซึ่งดูคับแคบกว่าโรงจอดรถที่บ้านของเขาเสียอีก

“อย่าดื้อ ในตู้ยามีปลาสเตอร์หรือเปล่า” กวินเอ่ยถามออกมา พร้อมกับตรงไปที่ตู้ยา