เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 895

บทที่ 894 ผมมัดเงื่อนตายไว้

เธอยังไม่ทันได้พูดจบ ทุกคนก็รู้โดยปริยายแล้ว

ยู่ฉือจินเงียบไปพักหนึ่งก็พูดขึ้นมาว่า “หยูโป นายรีบนำคนไปหาบริเวณใกล้ๆ ถ้าไม่พบให้หาไกลขึ้นไปอีก ยังไงก็ต้องหาให้เจอ”

หยูโป พยักหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง

“รับทราบครับนายท่าน จะรีบไปเดี๋ยวนี้”

หยูโปเดินออกไปแล้ว ส้งอานไม่วางใจที่จะรอตรงนี้ ก็เตรียมตัวจะออกตามไป แต่ในขณะที่กำลังเดินผ่านยู่ฉือจินก็ถูกเรียกตัวไว้

“เธอเพิ่งมาที่นี่ ลำพังเธอหาเขาไม่เจอหรอก”

ฟังดังนั้นส้งอานก็หยุดเดิน หันไปมองยู่ฉือจินด้วยสายตาเย็นชา

“แล้วไงล่ะ”

“กลับบ้านไปกับผมเถอะ หยูโปส่งคนไปหาแล้วเดี๋ยวก็ได้ข่าวคราวแหละ”

ส้งอานปฏิเสธโดยไม่คิด พูดอย่างเฉยชาว่า “ไม่ต้องหรอก ฉันไม่ได้ใจเย็นเหมือนคนแก่อย่างคุณ เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วยังใจเย็นนั่งรอฟังข่าวได้”

ยู่ฉือจิน “.....”

คิดไม่ถึงว่าเธอจะปฏิเสธความหวังดีของตน ลูกสาวเกลียดเขาขนาดไหนเขารู้ดีมาตลอด แต่วันนี้เจอเธอปฏิบัติแบบนี้กับเขา ในหัวใจคนเป็นพ่อ ก็ยังรู้สึกแย่อยู่ดี

ตอนนี้ส้งอานคิดถึงแค่มู่จื่อเท่านั้น เขาออกมากับตน แถมยังพลอยต้องมาซวยเพราะเรื่องของตน ถ้าหากคราวนี้เกิดอะไรขึ้นกับเธอ ตนต้านทานไม่ได้แน่ๆ

พอนึกถึงผู้หญิงร่างกายอ่อนแอและกำลังตั้งท้อง ส้งอานก็ยิ่งร้อนใจและพูดตะคอกเสียงดัง

“สรุปคือ ถ้าหากเธอและลูกของเธอเป็นอะไรแม้แต่นิดเดียว ตระกูลยู่ฉือต้องโดนชดใช้อย่างสาสม”

พูดจบส้งอานก็ก้าวยาวๆออกไป

ในขณะที่เย่โม่เซินโทรเข้ามาอีกครั้ง ส้งอานรับสายอย่างไม่ลังเล

“มู่จื่อเหรอ”

เสียงสุขุมของผู้ชายที่ดังมาจากอีกด้านหนึ่งทำให้ส้งอานขมวดคิ้วและพูดเสียงเบา “ฉันเอง”

เสียงอีกฝั่งเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วเสียงโม่เซินก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“คุณน้าส้งมือถือของมู่จื่อมาอยู่ที่คุณได้ยังไงครับ”

“เรื่องมันเป็นอย่างนี้นะ.....”

ส้งอานเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ให้เย่โม่เซินฟังคร่าวๆ จนมั่นใจว่าอีกฝ่ายหนึ่งเข้าใจแล้ว จึงพูดต่อว่า “ขอโทษจริงๆนะ ไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น เพราะความแค้นส่วนตัวของฉัน จึง.....”

เดิมทีส้งอานก็ลังเลว่าจะบอกเรื่องตนเองกับตระกูลยู่ฉือดีไหม แต่ไหนๆก็ถึงขั้นนี้แล้วจะไม่เล่าก็ไม่ได้แล้ว ดังนั้นพอพูดถึงตระกูลยู่ฉือเธอจึงบอกแค่ว่าเมื่อก่อนเคยบาดหมางกับตระกูลนี้ แต่ไม่ได้เล่ารายละเอียดทั้งหมดออกมา

ทีแรกส้งอานคิดว่าเขาจะถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์กับตระกูลยู่ฉือ แต่โม่เซินกลับไม่ถาม

“ผมทราบแล้ว ผมจะรีบส่งคนออกไปตามหาครับ”

หลังจากวางสายเย่โม่เซินก็รีบโทรหาเฉียวจื้อ

ในเวลานี้ เฉียวจื้อกำลังทานข้าวอยู่กับหลัวลี่ เพราะว่าเขาทำตามสัญญาที่ให้ไว้ เดือนนี้ทั้งเดือนเขาต้องเลี้ยงข้าวหลัวลี่ทุกครั้ง

พอของที่สั่งมาเสิร์ฟ มือถือของเฉียวจื้อก็ดังขึ้นพอดี

เขาเห็นว่าเป็นสายจากเย่โม่เซินจึงรีบรับสายทันที

“วันนี้ลมอะไรพัดมา นายถึงได้.....”

แต่แล้วเฉียวจื้อไม่ทันพูดจบก็ถูกอีกฝ่ายนึงชิงพูดก่อน

ได้ฟังดังนั้น สีหน้าของเขาก็แย่ลงเรื่อยๆจนในที่สุดก็แย่จนดูไม่ได้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่