กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 80

เวธัสไม่พูดอะไร

ในเวลาต่อมา เขาก็ได้ยินเธอเอ่ยเตือนอย่างกังวลขึ้นมาอีกครั้ง “จำไว้นะคะ อย่าออกมาจนกว่าฉันจะเรียกคุณ คุณเป็นคุณชายของตระกูลสนธิไชย ต้องทำให้ได้ตามที่พูดไว้”

แกร๊ก

ในขณะนั้นเอง เสียงบิดลูกบิดประตูก็ดังขึ้นมา

ณิชาตกใจมากจนวิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง

แพรไปเอากุญแจบ้านของเธอมาจากไหน?

ณิชารีบเดินออกมาจากห้องนอน และเห็นแพรที่เดินเข้ามาเหมือนเป็นเจ้าของบ้าน

ข้างหลังของเธอมีช่างทำกุญแจเดินตาม ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเธองัดประตูเข้ามา!

จู่ๆ ความโกรธก็ลุกเป็นไฟ ณิชายิ้มเยาะ “แพร ฉันสามารถฟ้องร้องคุณในข้อหาบุกรุกพื้นที่ผู้อื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตได้นะ”

แพรเหมือนพวกไร้การศึกษากำลังจะอ้าปากด่า แต่พอเธอเห็นชามสองใบบนโต๊ะอาหารที่ยังไม่ทันได้ล้าง

หนึ่งชามใหญ่และหนึ่งชามเล็ก อีกทั้งยังมีความร้อนอยู่ เห็นได้ชัดว่าเพิ่งจะกินเสร็จ

“เก่งนี่ ฉันก็ว่าอยู่ทั้งที่อยู่บ้าน ทำไมเธอถึงไม่กล้าเปิดประตูให้ฉัน ที่แท้ก็แอบซ่อนชายชู้ไว้ในบ้านนี่เอง” ปากของแพรเต็มไปด้วยคำพูดเยาะเย้ยที่ไม่รู้จบ “ฉันจะเปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงของพวกเธอสองคนให้ทุกคนได้รู้ในวันนี้แหละ!”

พูดจบ เธอก็หยิบมือถือออกมาเปิดโหมดถ่ายวิดีโอ แล้วรีบวิ่งไปถ่าย...

ทั้งในห้องน้ำ ห้องครัว หรือห้องนอนก็ไม่เห็นใครเลย

เธอหันไปมองทางห้องนอนอีกครั้ง แล้วรีบวิ่งเข้าไป

หัวใจของณิชากระโดดขึ้นมาจุกที่ลำคอ เธอรีบวิ่งไปขวางตรงหน้าอย่างรวดเร็ว “แพรคุณกำลังทำอะไรของคุณ”

“หลบไปนะ” แพรผลักณิชาออกไปด้วยความโกรธ

ณิชายืนขวางประตูห้องนอน แล้วกางมือออกมาจับกรอบประตูไว้ ไม่ยอมให้ใครเข้าไปข้างใน “ที่นี่เป็นบ้านของฉัน ฉันมีสิทธิ์เชิญคุณออกไป ทางที่ดีคุณออกไปดีกว่า ไม่อย่างนั้นฉันจะแจ้งตำรวจ!”

“อยากจะแจ้งตำรวจก็เชิญ” แพรหัวเราะอย่างได้ใจ ราวกับว่าเธอจับจุดอ่อนของณิชาได้แล้ว และรู้สึกภูมิใจมาก “ณิชา เธอร้อนตัวแล้วใช่ไหม ผู้ชายคนนั้นซ่อนอยู่ข้างในนั้นใช่ไหม”

ณิชาสูดหายใจเข้าลึก “นี่คือห้องนอนของฉันและเป็นห้องที่ฉันใช้ทำงานด้วย ฉันจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย ออกไปจากที่นี่ซะ”

แพรดึงณิชาออกไปอีกครั้ง แต่หลายปีมานี้ณิชาอุ้มลูกจนชิน เรี่ยวแรงของณิชาจึงมากกว่าของแพร จนแพรไม่สามารถผลักณิชาออกไปได้ แต่กลับทำให้อีกฝ่ายเหงื่อออกและเหนื่อยหอบ...

“นี่คุณ—”

แพรทำอะไรไม่ได้ จึงกระทืบเท้าอย่างโกรธเคือง