องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 169

“สีแดงแบบนี้เหมาะสมกับพระชายาอย่างมาก ให้บ่าวช่วยมัดเกล้าผมให้ท่าน”

ก่อนที่เฉินหมัวมัวจะถูกส่งมาปรนนิบัติดูแลไท่ซ่างหวง ก็มีหน้าที่หวีผมให้กับพวกนางใน ซึ่งฝีมือดีอย่างมาก

ตงชิงที่อยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นว่า “เอ๋ เฉินหมัวมัว รูปแบบทรงผมนี้งดงามมากเลย ดูไม่เหมือนรูปแบบต้าโจว”

ต้าโจวมีศึกสู้รบมาตลอด ทรงผมพวกผู้หญิงจะค่อนข้างเรียบง่าย ทรงผมที่เฉินหมัวมัวหวีให้กับหยุนหลิงสวยประณีตกว่า แต่ไม่ซับซ้อน

เฉินหมัวมัวหัวเราะ พร้อมพูดขึ้นว่า “สายตาเจ้าไม่เลว ทรงนี้เมื่อสามสิบปีก่อน เป็นที่นิยมที่สุดในวังเป่ยฉิน”

นางเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย ผสมผสานกับทรงประจำพวกหญิงสาวสูงศักดิ์ของต้าโจว แลดูโดดเด่นแปลกใหม่ ไม่สูญเสียเสน่ห์แบบดั้งเดิมของต้าโจว

หยุนหลิงส่องกระจก สวมผ้าคลุมหน้าสีแดงบางเบาเหมือนกัน เผยให้เห็นดวงตาคู่สวย เคลื่อนไหวเป็นประกายดั่งคลื่น

“เฉินหมัวมัวเคยไปเป่ยฉิน?”

“บ่าว.....ตอนเป็นเด็กเคยใช้ชีวิตอยู่ที่เป่ยฉินช่วงหนึ่ง”

เฉินหมัวมัวมองดูทรงผมของนาง สายตาฉายแววรำลึกถึง ไม่นานก็เปลี่ยนเป็นโศกเศร้าทันที

ด้านนอกประตู ลู่ชีตะโกนพูดขึ้นมาอย่างกระวนกระวายใจว่า “พระชายา ท่านยังต้องใช้เวลานานแค่ไหน? รถม้าที่ในวังส่งมารออยู่หน้าประตูนานแล้ว”

ผู้หญิงนี่ช่างวุ่นวายจริงๆ แต่งตัวหวีผมทุกวัน ต้องใช้เวลาเป็นครึ่งชั่วโมง เอาเวลานี้ไปนอนพักผ่อนไม่ดีหรือ?

และลู่ชีคิดว่า ด้วยใบหน้าใบนี้ของพระชายา นางจะแต่งยังไงก็มีค่าเท่ากัน.....

แน่นอนว่า ประโยคนี้เขาไม่กล้าพูดออกมา

“จะเสร็จแล้ว”

หยุนหลิงลุกขึ้นมาจัดกระโปรงให้เรียบร้อย กำลังจะออกไป เหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้จึงกลับไปในห้อง เอาขนมกุ้ยฮวาสองจานบนโต๊ะเทใส่ในถุง เหน็บไว้ที่เอว

เหลือสองชิ้นใส่ไม่ลง นางจึงเอาผ้าเช็ดหน้ามาห่อ