ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 138
ทุกคนเหมือนถูกฟ้าผ่า
สีหน้าของกู้โม่หานเปลี่ยนเป็นบูดบึ้งไปทันที “เจ้าพูดว่าอะไรนะ!”
สิ่งแรกที่เขาได้ยินคือชู้รัก ชู้รักของหนานหว่านเยียน!
มุมปากของหยุนอี่ว์โหรวยกยิัม นางเอ่ยถามเสียงเบา
“พ่อบ้านกาว เจ้าได้ยินผิดไปหรือไม่ แม้ว่าเมื่อห้าปีก่อนพระชายาจะเสียพรหมจรรย์ก่อนแต่งงาน แต่ว่า...”
นางรีบปิดปาก แล้วมองไปทางกู้โม่หานอย่างรู้สึกผิด “อ๊ะ ท่านอ๋องโปรดยกโทษให้หม่อมฉันด้วย! โหรวเอ๋อร์พูดผิดไป!”
ถึงแม้ปากพูดเช่นนี้ แต่ในใจหยุนอี่ว์โหรวกลับดีใจมาก
ผู้ชายที่นางหามาให้หนานหว่านเยียน มาถึงแล้ว!
หนานหว่านเยียนนั่งสบายอยู่บนเก้าอี้ นางเหมือนจะรู้เรื่องทุกอย่างแล้ว
อ๋อ ที่ดอกบัวขาวน้อยแอบทำอะไรลับๆ ล่อๆ ช่วงนี้ เพราะมัวยุ่งกับเรื่องนี้เองหรือ?
เซียงอวี้ตกใจจนแทบล้ม พอมองไปทางหนานหว่านเยียนกลับนิ่งเงียบ นางร้อนใจจนแทบบ้า!
แย่แล้ว!
ครั้งนี้พระชายาต้องแย่แน่เลย!
เมื่อห้าปีก่อนเพราะเรื่องที่พระชายาเสียพรหมจรรย์ก่อนแต่ง ท่านอ๋องโมโหจนสั่งให้นำตัวพระชายาไปขังที่เรือนเย็น วันนี้ ไม่รู้ว่าพระชายาจะถูกทรมานแค่ไหน!
พอได้ยินเช่นนี้เจียงหรูเยว่ก็รู้สึกว่าสวรรค์มีตา ผลกรรมของหนานหว่านเยียนในที่สุดก็มาถึงเสียที!
นางดีใจจนลุกขึ้นมาตบโต๊ะ
“พระชายา อุตส่าห์ได้แต่งงานกับผู้ชายที่ดีเช่นท่านอ๋องท่านกลับไม่สนใจ แต่กลับแอบไปมีชู้รักข้างนอก นี่มันทำให้ท่านอ๋อและจวนอ๋องอี้ต้องอับอายขายหน้าไม่ใช่หรือ?”
หยุนอี่ว์โหรวขมวดคิ้ว แล้วบอกให้เจียงหรูเยว่หยุดพูด ก่อนจะพูดว่า “หรูเยว่! เจ้าพูดอะไรของเจ้า!”
กู้โม่หานขมวดคิ้ว “นำตัวเข้ามา!”
เขาไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่จู่ๆ เขาก็รู้สึกไม่ชอบใจและไม่พอใจ เขาทั้งโกรธทั้งอึดอัดใจ
“ขอรับ!” พ่อบ้านกาวรีบถอยออกไป ดูท่าทางของท่านอ๋องแล้ว เขากลัวว่าถ้าเขาอยู่ต่ออีกเพียงอึดใจเดียว เขาคงจะถูกหั่นเป็นชิ้นๆ
หนานหว่านเยียนมองไปทางเจียงหรูเยว่กับหยุนอี่ว์โหรวที่พูดเสริมกันด้วยสีหน้าเย็นชา นางข่มกลั้นอารมณ์ไว้ แล้วส่งเสียงฮึออกมา
“ทำไม? เจ้ามีปากคนเดียวหรือไง? คนอื่นยังไม่พูดอะไรเจ้าก็พูดเองเออเองอยู่คนเดียว เจ้ารู้หรือไม่ว่าใส่ร้ายพระชายามีโทษเช่นไร”
กู้โม่หานขมวดคิ้วมองนิ่ง หนานหว่านเยียนผู้หญิงไร้ยางอายผู้นี้ ใกล้จะถูกลงโทษแล้ว แต่นางยังมีเวลามาต่อปากต่อคำอีก!
นางไม่รู้จักที่จะมาอธิบายให้เขาฟังก่อนหรือไง !
หยุนอี่ว์โหรวก้าวไปข้างหน้าเพื่อจับมือของกู้โม่หาน แล้วพูดปลอบเขา “ท่านอ๋อง ใจเย็นๆ ก่อนนะเพคะ รอคนผู้นั้นมาถึง แล้วค่อยตัดสินลงโทษก็ไม่สาย ไม่แน่ว่าพระชายาอาจจะถูกใส่ร้ายก็ได้”
กู้โม่หานสีหน้าเย็นชา และนิ่งเงียบไม่พูดอะไร
บรรดาคุณหนูตระกูลดังที่ดูอยู่รู้สึกว่าวันนี้มาไม่เสียเปล่า พวกนางก้มหน้าลงกระซิบคุยกันอย่างชอบใจ
ไม่นาน ชู้รักที่ทุกคนพูดถึง ก็ถูกพ่อบ้านกาวพาตัวเข้ามา
ด้านนอกฝนตกหนัก ชายผู้นั้นจึงเปียกโชกไปทั้งตัว เขาลืมตาแทบไม่ขึ้น พอเห็นหนานหว่านเยียนที่เปร่งประกายท่ามกลางฝูงชน สีหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความเร่าร้อน
เขาพยายามดิ้นให้หลุดพ้นจากพันธนาการของคนรอบข้าง แล้วตะโกนเรียกหนานหว่านเยียน “หว่านเยียน! ข้ามารัยเจ้าแล้ว! ข้าทำงานเก็บเงินได้พอแล้ว!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้