Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 134

"ฉันไม่กลัว ฉันมีเหตุผลที่โกหก..เพราะฉันไม่อยากให้เธอคิดมาก จริงๆนะ"

กัปตันทำตาละห้อย แต่ฉันเดือดปุดๆ!!..เดือดแบบไม่เคยเดือดขนาดนี้มาก่อน..ฉันรู้ว่ากวางแค่ปั่น ฉันไม่หลงกลหรอก แต่ที่ฉันโมโห..คือฉันเคยถามเรื่องดอกไม้ไปแล้ว!!! แต่เขาเลือกโกหกฉัน!!

"แล้วเป็นไง ที่ไม่อยากให้คิดมาก..ตอนนี้มันมากกว่าคิดมากอีก! ไอ้คนนิสัยไม่ดี ไอ้ชั่ว! ไอ้เลว! โกหกกันได้ไง! ไอ้บ้าต้นไม้!"

"ใจเย็นๆไม่โมโห..มันไม่ดี เธอไม่ชอบที่ฉันโมโห เธอก็อย่าโมโหสิ T-T"

"พูดมาได้!!..ไม่ให้โมโห ?! ลองโดนแบบนี้ดูไหม? เชื่อเถอะ!..ว่ากัปตันด่าเจแปนไฟลุก เจแปนทำอะไรก็ผิดหมดใช่ไหมคะ? ทีตัวเองน่ะถูกๆ..ไอ้คนเห็นแก่ตัวเอ้ย"

เขารีบจับมือฉันไปหอม ก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นมองฉันตาละห้อย แต่ฉันไม่ใจอ่อนเลย..อารมณ์มันแบบโมโหมาก ไม่ตบหน้าเขาก็บุญเท่าไหร่แล้ว!

"ใจเย็นๆสิ.."

เพียะ!~ ซอรี่..ตบไปแล้ว ฉันมองมือที่ชาๆของตัวเองตกใจ ก่อนจะเหลือบมองแก้มขวาของกัปตันต้นไม้..ที่แดงเป็นรอยฝ่ามือ ฉันนึกไม่ถึง..ว่าฉันจะตบผู้ชายที่ตัวเองรักได้ลง

และฉันคิด..ว่าเขาคงระเบิดใส่ฉันแน่นอน

แต่ไม่!!..ทุกอย่างผิดคาด อยู่ๆกัปตันต้นไม้เขาก็จับมือที่ชาๆของฉัน..เอาไปกุม

"ต้องตบกันเลยเหรอ? ไม่เอาเจแปน คุยกันดีๆ..ไม่โกรธนะ ขอโทษจริงๆ" ฉันชักมือกลับแล้วขยับตัวลงจากเตียง ก่อนจะยืนเท้าสะเอวมองคนที่เคยหัวร้อนใส่ฉันมาตลอด เขากำลังทำหน้างอคอตกเหมือนปลาทู

"เจแปน..."

"โซล.."ฉันพูดเรียบๆมองเขานิ่งๆ แต่แฝงไปด้วยอารมณ์ จนเขารีบเงยหน้าขึ้น..และทวนถามตกใจ

"อะไร? โซลทำไม?O_o"

"ทำอะไร สำนึกอะไร จะทำเลวอะไร..ให้นึกถึงไอ้ตัวเล็กชื่อโซล ถ้าเจแปนผิดหวังหรือเสียใจ..ลูกก็เสียใจเหมือนกัน!"

กัปตันทำท่าจะลุกขึ้นมาหาฉัน แต่ฉันรีบชี้หน้าเขา..ให้หยุด และฟังอย่างเดียว

"หยุด! และฟัง! เจแปนจะกลับไปนอนคอนโด...เพราะไม่อยากตบกัปตันเป็นครั้งที่สอง สาม สี่ ไม่ต้องห่วงนะเรื่องโซล กัปตันได้เป็นพ่อเขาแน่นอน..แต่ผัวเจแปนน่ะ อันนี้..ไม่รู้!"

พูดจบฉันก็หยิบโทรศัพท์มือถือและหมุนตัวเดินออกไปจากห้อง ระหว่างเดินก็หันกลับไปชี้หน้าเขาเป็นระยะๆชี้และสั่งว่า 'ห้ามตามมาเด็ดขาด !!'

จนฉันเก็บกระเป๋าใส่เสื้อผ้าลวกๆ แต่ไม่ลืมทิ้งกางเกงในเสื้อใน ไว้ให้เขาใจสลายเล่น และโชคดีที่ลงมามันยังไม่มืด..แค่บ่ายสองบ่ายสามเอง เวลานี้มันเหมาะชะมัดที่จะไปนั่งดราม่าที่ไหนสักแห่ง ฉันเบื่ออารมณ์คนท้องที่ควบคุมไม่ได้ โมโหทีก็สุดขีด เสียใจทีก็สุดขีด! บ้าเอ้ย..บ้าๆ ฉันไม่เคยเหวี่ยงตัวเองขนาดนี้เลย

ตึ้ง~ My Pilot

My Pilot: แม่น้องโซล...

ถ้าด่าอีดอกมันจะหยาบไหม? อยากด่าคำนี้จริงๆนะ ฉันเปิดไลน์กัปตันอ่านเฉยๆ..แต่ไม่ตอบ หงุดหงิดจนมือไปเผลอโดนกับกล่องแชทกวางอีกครั้ง

คือที่ฉันพิมพ์ไป..หล่อนก็อ่านของฉันนะ ไม่ตอบกลับมาเหมือนกัน

ว่าแต่สวิงกิ้ง..มันคืออะไร? ฉันรีบเดินลากกระเป๋าไปโบกแท็กซี่ พอขึ้นมาปุ๊บ..ก็นึกถึงคำนี้ไม่หยุด สวิงกิ้ง สวิงกิ้ง บ้าจริงมันก้องในหูฉันแล้ว

ฉันจึงตัดสินใจจบปัญหาด้วยการ เสริชGoogle เสริชให้มันจบๆรู้แล้วรู้รอดไปเลย จนมันขึ้น xxคลิปสวิงสองหนึ่ง หนังโป๊โน่นนี่นั่นเต็มไปหมด

ให้ตายเถอะO_O !อุบาทว์ลามกมาก!..ที่กวางหมายถึงคือ ชายสองหญิงหนึ่งใช่ไหม.?!

ขณะที่ฉันทำหน้าเหยเกเหมือนคนจะอ้วก โทรศัพท์ในมือก็สั่นรัวๆขึ้นมา ฉันจะไม่สนใจเลยถ้าสายนี้เป็นสายของกัปตันต้นไม้ แต่ปฏิเสธไม่ได้..มันดันเป็นสายของคนที่ฉันอยากคุยด้วยที่สุดตอนนี้!!!

พี่ใบไม้!

P'BAIMAI is Calling ~

"พี่ใบไม้กัปตันโกหกเจแปนเรื่องดอกไม้ที่ให้กวางค่ะ!"

(ฉันรู้แล้ว ฉันกำลังจะฆ่ามัน)

O.O

______[BAIMAI -TALK ]_____

ฉันหันไปมองไคล์ที่นั่งคอตกบนเตียง ก่อนจะกัดฟันพูดกับปลายสายด้วยอารมณ์หงุดหงิดสุดๆ

โมโหร้าย..เหอะ! ฉันคิดว่ามันจะไม่เกิดกับคนท้องอย่างฉันแล้ว ถ้าอิไม้มันไม่หลุดโทรมาหาไคล์ และโวยวายว่า...

'ไอ้ไคล์กูซวยสัส เจแปนรู้แล้ว..ว่าเราให้ดอกไม้กวาง'