Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน นิยาย บท 65

ก้อก ก้อก ก้อก .....

"เชิญ" ฉันตอบโดยไม่หันไปมองประตูด้วยซ้ำ วุ่นอยู่กับงานจนไม่อยากละสายตาไปไหน เพราะฉันกำลังชดใช้กรรมที่ติดผัวเด็ก เอ้ย ติดไคล์!! คือฉันติดเขาจริงๆนะ..ติดจนตัวเองลืมเคลียร์งานที่ค้างไว้ที่บริษัทเลย

และเสียงประตูก็ดังขึ้นพร้อมกับเสียงรองเท้า ที่ตอนนี้กำลังก้าวเข้าใกล้ฉันเรื่อยๆ ...

"ขยันมาก" ?! ฉันเงยหน้าขึ้น มองเจ้าของเสียงทันที ก่อนที่จะตกใจจนลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้

"หมอ..ฮาวาย!"

"ใช่ พ่อเธอบอกว่าเธอป่วย เรียกฉันมาช่วยดูอาการ^^" ฉันชี้มาที่ตัวเองงงๆ กูป่วยตอนไหน?! พ่อเล่นกูแล้วไง!

"ฉันป่วย? ไม่นะไม่ได้ป่วย-_-!" เขาพยักหน้าเบาๆแล้วดึงแขนฉันไปทันที ก่อนที่จะจับชีพจรและวัดความดันให้คร่าวๆ

คือกูจะดึงแขนกลับก็ไม่ได้ รู้สึกอึดอัดแบบ..แบบว่ายังไม่พร้อมที่จะเจอเขา และเสือกเจอแบบไม่ทันตั้งตัวอีก เพราะหลังจากคืนงานแต่งคืนนั้น..เราก็ไม่ได้คุยกันเลย

และตอนนี้ฉันก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่มองตามมือเขา..ที่กำลังเขียนอะไรบางอย่างลงสมุดเล่มเล็กๆที่เขาดึงออกมาจากกระเป๋าเสื้อ

"ปกตินี่ แต่ทำไมพ่อบอกว่าป่วยล่ะ โกหกพ่อไม่อยากทำงานรึป่าว?^^" ฉันนั่งลง และทำหน้าตีมึนไม่รู้ไม่ชี้ ก่อนที่จะเหลือบมองไปที่ประตูห้องแวบนึง

ตายแน่กู ถ้าไคล์เห็น..กูซวยแน่ๆ ที่ฉันยืนกรานว่าเลือกไคล์พ่อไม่เก็ทเหรอวะ!! นี่ถ้ายังไม่หยุดชงหมอฮาวายให้ฉันนะ ฉันจะท้องให้ดู!-_-

ฉันกัดฟันเม้มปากหงุดหงิด จนหันไปเห็นหมอฮาวายที่ไม่ทันแผนพ่อเลย เขายังยิ้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น อืม..เรื่องคราวก่อนก็ทีนึงแล้ว คราวนี้ฉันรู้สึกผิดกว่าเดิมอีก!! รู้สึกผิดที่พ่อยังดึงเขาเข้ามาให้ฉัน และฉันก็กำลังโอเคกับไคล์

"เอ่อ หมอฮาวาย...วันนั้นขอโทษนะ" ฉันจึงตัดสินใจขอโทษเขาไป จะได้ไม่อึดอัดเวลาสบตาเขา จนหมอฮาวายเขายิ้ม..แล้วนั่งลงพิงพนักเก้าอี้ตรงข้ามฉัน

"จะขอโทษทำไม ไม่ได้โกรธ ว่าแต่คนนั้นเหรอ..ที่ชอบ หล่อดีนะ^^" บ้าจริง! ฉันไม่กล้าสบตาเขาเลย

"อื้มๆใช่.." ขณะที่ฉันพยักหน้าตอบหมอฮาวาย ฉันก็เผลอมองหน้าหล่อๆเขา โอ้ย..นึกเสียดายเหมือนกันนะ เขาหล่อ ทัศนคติดี และอีความเสียดายนี่แหละทำฉันนึกถึงเรื่องครอบครัวเขา เรื่องแม่ที่ดุๆที่ทำกับเจแปน

เฮ้ย เจแปน!!! ใช่ๆน้องนางกำลังป่วยหนักนี่หว่า กูลืมไปได้ไงวะ!

"หมอฮาวายๆ จะว่าอะไรไหม..ถ้าฉันพาคนๆนึงมาเจอ?" เขาเอาแขนค้ำโต๊ะแล้วขมวดคิ้วสงสัย

"ใคร? พรุ่งนี้ได้ไหม พอดีฉันนัดกับแม่ไว้^^" แม่เหรอ? ทำไมฉันต้องขนลุกด้วยวะ-_-

"เอ่อ อยากให้ลองเจอก่อน ไม่อยากบอกว่าใคร เดี๋ยวรอแปปนะ ถามก่อน" ฉันหมุนเก้าอี้หันไปหยิบโทรศัพท์ที่ชาร์จไว้ทันที ก่อนที่จะลุกขึ้นไปโทรหาต้นไม้ ..เพราะมันเป็นคนเดียวที่สนิทกับเจแปน แต่พอฉันได้คุยกับเจแปนพรุ่งนี้เธอดันไม่ว่าง!!

โอกาสเหมาะๆกว่านี้ไม่มีแล้ว ฉันไม่อยากเจอหมอฮาวายบ่อย เพราะไม่อยากมีปัญหากับไคล์ จนโดนเหวี่ยงขึ้นเตียงอีก เอ่อ..ถึงจะชอบก็เถอะ แต่กูถูกด่าก่อนเอากันแน่นอน

ฉันจึงคุยกับเจแปนให้เจแปนมาเจอวันนี้ก่อน ส่วนเรื่องยื้อหมอฮาวายอยู่ต่อ หน้าที่ฉันเอง ซึ่งเจแปนเธอก็โอเค ไม่โอเคได้ไงกูช่วยขนาดนี้แล้ว -_-

พอฉันวางสายปุ๊บ ก็รีบเอามือกุมท้องทันที

"โอ้ย หมอฮาวาย...หมอฉันปวดท้องTT" หมอฮาวายรีบลุกจากเก้าอี้ตรงดิ่งมาพยุงฉันไปนั่ง จากนั้นเขาก็นั่งลงยองๆมองมาที่ท้องฉัน และกำลังจะเอื้อมมือมา...

แต่ทว่าหยุดชะงัก..

"เอ่อ ปวดแบบไหน ขอกดนะ" ฉันรีบโบกมือปฏิเสธ และส่ายหน้ารัว

"ไม่ๆ-_-"

"อ้าวทำไม?"

"ก็เพราะฉันปวดท้อง ปวดปะ..ประจำเดือน.-_-" เขาลุกขึ้นถอนหายใจยาวๆ ก่อนจะเดินดุุ่มๆไปเปิดประตูห้องคุยกับเลขาฉัน อะไรอีก!!..แค่กูปวดท้องเมนส์ปลอมๆคงไม่เรียกรถพยาบาลมารับกูนะ

"ฉันบอกเลขาแล้ว ห้ามให้เธอกินน้ำเย็น และเดี๋ยวสักพักเลขาจะเอายามาให้นะ^^" บอกฉันเสร็จ เขาก็เดินกลับมาหยิบกระเป๋าสะพาย จนฉันที่นั่งตัวงออยู่..รีบยืดขึ้นไปถามเขา

"จะไปไหน-_-" เวร กูหลุดถามเสียงแข็งจนหมอฮาวายสะดุ้ง

"กลับสิ มีอะไรรึป่าว^^" ฉันก้มหน้าเอามือนวดขมับเบาๆ ทำไงดีวะ ทำไงดี!!

"ก็ ปะ..ปวดหัวอ่ะ-_-" ได้ผล..เขาวางกระเป๋าลง แล้วเดินมาหาฉันอีก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย... อย่าท้าทายกัปตัน