ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 450

บทที่ 450

คุณท่านซ่งก็พยักหน้า แล้วพูดว่า “พวกตระกูลใหญ่มักจะเชื่อในฮวงจุ้ย โจวอี้แปดทิศ นี่ถึงจะเป็นวัฒนธรรมที่บรรพบุรุษชาวจีนเรา

สืบทอดไว้ให้ ส่วนพวกเศษสวะของเอเชียอาคเนพวกนั้น บอกตามตรง อาไม่สนใจพวกนั้นเลย”

อู๋ตงไห่พูด “เช่นนี้ ก็หาเบาะแสอะไรไม่ได้เลย สถานการณ์เช่นนี้ อยากจะหาคนร้ายที่อยู่เบื้องหลัง ก็คงจะไม่ง่ายเลย”

พูดจบ อู๋ตงไห่ก็กำหมัดพูดว่า “คุณอาซ่งครับ ผมและเสี่ยวซินว่าจะอยู่ในเมืองจินหลิงสักหลายวันหน่อย เพื่อสืบหาเบาะแสที่เกี่ยวข้อง ไม่ทราบว่าคุณอาซ่งจะสะดวกจัดการให้พวกผมอยู่พักที่บ้านคุณอาสักหลายวันหน่อยได้ไหมครับ?”

คุณอาซ่งก็ยิ้มพูดว่า “ซ่งอู๋สองตระกูลก็นับว่ามีไมตรีต่อกัน เรื่องเล็กแค่นี้จะเกรงใจกันอีกหรือ? ในเมื่อพวกแกมาแล้ว อาก็จะทำหน้าที่

เจ้าบ้านอย่างเต็มที่ เดี๋ยวอา จะให้คนรับใช้ไปจัดการเก็บกวาดห้องพักให้ พวกแกก็พักกันตามสบายเลย”

คฤหาสน์ตระกูลซ่ง เป็นจวนใหญ่ ชั้นหนึ่งมี10กว่าห้อง ทั้งคฤหาสน์ เพียงห้องรับแขกก็มีตั้ง8ห้อง จะจัดการให้สองพ่อลูกตระกูลอู๋เข้าพักนั้น มันเป็นเรื่องเล็ก

อู๋ตงไห่ได้ยินดังนั้น ก็ดีใจจนเผยสีหน้า แล้วรีบพูดขอบคุณว่า “ขอบคุณมากครับคุณอาซ่ง！”

พูดจบ อู๋ตงไห่ก็ลากอู๋ซินที่เงียบมาโดยตลอดเข้ามาหาตนเอง แล้วยิ้มพูดว่า “คุณอาซ่งครับ ยังไม่ได้แนะนำให้อารู้จักเลย คนนี้คือลูกชายผมครับ ชื่อ อู๋ซิน และก็เป็นผู้สืบทอดกิจการตระกูลอู๋ในอนาคตครับ”

อู๋ซินรีบโค้งคำนับพูดว่า “ผมอู๋ซิน สวัสดีคุณปู่ซ่งครับ！”

คุณท่านซ่งก็ยิ้มพยักหน้า แล้วพูดว่า “ลูกหลานคนโตตระกูลอู๋ ช่างมีความสามารถเก่งกาจจริงๆ ！”

อู๋ตงไห่ก็หัวเราะ แล้วพูดว่า “คุณอาซ่งกล่าวเกินไปแล้วครับ จริงๆ แล้วหลายชายหลานสาวของคุณอา ก็เป็นยอดคนเหมือนกัน！”

พูดจบ เขาก็พูดอย่างใจจริงใจว่า “โดยเฉพาะหวั่นถิง ไม่ได้เจอเธอหลายปี เมื่อวานเธอมาเยี่ยมที่โรงพยาบาล ผมแทบจะจำไม่ได้！ ตอนนี้สวยขึ้นเยอะเลย ดูโตขึ้นมาก”