มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 321

“ทำเป็นเสแสร้งอะไรกัน ลูกน้องนายสู้ฉันไม่ได้ นายมาสู้จะมีประโยชน์อะไร” หลิวต้าเลี่ยงแสยะยิ้ม หยิบขาโต๊ะบนพื้นขึ้นมากระแทกไปทางมู่เซิ่งอย่างแรง

นักเลงข้างๆ เห็นสถานการณ์ก็พากันหยิบเก้าอี้มาคนละตัวกระแทกไปทางมู่เซิ่ง

สีหน้ามู่เซิ่งนิ่งและเรียบเฉย กำหมัดซัดไปทางขาโต๊ะของหลิวต้าเลี่ยงทันที

“พลั่ก!”

ขาโต๊ะโดนหมัดของมู่เซิ่งซัดจนแตกเป็นเสี่ยงๆ เศษไม้ลอยกระจายไปทั่ว ร่วงหล่นลงมาเหมือนเกล็ดหิมะ ความรุนแรงของหมัดทำให้หลิวต้าเลี่ยงตกใจจนถอยหลังกรูด กำท่อนไม้ครึ่งหนึ่งในมืออย่างตกตะลึง

หมัดนี้ซัดจนแตกเป็นเสี่ยงๆ เลยเหรอ

ในเวลาเดียวกัน มู่เซิ่งเดินมาด้านหน้า เขามาตรงหน้าพวกนักเลงแล้วพูดด้วยเสียงทรงพลัง

“หมัดสิงอี้ของนาย รูปร่างเหมือนแต่เจตนาไม่เหมือน ด้วยเหตุนี้จึงควบคุมยาก หมัดสิงอี้เน้นการที่เจตนาไปตามวิชาหมัด ใช้เจตนาควบคุมหมัด”

มู่เซิ่งพูดพลางพุ่งเข้าไปหานักเลงตัวผอมที่อยู่ด้านหน้าสุด

“พลั่ก!”

เสียงดังสนั่น ทุกคนพบว่าตรงหน้ามืดไปหมด เงาซูบผอมกระเด็นถอยหลังออกไปจากประตูห้อง กระแทกกับรถเข็นหน้าประตูห้องอย่างแรง

โครมมม!

แก้วไวน์บนรถเข็นหล่นลงมาบนพื้น บนพื้นมีแต่ไวน์เต็มไปหมด

ทุกคนอึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นได้ยินเสียงร้องโอดครวญดังมาจากรถเข็น รวมถึงนักเลงตัวผอมตะเกียกตะกายขึ้นมา บนหน้าเขามีเศษแก้วปักอยู่เต็มไปหมด

“โอ๊ยๆๆๆ”

นักเลงตัวผอมที่โดนเตะจนกระเด็นเช็ดเลือดตรงมุมปาก พยายามลุกขึ้นนั่งหลายครั้ง แต่ไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ จากนั้นก็ล้มดังตุ้บลงบนพื้น

มู่เซิ่งลงมืออย่างรวดเร็ว ตั้งแต่ต้นจนจบไม่มีใครรู้ว่าเขาออกหมัดยังไง!

พวกนักเลงที่ถือเก้าอี้และเครื่องมือต่างๆ ที่อยู่อีกด้านมองหน้ากันไปมา เห็นความหวาดกลัวนัยน์ตาของกันและกัน มู่เซิ่งลงมือโหดเหี้ยมกว่าไอ้อ้วนเมื่อกี้อีก!

พวกเขากำลังจะถอย คิดไม่ถึงว่ามู่เซิ่งมาปรากฏตัวตรงหน้าพวกเขาแล้ว หมัดเหมือนสายลมกระแทกมาตรงหน้าพวกเขาอย่างรวดเร็ว

พลั่กๆๆๆๆๆ!

นักเลงตัวผอมที่ล้มอยู่ตรงรถเข็นยังไม่ทันลุกขึ้นมา ก็ได้ยินเสียงหมัดกระแทกเนื้อดังขึ้นมาจากในห้อง เขาเงยหน้าขึ้นทันที เห็นเงาคนลอยมากมายลอยเข้ามาตรงหน้า

“บัด บัด……”

นักเลงตัวผอมคนนั้นพูดติดอ่าง เขาอยากอ้าปากตะโกนออกมาว่าบัดซบ แต่เขายังไม่ทันตะโกนออกมา ก็โดนกลุ่มคนนับไม่ถ้วนกลืนกินไปหมด

คนหลายสิบคนกระเด็นออกมา พริบตาเดียวข้างกายหลิวต้าเลี่ยงกับมู่เซิ่งไม่มีใครยืนอยู่อีกแล้ว

หลิวต้าเลี่ยงช็อกไปแล้ว

ลูกน้องเขาล่ะ ลูกน้องตั้งเยอะแยะโดนมู่เซิ่งซัดจนปลิวออกไปเหมือนกระดาษ ตอนนี้เหลือเขาแค่คนเดียวงั้นเหรอ

“ตอนนี้คนที่เกะกะไปหมดแล้ว ฉันโชว์วิชาหมัดได้แล้ว” มู่เซิ่งถูมือไปมาแล้วพูดต่อ

ให้ตายเถอะ

หลิวต้าเลี่ยงได้ยินแล้วสั่นไปทั้งตัว เมื่อกี้ที่นายซัดคนตั้งเยอะแยะจนกระเด็น เป็นแค่การวอร์มร่างกายเหรอ เขาไปหาเรื่องคนแบบไหนกันนะ