ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1684

ยอดฝีมือเกือบร้อยกว่าคนของตระกูลซูหยุดการค้นหาซูจือเฟยกับซูจือหยูอย่างลับๆในโตเกียวทันที มียอดฝีมือจำนวนยี่สิบคนขับรถยนต์ตรงไปที่เกียวโตในตอนดึกทันที ที่เหลืออีกเกือบแปดสิบคน ทั้งหมดเริ่มรวมตัวกันที่คฤหาสน์ของมัตสึโมโตะโยชิโตะ

มัตสึโมโตะโยชิโตะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตกเองกำลังตกอยู่ในอันตราย

เขามองดูเวลา เมื่อเห็นว่าเป็นเวลาสี่ทุ่ม ดังนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์และโทรหาท่านนินจาใหญ่อิงะ

ตามแผนการที่เขาวางไว้ ตอนนี้เขาจะสั่งให้ให้ท่านนินจาใหญ่อิงะฆ่าคน หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง ให้เอาศพมาซ่อนที่คฤหาสน์ของตระกูลอิโตะ

หลังจากนั้น อดทนรออีกสักสองสามชั่วโมง รอให้อุณหภูมิของศพเหล่านั้นเย็นตัวลง ค่อยแจ้งเบาะแสกับกรมตำรวจนครบาลโตเกียวโดยไม่ระบุชื่อผู้แจ้งเบาะแส

ถ้าทุกอย่างสำเร็จ พรุ่งนี้เช้า นางาฮิโกะอิโตะต้องซวยอย่างแน่นอน

หลังจากจัดการนางาฮิโกะอิโตะแล้ว ศัตรูเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ของตัวเองก็คือทากาฮาชิมาจิ

ทากาฮาชิมาจิในตอนนี้ คงจะจมปลักอยู่กับความเจ็บปวดที่สูญเสียลูกชาย กล่าวได้ว่าเวลานี้เป็นช่วงที่เขาอ่อนแอที่สุด และตัวเองก็สามารถซุ่มโจมตีเพื่อฆ่าเขาในช่วงเวลาที่เขาเตรียมเดินทางไปฝังศพลูกชายตัวเอง

มัตสึโมโตะโยชิโตะคิดเรื่องนี้อยู่ในใจ แต่โทรศัพท์ที่อยู่ข้างๆหูก็ส่งเสียงตู๊ดๆๆไม่หยุด

"ทำไมโทรศัพท์ของท่านนินจาใหญ่อิงะถึงโทรไม่ติด?"

มัตสึโมโตะโยชิโตะอดไม่ได้ก็เลยขมวดคิ้วทันที

"ก่อนหน้านี้ก็เคยพูดกับเขาไว้แล้วไม่ใช่เหรอ? ให้เขาเปิดเครื่องโทรศัพท์ไว้ตลอดเวลา มีปัญหาอะไรก็สามารถติดต่อกันได้ทันที มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?"

จู่ๆหัวใจของมัตสึโมโตะโยชิโตะก็กระตุกหนึ่งครั้ง และเขาก็ครุ่นคิดในใจ:"ท่านนินจาใหญ่อิงะ หรือว่าเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับเขาแล้ว?!"

"แต่คงไม่น่าเกิดอะไรไม่ดีขึ้นกับเขาไหม! พวกเขานำตัวพี่น้องตระกูลซูไปที่เกียวโตโดยที่ไม่มีใครรู้ ตำรวจนครบาลโตเกียวหาตั้งนานก็ไม่ได้เบาะแสอะไรเลย เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับเขาได้ยังไง? มันไม่สมเหตุสมผลเลย!"