ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1675

เมื่อเสียงของเย่เฉินดังขึ้นอย่างกะทันหัน นินจาที่ได้รับการฝึกมาอย่างดีจำนวนมาก ทั้งหมดต่างก็ตกตะลึงกับเสียงของเขา!

ใครก็คาดไม่ถึงว่า คนที่แอบสะกดรอยได้ดีที่สุดอย่างพวกเขา ก็จะถูกอื่นคนตามมาด้วย!

ที่สำคัญ ก่อนหน้าที่คนคนนี้จะพูด ไม่มีใครรับรู้ถึงการมีอยู่ของเขา!

ท่านนินจาใหญ่อิงะที่เป็นหัวหน้าก็ชักคะนุอิออกมาแทบจะในทันที มองไปรอบๆอย่างระมัดระวัง และถามอย่างประหม่าว่า: “ใครน่ะ?! ไสหัวออกมาเดี๋ยวนี้!”

ในเวลานี้เย่เฉินกระโดดลงจากกำแพงรั่ว คนก็พังหน้าต่างเข้ามา ทิ้งเศษแก้วที่แตกเต็มพื้น

ช่วงเวลาที่ซูจือหยูเห็นเย่เฉิน คนทั้งคนราวกับถูกฟ้าผ่า!

เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่า ในเวลาแบบนี้ยังมีคนมาช่วยตัวเอง ยิ่งอยากไม่เชื่อว่า คนที่มาช่วยตัวเอง จะเป็นผู้ชายจีนที่ตัวเองเจอที่ถนนในโตเกียวคนนั้น!

ที่สำคัญ ตอนนั้นตัวเองยังเพราะไม่รู้ว่าเกิดเรื่องราวอะไรขึ้นมาก่อน ทำให้เขาขุ่นเคืองใจ!

เย่เฉินในเวลานี้ กำลังยืนตัวตรงอยู่ที่หน้าต่างที่แตก ในสายตาของเธอ เย่เฉินที่อยู่ตรงหน้าไม่เพียงแค่หล่อ แต่ราวกับเป็นพระเจ้าลงมาโปรด!

ลมหนาวที่รุนแรงพัดเข้ามาจากหน้าต่างที่แตก พัดผมและเสื้อผ้าของเย่เฉินจนปลิว ในสายตาของเธอ ก็มีความรู้สึกของการเป็นวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ในภาพยนตร์ศิลปะการต่อสู้

เพียงแต่ว่า ความสนใจของเย่เฉินในเวลานี้ ไม่ได้อยู่ที่บนตัวของซูจือหยู

เขาจ้องมองท่านนินจาใหญ่อิงะด้วยสายตาที่เย็นชา และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “ฉันยังคิดว่านินจาประเทศญี่ปุ่นจะมีเกียรติศักดิ์มากแค่ไหน ที่แท้ก็เป็นกลุ่มพวกเสเพล! พวกแกรังแกผู้หญิงประเทศญี่ปุ่นยังพอทนไปได้ รังแกผู้หญิงประเทศจีนของพวกเรา ก็คือรนหาที่ตาย!”

นินจาอีกหลายคนในตระกูลอิงะทยอยถอยหลังไปหลายก้าว แล้วจับจ้องมองเย่เฉินและชักคะนุอิออกมา

พวกเขารู้ว่าเย่เฉินสามารถซ่อนตัวอยู่แถวนี้ได้ตลอดโดยไม่ถูกค้นพบ ต้องมีความแข็งแกร่งเป็นพิเศษอย่างแน่นอน ดังนั้น พวกเขาก็ไม่กล้าบุ่มบ่าม ต่างก็รอการกระทำของท่านนินจาใหญ่อิงะ

ในเวลานี้ท่านนินจาใหญ่อิงะหน้าเขียว!

เขาถูกคนอื่นเรียกว่านินจาใหญ่ ซึ่งหมายถึงนินจาชั้นสูง ไม่ใช่ชื่อของเขา