หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 117

ตอนที่ 117 คนเพียบพร้อมที่ไม่อาจเอื้อม

เป่ยฉ่ายเวยกล่าวขอโทษ “ขอโทษจริงๆนะ คืนนี้ฉันมีธุระนิดหน่อยก็เลยไปกับพวกเธอไม่ได้”

“ทำไมล่ะ? ฉันไม่เห็นจะจำได้เลยว่าคืนนี้เธอมีธุระอื่นด้วย” อวี๋ซือซือพูดเสริมน้ำเสียงเข้าไป

หลูเสี่ยวหยาใช้ไหล่ชนเธอ “ซือซือเธอไม่ต้องพูดแบบนั้นก็ได้ ไม่แน่เวยเวยอาจจะมีนัดก็ได้”

ตอนแรกคิดว่าซือซือแค่พูดเล่น แต่พอเห็นหยดน้ำตาในตาของเธอ เป่ยฉ่ายเวยจะไม่พูดก็ไม่ได้ “คืนนี้จื่อเชียนนัดฉันไปกินข้าว”

สีหน้าของอวี๋ซือซือที่แสดงออกก่อนหน้านี้เริ่มพยักหน้าให้รู้ว่าเธอเข้าใจ

“จื่อเชียน? คุ้นชื่อนี้จัง เป็นแฟนกับเวยเวยหรอ?” พอหลูเสี่ยวหยาได้ยินชื่อนี้ก็รู้สึกคุ้นหูเหมือนเคยได้ยินชื่อนี้ที่ไหนมาก่อน

“ไม่ใช่แฟน” เป่ยฉ่ายเวยตอบไปอย่างไม่มีทางเลี่ยง

อวี๋ซือซือที่นั่งอยู่ข้างๆช่วยพูดเสริม “ใช่ๆ ไม่ใช่แฟนแต่เป็นคนที่กำลังจีบเวยเวยน่ะ”

“ฉันนึกออกแล้ว” หลูเสี่ยวหยาใช้กำปั้นทุบไปที่ฝ่ามือตัวเอง แล้วก็พูดทันที “คือคนแซ่หลี่คนนั้นที่ชื่อหลี่จื่อเชียนใช่ไหม?”

“โห เสี่ยวหยา เธอรู้ข่าวเร็วมากเลยนะเนี่ย” อวี๋ซือซือยักคิ้ว

ดวงตาเล็กๆของหลูเสี่ยวหยาก็เป็นประกายขึ้นมา แล้วพูดเหมือนกำลังจินตนาการเพ้อฝันอยู่ “ไม่ใช่ว่าฉันข่าวไวหรอก หลี่จื่อเชียนนับว่าเป็นหนุ่มโสดสุดฮอตที่สื่อข่าวหลายสำนักกำลังให้ความสนใจมากที่สุดในตอนนี้ เรียนจบนอกและกำลังกลับมาสืบทอดกิจการของครอบครัว”

“ได้ยินมาว่าเขาสุภาพมีมารยาท กับผู้หญิงก็ด้วย เป็นอัศวินขี่ม้าขาวในใจของผู้หญิงหลายคนเลยล่ะ”

“ถ้าหลี่จื่อเชียนขี่ม้าขาวก็น่าจะเป็นไปได้อยู่นะ” อวี๋ซือซือคิดภาพนั้นในหัวแล้วพยักหน้าเห็นด้วย

แต่แล้วเธอก็หยุดชะงักก่อนจะพูดขึ้นมา “เสี่ยวหยาเธอนี่สองจิตสองใจจังนะ ตอนแรกเธอบอกว่าชอบเจ้านายฉัน แล้วทำไมเปลี่ยนได้ไวขนาดนี้”

“ไม่ใช่นะ มันก็เหมือนเธอตามดาราเกาหลี เธออยากได้เป็นสามีหรือเปล่า? มันก็เหมือนที่ฉันเป็นนั่นแหละ” หลูเสี่ยวหยาพยายามอธิบาย

อวี๋ซือซือหลุดขำออกมาอย่างอดไม่ได้ “จริงๆทุกคนก็เข้าใจเธอแต่แรกแล้วแหละ”

เป่ยฉ่ายเวยรีบเอามือบังหน้าแสร้งทำเป็นไม่รู้จักพวกเธอด้วยใบหน้าที่แฝงไปด้วยรอยยิ้ม

หัวข้อสนทนาที่ผู้หญิงจะคุยได้อย่างไม่รู้จบคือเรื่องนินทา

หัวข้อสนทนาที่ผู้ชายจะคุยได้อย่างไม่รู้จบคือเรื่องธุรกิจ

ดังนั้นผู้ชายและผู้หญิงก็ยังคงมีบางอย่างที่เหมือนกัน

เวลาพักเที่ยงผ่านไปแล้วเกินครึ่ง เป่ยฉ่ายเวยเห็นพวกเค้ายังคุยกันอย่างเพลิดเพลิน

ใกล้ถึงเวลางาน หลูเสี่ยวหยาถามขึ้นมา “ซือซือ เวยเวย ทำไมพวกเธอไม่ใช้เครือข่ายภายในของบริษัทล่ะ เราจะได้คุยกันง่ายขึ้น”

“ยังมีของแบบนี้อยู่อีกหรอ” อวี๋ซือซือไม่รู้

แต่เป่ยฉ่ายเวยรู้ “ฉันยังไม่ได้ลงทะเบียน”

“รอพวกเธอไปลงทะเบียนก่อนก็ได้” อยู่ๆหลูเสี่ยวหยาก็พูดด้วยเสียงเบาเบา “ตอนนี้ที่ตึกกำลังเปิดโหวตหนุ่มหล่อสิบคน ให้ทุกคนได้ร่วมลงคะแนน”

“.....ตึกเรายังมีเรื่องแบบนี้อีกหรอ?” ประกวดหนุ่มหล่อ รู้สึกเหมือนกันการประกวดนางงามยังไงยังงั้น

แต่อวี๋ซือซือดูเหมือนค่อนข้างสนใจ “ประกวดหนุ่มหล่อ ดีๆๆๆ มีใครน่าเลือกบ้าง”