หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 23

ตอนที่23 ทำมากไป

ฉูเจ๋อหยางกอดเป้ยฉ่ายเวยแน่น เอาหัวซุกลงไปที่ไหลของเธอดมกลิ่นตัวเธอ

ผ่านไปสักพักเขายื่นมือไปล้วงกระเป๋าราวกับจะเอาอะไรสักอย่าง “เวยเวย.......”

“ฉูเจ๋อหยางฉันจะเอาห้าล้าน” ฉูเจ๋อหยางชะงักแล้วยกหัวขึ้นมามองเป้ยฉ่ายเวย

เป้ยฉ่ายเวยเมินความตกใจของเขา ถึงแม้หน้าตาเธอจะซีดแต่ก็ทำหน้านิ่ง “ฉันตามคุณสามปีจะบอกว่าเวลามันสั้นมันก็ไม่ได้สั้นเห็นแก่ที่ฉันนอนเป็นเพื่อนคุณมาสามปีให้ฉันห้าล้าน”

ฉูเจ๋อหยางเอาของเก็บลงไปในกระเป๋าแล้วมองเป้ยฉ่ายเวย

“ใช่สิในมือฉันยังมีคลิปที่พวกเรามีอะไรกัน” เป้ยฉ่ายเวยทำเป็นมองไม่เห็นอะไร “ถ้าคุณไม่ให้ฉันละก็ฉันจะเอาคลิปนี้ให้หนานฉิงดู ฉันไม่เป็นอะไรหรอกแต่ต้องดูว่าคุณยังต้องการแฟนคนนี้หรือเปล่า”

คำพูดนี้ทำเอาฉูเจ๋อหยางโมโหขึ้นมาทันที ปล่อยขาเธอแล้วดึงตัวออกมา “ได้ห้าล้านใช่ไหม!”

คำพูดเย็นชาของเขาราวกับเหมือนกัดฟันพูดจากนั้น มองเป้ยฉ่ายเวยแวบเดียวก็หันหลังเดินไป

รอให้คนไปไกลแล้วเป้ยฉ่ายเวยที่สองขาอ่อนแรงก็ทนไม่ไหวแล้วซุกลงไปถึงแม้ระหว่างขาจะเจ็บมากแต่ว่าใจเธอเจ็บปวดมากกว่ากัดฟันแน่นไม่ให้ตัวเองร้องไห้ออกมา

นึกถึงความสำคัญของเงินก้อนนี้เป้ยฉ่ายเวยก็กดความเจ็บปวดนี้ลงไป แล้วยกมือขึ้นมาจัดผมที่ยุ่งเยิงแล้วตรึงหลังตรงเดินทางที่ตรงข้ามกับฉูเจ๋อหยาง

เธอรู้ว่าตอนเธอพูดคำนี้ออกมาเธอไม่มีสิทธิ์ที่จะหันหลังอีก

หนานฉิงเห็นเป้ยฉ่ายเวยออกมาจากในสวนก็รีบบ่น “เวยเวยเธอทำอะไรของเธอเนี่ยทุกคนกำลังรอเธออยู่นะ”

เป้ยฉ่ายเวยกำลังจะหาตัวคนร่างสูงแต่ในใจก็นึกอะไรขึ้นมาเลยทำเป็นเก็บสายตาไม่ไปมองเลยไม่เห็นสายตาของผู้ชายบางคน

“ขอโทษนะเมื่อกี้ฉันหลงทางเลยกินเวลาไปหน่อยให้พวกเธอรอนาน” เป้ยฉ่ายเวยเก็บอาการตัวเองแล้วทำหน้าตาขอโทษ

“เวยเวยสวนพีชนี้ก็ไม่ได้ใหญ่อะไรเธอยังหลงทางได้” หนานฉิงได้ยินแบบนั้นก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่แค่ทำเป็นพูดล้อเล่นแต่ในใจก็รู้สึกสงสัยถึงแม้เวยเวยจะหลงทางแต่ทำไมตะกร้ามันหาย

นึกถึงที่ก่อนหน้านี้เธอเอาแต่หาอาเจ๋อแต่หายังไงก็หาไม่เจอ แต่ยังดีที่อาเจ๋อกลับมาเองเลยบ่นอย่างไม่รู้ตัว “คนสองคนก็หาไม่เจอแปลกจริงๆ”

ในใจเป้ยฉ่ายเวยรู้สึกตกใจและใบหน้าก็ทำเป็นรู้สึกผิด

หลี่จื่อเชียนเดินเข้ามามองเป้ยฉ่ายเวยอย่างรู้สึกผิด “ฉันเองแหละที่ไม่ดีเดินไปไกลเกินเลยทำให้เธอต้องหลงทาง”

“ฉันไม่เป็นอะไรเมื่อคืนฉันไม่ได้หลับดีๆเลยเดินไปไกลเกิน” เป้ยฉ่ายเวยส่ายหัว ความเหนียวหนึบตรงระหว่างยิ่งทำให้เธอรู้สึกผิดทั้งๆที่ตกลงเป็นแฟนกับหลี่จื่อเชียนแต่ก็ยังปฏิเสธฉูเจ๋อหยางไม่ได้ สุดท้ายยังต้องให้จื่อเชียนเป็นห่วงเธออีก

รอให้เอาเงินเสร็จเธอก็จะรักษาคำสัญญาของเธอจะออกห่างจากฉูเจ๋อหยาง.......

แต่ว่าในใจก็แอบเจ็บขึ้นมาไม่ได้

หนานฉิงยังไม่ทันได้หยอกล้อเพื่อนตัวเองก็เห็นผู้ชายที่อยู่ข้างตัวเดินไปแล้วเลยรีบเรียก “อาเจ๋อคุณจะไปไหน”

เสียงเย็นชาของฉูเจ๋อหยางอธิบาย “บริษัทมีงานเร่งด่วนรอให้ฉันไปจัดการ”

หนานฉิงได้ยินว่าบริษัทของฉูเจ๋อหยางมีงานก็ตามไปด้วยไม่ดีแต่ก็ไม่อยากให้ไป “งั้นก็ได้ระหว่างทางกลับก็ขับดีๆนะกลางคืนกลับไปเดียวฉันไปหาเธอ”