หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 85

ตอนที่ 85 ความท้าทายครั้งที่สอง

เป้ยฉายเวยเด้งตัวขึ้นจากโซฟา​ ขนาดน้ำเสียงยังเปลี่ยนไปเล็กน้อย​" ฉูเจ๋อหยาง คุณกำลังล้อเล่นอยู่ใช่ไหม​ ให้ฉันไปทำงาน​บริษัท​ของคุณ​ ถ้าหนานฉิงรู้เข้า​ เธอจะคิดยังไง"

ผู้ชายคนนี้คงบ้าไปแล้วแน่ๆ

"ก็นี่เป็นข้อเสนอของเธอไม่ใช่หรอ"

ฉูเจ๋อหยางตอบมีเหตุผล​ ร่างสูงยืนข้างหน้าต่าง​ ดวงตาแสนเย็นชาปรากฏ​รอยยิ้มจางบนใบหน้า

เลขาหลินไห่คิดว่าตัวเองคงกำลังฝันอยู่แน่ๆ​ ไม่งั้นเขาจะตาลายจนเห็นเจ้านายหัวเราะอยู่หรือ สายตาแหลมกวาดมอง

หลินไห่กลับรู้สึกว่าเป็นเรื่องไม่ปกติอย่างยิ่ง​ เอกสารถูกวางบนโต๊ะทำงานอย่างรวดเร็ว​ ​และรีบออกจากห้องไป

ถ้าจู่ๆมีคนมาทำดี​กับคุณ​ คุณอาจจะรู้สึกกลัวไม่วางใจ​ แต่ถ้าทำไม่ดีใส่คุณมาโดยตลอด​ คุณ​กลับจะรู้สึกสบายใจเสียมากกว่า

มนุษย์​นั้นแท้จริงแล้วต่างก็มีความไม่ดีอยู่ในตัว

เป้ยฉายเวยเดินไปมาในห้องรับแขกอย่างร้อนใจ​ แม้คำพูดของฉูเจ๋อหยางจะถูก​ แต่หนานฉิงคงพูดเพราะความเกรงใจ​ อาจทำให้หนานฉิงรู้ความสัมพันธ์​ของเธอกับฉูเจ๋อหยาง  

ถึงตอนนั้นเธอจะยังสามารถอยู่ที่บริษัทแห่ง​นี้ได้  หรือจะกลายเป็นโดนคนนับร้อยตำหนิ

เธอไม่อยากเป็นเช่นนั้น​ จึงอยากจากไปโดยที่ไม่มีความผิด​

"ไม่ได้​ ฉันได้ตอบตกลงกับซือซือไปแล้วว่าจะไปทำงานกับพี่อวี๋เฮ่า"

พี่อวี๋เฮ่า

ดวงตาฉูเจ๋อหยางปรากฏ​รอยยิ้มขึ้น​ เพราะเป้ยฉายเวยเรียกอย่างสนิทสนม​ แล้วสายตาก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นเย็นชา​ หนักแน่น​ เสียงพูดก็ยังทุ้มต่ำลง​" อย่าลืมล่ะ เธอติดหนี้ฉันอยู่สองเรื่องนะ"  

"เพราะฉะนั้น​ไปทำงานที่นั้น​ สามารถลดได้เรื่องนึงไหม"  เป้ยฉายเวยพูดประเด็นสำคัญ หลายวันมานี้เธอนอนไม่ค่อยหลับก็เพราะเรื่องนี้แหล่ะ  

สองเรื่องอาจดูเหมือนน้อย​ แต่ฉูเจ๋อหยางก็ชักช้าไม่ตอบสักที​ คนที่รออยู่ก็รอจนอกจะแตกตายอยู่แล้ว​ แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยปากถาม

ตอนนี้ฉูเจ๋อหยางออกปากด้วยตัวเองแล้ว

ฉูเจ๋อหยางพูดเสียงอือที่ไม่ได้เบา​ แล้วก็ไม่ได้ดังไป​ แค่นี้ก็ถือว่าตอบตกลงแล้วสินะ

"เธอรอก่อน​ ฉันขอคิดๆดูก่อน" เป้ยฉายเวยบอกกับตัวเองว่าจะวู่วามไม่ได้​ จะต้องไต่รตรองให้ดีเวลาที่รุ่ยรุ่ยต้องผ่าตัดยังพอเหลืออยู่ 

เวลาไม่นานเธอก็ต้องหางานทำ​ เช็คของฉูเจ๋อหยางยังแลกเป็นเงินสดไม่ได้เลยย​ ​ทุกๆเดือนค่ายานำเข้าที่ใช้รักษาโรคหัวใจของรุ่ยรุ่ยก็ต้องใช้เงินมาก

เธอจจึงจำเป็นต้องถาม​ "เป็นเลขาของคุณได้เงินเดือนเท่าไรหรอคะ"

"......" หนานฉิงรู้สึกเอือม ​ "มากกว่าเงินเดือนที่เธอเป็นผู้จัดการร้านรองเท้า"

"เป็นไปไม่ได้​！！" เป้ยฉายเวยไม่อยากเชื่อ​ เลขาคนหนึ่งจะได้เงินเดือนสูงกว่าผู้จัดการร้านรองเท้ายี่ห้อดังได้อย่างไรกัน

มาทำแล้วเดี๋ยว​เธอจะเข้าใจเอง" เงินเดือนขนาดนี้ไม่ใช่จะได้กันง่ายๆ​ แล้วหนานฉิงก็กลืนคำพูดที่เหลือลงไป

ข้อเสนอดึงดูด​ ใช้เงินหลอกล่อ​ เชื่อว่าไม่มีใครจะปฏิเสธ​ได้หรอก​ เป้ยฉายเวยมีเพียงเหตุผล​เดียว​ที่จะบอกกับเธอ​ ต้องมีอะไรอีกแน่ที่เธอไม่สังเกต 

ปลายสายค่อยๆถามผู้ชายในสายอย่างระวัง​ "ทำไมต้องให้ฉันไปทำงานกับคุณที่นั่นด้วย"

นี่เป็นสิ่งที่เธอไม่มีทางเข้าใจ​ ไม่มีเหตุผล​เลยที่ทนายของเขาจะหาผู้ช่วยที่ตรงกับสายงานไม่ได้เลย

ฉูเจ๋อหยางใกล้จะหมดความอดทนแล้ว​" ถ้าเธอยังถามอีกแม้แต่ประโยคเดียว​ สัญญา​เป็นอันยกเลิก​ เธอก็เชิญรอต่อไป"

"โอเค​ โอเค​ ฉันไม่ถามแล้วฉันเห็นด้วย​ พรุ่งนี้ฉันจะไปรายงานตัว" ก่อนที่เป้ยฉายเวยจะวางสาย​ เธอก็ยื่นข้อเสนอสุดท้ายออกมา 

" ถ้าฉันไปทำงานงานที่นั้นแล้วคุณ​ทำเป็นไม่รู้จักฉันได้ไหม"