พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 138

ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงคืนนั้น ตอนที่เธอร้องไห้หอบอยู่ใต้ร่างเขา และเคยพูดสองคำนี้

“ประธาน เป็นอะไรไปครับ？”มารุตที่อยู่ด้านหลังเห็นนัทธีที่จู่ๆยืนอยู่ไม่ขยับ จึงอดไม่ได้ที่จะถามไป

นัทธีสลัดความคิดออก กำมือเม้มปากไอออกเบาๆ ตอบกลับเสียงเบา“ไม่เป็นไร ไปเถอะ”

หลังจากเขามองวารุณีที่ยังตะลึงอยู่ไม่ไกลแล้ว ก็ก้าวเท้าขึ้นไปเรือสำราญ

มารุตตามอยู่ด้านหลังติดๆ

วารุณีเหลือบเห็นสองร่างนั้น ริมฝีปากก็ขยับเหมือนอยากทักทาย แต่พงศกรกลับปรากฏตรงหน้าของเธอทันที ทำให้การมองเห็นของเธอถูกกั้นเอาไว้

“มองอะไรเหรอ？”เขาถามยิ้มๆ

วารุณีละสายตาไปที่ทางเข้าเรือสำราญ ส่ายหน้า“ไม่มีอะไร พวกเราจะขึ้นไปเมื่อไหร่？”

“ลงทะเบียนก็พอ”พงศกรชี้ไปที่จุดลงทะเบียนตรงหน้า จากนั้นยื่นมือไปที่เธอ

วารุณีเอียงหัวอย่างไม่เข้าใจ

สายตาพงศกรเปล่งประกายเล็กน้อย อธิบายไปว่า“ครั้งนี้คุณมาในฐานะแฟนสาวของผม ดังนั้นพวกเราแสดงเป็นคู่รักคู่หนึ่ง ไม่อย่างนั้นจะทำให้คนอื่นสงสัยได้”

“ฉันรู้แล้ว”วารุณีหัวเราะ เอามือวางไป

พงศกรกุมมือของเธอไว้แน่น พาเธอไปจุดลงทะเบียน

ลงทะเบียนเสร็จ เจ้าหน้าที่พาทั้งสองคน ขึ้นไปที่เรือสำราญ

พอขึ้นไป วารุณีจึงพบว่าด้านในมองเห็นมากกว่าด้านนอก ก็รู้สึกตะลึง

เรือสำราญสูงสิบชั้น ด้านในมีทุกอย่าง สวนสนุก ห้างสรรพสินค้า......แม้กระทั่งกาสิโนก็ยังมี บอกว่าเป็นเมืองขนาดเล็กก็ยังได้！

เห็นวารุณีมองจนตะลึง สายตาพงศกรก็มีรอยยิ้มแวบเข้ามา ความอ่อนโยนที่ใบหน้าก็เผยออกมา“โอเค พวกเราไปทักทายเจ้าภาพก่อน แล้วผมค่อยไปเดินเล่นกับคุณเอาไหม？”

วารุณีได้สติคืนมาก็พยักหน้า“โอเค”

“ไปเถอะ”พงศกรจับมือของเธอ ไปถามเคาน์เตอร์ว่าตอนนี้คนตระกูลฮิลล์อยู่ที่ไหน

หลังจากถามจนรู้ว่าห้องรับรองอยู่ที่ชั้นสิบ พงศกรจึงพาวารุณีขึ้นไป

ในห้องรับรอง ผู้มีอำนาจของตระกูลฮิลล์ ตอนนี้กำลังหารือกับนัทธีเรื่องความร่วมมือในไตรมาสหน้า ได้ยินแม่บ้านรายงาน ก็ขมวดคิ้วทันที“คุณให้เขารออยู่ห้องข้างๆก่อน ผม......”

“เป็นแขกของคุณออสตินเหรอครับ？”นัทธีตัดบทเขาด้วยสายตาลึกซึ้ง

คุณออสตินตอบกลับด้วยรอยยิ้ม“เป็นหมอเมื่อก่อนของลูกสาวผมครับ”

“เหรอครับ ในเมื่อเป็นหมอของลูกสาว ก็ถือเป็นผู้มีพระคุณ ให้เขาเข้ามาเถอะ”นัทธียกไวน์แดงขึ้นมาจิบคำหนึ่ง พูดเบาๆ

เขาพูดแบบนี้แล้ว คุณออสตินก็ไม่อาจคัดค้าน มองไปที่แม่บ้าน“ในเมื่อประธานนัทธีไม่ว่าอะไร งั้นแม่บ้าน คุณเชิญพวกเขาเข้ามาเถอะ”

“ค่ะ”แม่บ้านตอบ แล้วออกไป

แป๊บเดียว พงศกรก็พาวารุณีเข้ามาในห้องรับรอง

พอเข้ามา วารุณีก็มองเห็นนัทธี ใบหน้ามีความตะลึง“ประธานนัทธี คุณก็อยู่ที่นี่เหรอคะ？”

เธอดึงมือ จะเอามือออกจากมือของพงศกร

แต่พงศกรเตรียมพร้อมไว้แล้ว กุมมือเธอไว้แน่น ไม่ให้โอกาสเธอหนี

และฉากนี้ สำหรับนัทธีแล้ว ไม่มีอะไรมากไปกว่าการเกี้ยวพาราสี ทำให้ใบหน้าของเขาดูไม่ดี มือที่ถือแก้วไวน์ก็กำแน่นขึ้น ราวกับจะบีบแก้วไวน์ ให้แตก

นัทธีไม่ตอบวารุณี วารุณีเลยผิดหวังหน่อยๆ ก้มหน้าลงมาเล็กน้อย

พงศกรรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของอารมณ์เธอ มุมปากยกขึ้น แล้วปล่อยมือของเธอ ยื่นมือไปที่คุณออสติน“สวัสดีครับคุณออสติน”

คุณออสตินจับมือกับเขา“สวัสดีครับคุณหมอพงศกร ยินดีที่มานะครับ ไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงคนนี้คือ......”

เขามองไปที่วารุณีอย่างแปลกใจ

“เธอชื่อวารุณี เป็นแฟน......”พงศกรเหลือบมองนัทธีแวบหนึ่ง จากนั้นค่อยๆพูดออกมาสามคำว่า“แฟนของผม！”

เพล้ง！