สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 750

หลังจากที่พูดคุยกันได้สองสามประโยค ก็หมดหัวข้อจะคุย

สวี่วานจึงก้มศีรษะลง และจดจ่ออยู่กับการกิน

ผ่านไปสักพัก หร่วนเฉินพูดว่า "หลังจากยกเลิกสัญญากับโจวซื่อ คุณมีแพลนอะไรไหม?"

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ สวี่วานถอนหายใจ เอนหลังพิงโซฟา "ยังไม่ได้คิดเรื่องนี้เลย แต่สองสามปีที่ผ่านมายังไม่ได้หยุดพักผ่อนเลย หลังจากทำงานเสร็จฉัน ก็เลยฉวยโอกาสนี้ไปพักก่อนสักหน่อย ถือว่าให้ตัวเองได้มีเวลาพัก ส่วนเรื่องอื่น เดี๋ยวค่อยว่ากันอีกที"

พูดจบ สวี่วานก็พูดว่า "ใช่สิ คุณจะเปิดเทอมแล้วใช่ไหม?"

หร่วนเฉิน "อือ" เขาส่งเสียงบอก "อาทิตย์หน้า"

สวี่วานคิดแล้วพูดว่า "ทางที่ดีคุณบอกคุยกับทางเจียเหอ ให้พวกเขาจัดหาผู้จัดการให้สักคน ฉันเห็นข้อมูลของคุณบนออนไลน์ต่างถูกขุดคุ้ยออกมาเยอะมากแล้ว พวกเขารู้ว่าคุณเรียนอยู่ที่ไหน ก็จะยากที่จะเลี่ยงเรื่องส่วนตัวที่ก่อให้เกิดความวุ่นวายได้"

"ผมเข้าใจแล้ว"

ทั้งสองหาคำพูดมาพูดคุยกันแบบนี้ บรรยากาศก็กลมกลืนกันมากขึ้น

โดยที่ไม่รู้ตัว ของกินบนโต๊ะชา ก็ถูกกินจนเกือบจะหมดแล้ว

สวี่วานสบโอกาสขณะที่หร่วนเฉินไม่ได้สนใจ จ้องมองเขาอยู่ครู่ใหญ่

เธอเคยได้ยินมาบ้างเกี่ยวกับภูมิหลังของหร่วนซิงหว่าน และก็รู้ว่าพวกเขาสองคนพี่น้องเมื่อตอนเด็กลำบากมาก อาจด้วยเหตุผลประการนี้ เธอจึงไม่เคยเห็นหร่วนเฉินไม่เห็นค่าของสิ่งใดเลย......

ถึงแม้เขาจะไม่พูดเยอะ แต่การมีอยู่ของเขาไม่เคยด้อย

สะอาดสะอ้านอยู่เสมอ หน้าตาก็ดี

ทันใดสวี่วานก็สงสัยอยู่นิดหน่อย เมื่อก่อนชีวิตของเขา แท้จริงแล้วเป็นอย่างไร

ในขณะที่เธอตกอยู่ในภวังค์ หร่วนเฉินก็สัมผัสได้ถึงสายตาของเธอ เขาสบสายตาของเธอ "เป็นอะไรไป?"

สมองสวี่วานก็มีปฏิกิริยาตอบกลับโดยอัตโนมัติ "ไม่......ไม่ แค่กินเยอะไปหน่อย คุณล่ะ?"

"ไม่เท่าไหร่"

สวี่วานลุกขึ้นยืนแล้วจัดการกับขยะบนโต๊ะ "งั้นฉันเอาขยะพวกนี้ไปทิ้งก่อนนะ?"

หร่วนเฉินรับของที่อยู่ในมือเธอ "ผมไปเองดีกว่า นี่ก็ดึกแล้ว คุณไม่ต้องลงไปหรอก"

สวี่วานพูด "ไม่ได้ ท้องแน่นนิดหน่อย ฉันต้องเดินลงไปข้างล่าง ไม่งั้นนอนไม่หลับ"

หร่วนเฉินเงียบไปไม่กี่วิ "ถ้างั้นคุณไปเปลี่ยนเสื้อผ้า"

สวี่วาน "......"

เธอก้มหัวมองดู ถึงได้รู้ว่า ตัวเองใส่ชุดนอน

สวี่วานวิ่งกลับไปที่ห้องนอนในทันใด

รอเธอเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาเรียบร้อย ก็ใช้เวลาสิบนาทีแล้ว

จัดผม ล้างหน้า แล้วก็ทาลิปสติกอีก

เธอเดินออกไปช้าๆ รับขยะที่อยู่ในมือหร่วนเฉิน พูดอย่างใจเย็น "ไปกันเถอะ"

หยิบของของตัวเองหร่วนเฉิน ริมฝีปากยกขึ้นเล็กน้อย เดินตามหลังเธอไป

พอถึงชั้นล่าง ทิ้งขยะเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทั้งสองใช้เวลามากกว่าครึ่งชั่วโมงในบริเวณนั้น

สวี่วานพูด "หลังจากเปิดเทอมแล้ว คุณจะอยู่ในมหาลัยหรือคุณจะเช่าห้องอยู่ต่อ? "

"เช่าครับ"

สวี่วานก็คิดเหมือนกัน หอพักในมหาลัยเสียงดังเกินไป นิสัยแบบนี้ของหร่วนเฉิน คงจะชอบอยู่เงียบๆ มากกว่า

พวกเขาเดินไปรอบ ๆ สักพัก สวี่วานมองเวลาเห็นว่าดึกแล้ว จึงเริ่มเดินกลับไป

หร่วนเฉินพาเธอมาส่งถึงปากประตู "เข้าไปกันเถอะ"

สวี่วานหันหน้ากลับ "ตอนนี้รถไฟฟ้าน่าจะไม่มีแล้ว ตอนกลับคุณก็ระวังๆ ด้วยนะ"

หร่วนเฉินพยักหน้า "โอเค"

สวี่วานโบกมือให้เขา "ถ้างั้นก็เจอกันใหม่ครั้งหน้านะคะ"

"ราตรีสวัสดิ์"

สวี่วานหยุดไปสักครู่ แล้วจึงพูดว่า "ราตรีสวัสดิ์"

หลังจากรอให้สวี่วานปิดประตูหร่วนเฉินจึงถอนสายตา ยืนอยู่ที่เดิมสองสามนาที เมื่อเดินไปถึงทางที่ปลอดภัยแล้วก็มองซ้ายขวา ตรวจสอบดูว่ามีร่องรอยของฉินหยู่ฮุยอยู่หรือไม่แล้วจึงเดินไปตามทางบันได ออกไปอย่างช้าๆ

เมื่อถึงข้างล่าง หร่วนเฉินหาที่นั่ง เขาหยิบโทรศัพท์หาบทความภาษาอังกฤษดู