อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 907

เมื่อคิดได้เช่นนี้ กู้ชูหน่วนเริ่มวิเคราะห์ดูค่ายกลที่กักขังพวกเขาไว้

หลินซือหย่วนพูดขึ้นอยู่ข้างหูอย่างสั่นเทาว่า

“แม่นาง เจ้ารีบมายืนอยู่ข้างหลังข้า ข้าจะปกป้องเจ้า”

กู้ชูหน่วนลูบผมที่ข้างหู พร้อมยิ้มพูดขึ้นว่า “เจ้าปกป้องท่านปู่กับตนเองให้ดีก็พอ”

“แล้วเจ้าล่ะ”

เสียงราชาหมาป่าหิมะดังขึ้น

หมาป่าหิมะหลายร้อยตัวงอขาหลังเล็กน้อย ขาหน้าเหยียดไปข้างหน้า เดินมุ่งหน้ามา

กรงเล็บอันแหลมคมฟาดใส่ชาวบ้านอย่างโหดเหี้ยม

เสียงร้องไห้

เสียงร้องโอดครวญ

เสียงไร้ทางสู้ ดังสนั่นขึ้นมา

แม้แต่คนหนุ่ม ก็มีไม่น้อยที่ตกใจจนฉี่ราด

กู้ชูหน่วนเก็บก้อนหินขึ้นมา พร้อมยิงไปที่หมาป่าหิมะด้วยเทคนิคพิเศษ

นางโยนออกไปทีเดียวหลายสิบลูก

แต่ละลูกโจมตีจุดสำคัญของหมาป่าหิมะอย่างแม่นยำ

“ปัง.....”

“ปัง......”

“พัฟ.....”

หมาป่าหิมะที่ถูกก้อนหินยิงถูกต่างล้มลง นานสักพักกว่าจะฟื้นขึ้นมาได้ เคลื่อนไหวเฉื่อยเล็กน้อยแล้วก็กระโจนใส่ชาวบ้านอีกครั้ง หนึ่งในหลายตัวกลับไม่สามารถที่จะลุกขึ้นมาได้อีก

พวกชาวบ้านตกตะลึง

กู้ชูหน่วนเองก็ตกตะลึง

ความสามารถของนาง.....อ่อนขนาดนี้เลยหรือ?

ก้อนหินที่ถูกโยนออกไป อย่างน้อยแต่ละลูกควรที่จะทำให้หมาป่าหิมะตายได้ไม่ใช่หรือ?

ทำไมถึงเพียงทำให้หมาป่าหิมะบาดเจ็บแค่นั้น?

พวกไป๋หลี่หมิงที่อยู่บนเขายิ่งตกตะลึง

ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร?

ลงมือโยนก้อนหินทีละหลายสิบลูก แต่ละลูกก็รวดเร็วแม่นยำ ยังโจมตีจุดสำคัญของหมาป่าหิมะ

“อึ๊บๆ....”