ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 428

บทที่ 428

เซียวฉางเฉียนหน้าเขียว เดินไปด้านหน้า พูดออกไปว่า： “หม่าหลัน อย่ามาหยิ่งผยองที่นี่ ไม่ว่าพวกเราจะแย่แค่ไหน ก็ดีกว่าแก！ แกก็ไม่ดูตัวเองว่ามีอะไรบ้าง? สามีเป็นเศษสวะ ลูกเขยก็เป็นเศษสวะ ทั้งบ้านก็คือเศษสวะ！”

หม่าหลันเบิกตากว้าง พูดดูถูกว่า： “ไอ้หยา！พี่ใหญ่พี่ใหญ่ สามีฉันเป็นเศษสวะจริงๆ แต่ทำอะไรไม่ได้ ผู้ชายตระกูลเซียวทั้งหมดต่างก็เป็นเศษสวะ นี่ในใจแกยังไม่รู้อีกเหรอ?”

“แก.....”เซียวฉางเฉียนกัดฟัน

ดีหม่าหลัน ฉันด่าสามีแก คำพูดนี้ของแก ลากฉันและลูกชายของฉันเข้ามาด้วย?

เวลานี้ หม่าหลันไม่ให้โอกาสเขาพูดต่อ และได้เท้าสะเอวกล่าวอย่างภาคภูมิใจ： “แต่ว่า พวกคุณอย่ามาหาว่าลูกเขยฉันเย่เฉินเป็นเศษสวะไม่ได้ ลูกเขยสุดที่รักของฉันคนนี้ ตอนนี้เก่งมาก！อย่างอื่นไม่เอ่ยถึง คฤหาสน์Tomson Rivieraของลูกเขยฉันนั้น เดือนหน้าก็สามารถเข้าพักได้แล้ว แกมีเหรอ? แกมีเหรอ?”

ที่จริง หม่าหลันก็ไม่ใช่ว่าจะชื่นชมเย่เฉินจริงๆ

แต่ว่า เวลานี้ ใช้เย่เฉินมาพูดประชดเซียวฉางเฉียน เหมาะสมที่สุด！

เซียวฉางเฉียนได้ยินคำพูดนี้ ในใจรู้สึกแย่มากจริงๆ

แม่ง พูดได้ถูกต้อง！

ไอ้สวะเย่เฉิน ไม่คิดว่าจะสามารถหลอกเอาคฤหาสน์Tomson Rivieraมาได้ ตัวเองล่ะ? ตอนนี้วิ่งมาซื้อบ้านมือสองอายุยี่สิบปี บ้านหลังนั้นของเขา สามารถซื้อที่นี่ได้เป็นสิบหลัง！

หม่าหลันเห็นสีหน้าเซียวฉางเฉียนทั้งแย่ทั้งอึดอัด ในใจดีใจอย่างมาก ตื่นเต้นแทบจะเต้นสแควร์แดนซ์

เธอยังคงโจมเซียวฉางเฉียนต่อไป ถอนหายใจพูดว่า： “ไอ้หยา เมื่อก่อนฉันคิดว่าเย่เฉินเป็นไอ้สวะจริงๆ ไม่ว่ายังไงก็ดูถูกเขา ตอนนั้นฉันอิจฉาพี่ใหญ่กับพี่สะใภ้มาก！ เวยเวยของพวกคุณ หาแฟนเป็นนายน้อยตระกูลหวัง หวังเหวินเฟย นี่ไม่ใช่ว่ากลายเป็นหงส์บนฟ้าแล้วเหรอ?”