ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 115

ในที่สุดเวลาก็เหมือนหยุดนิ่ง

เวลานี้ ทั้งสองต่างไม่ขยับอีก หลังจากมึนงงกันสักพัก ชายหนุ่มก็จ้องผู้หญิงคนนี้อย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น

ส่วนหญิงสาวล่ะ？กลับเงยหน้าขึ้นทันที ใบหน้าเล็กๆที่ขาวสวยนั้น ก็เหมือนกวางตัวน้อยที่ตกใจอย่างมาก ทั้งแดงและแผ่วร้อน ไม่ต้องพูดว่าตื่นตกใจแค่ไหน

เมื่อกี๊พวกเขาทำอะไรไป？

ทำไม……แป๊บเดียวก็กลายเป็นแบบนี้เลยล่ะ？

สมองเส้นหมี่เหมือนเครื่องแฮงค์ เธอตกไปที่ตัวของชายหนุ่ม ฝ่ามือใหญ่กว้างของเขา ยังอยู่ที่ช่วงเอวของเธอ

ร้อนมาก น่าจะเพราะเธอสวมบางเกินไป จนรู้สึกถึงอุณหภูมิที่มาจากเขาจริงๆ อุณหภูมินั้น ทำให้เธอกลัวด้วยความหวาดระแวง！

เธอไม่เคยใกล้ชิดเขาใกล้ขนาดนี้ ยามที่เธอมีสติ

ถึงแม้เธอจะมีลูกให้เขาแล้วถึงสามคนก็ตาม

แสนรักก็หายใจหนักขึ้น เขาก้มหน้าลงมองเธอ ในดวงตาที่ดำหม่นนั้น ค่อยๆไล้ไปที่ใบหน้าเล็กๆแสนละเอียดอ่อนของเธอ

ที่จริงเธอหน้าตาไม่ได้แย่เลยจริงๆ ใบหน้าที่สวยงามกระจุ๋มกระจิ๋ม ดวงตาแอพริคอตคู่นั้นที่เปล่งประกาย ราวกับอัญมณีอันบริสุทธิ์ ริมฝีปากที่แวววาวราวกับน้ำผึ้ง ยิ่งเหมือนกับลูกพีชสุก ที่ส่งกลิ่นหอมน่าหลงใหล

แสนรักควบคุมตัวเองไม่อยู่ สายตาก็หม่นลงไปอีก……

เส้นหมี่：“……”

มองชายหนุ่มที่อยู่ใกล้ตัวเองมากขึ้น หัวใจเธอแทบจะเต้นออกมาจากอก

“แด๊ดดี้ แด๊ดดี้เรียบร้อยหรือยัง？”

ตอนนี้เอง จู่ๆชั้นล่างก็มีเสียงเด็กใสๆเข้ามา และมาพร้อมกับเสียงเคลื่อนไหวของขาเล็กๆที่วิ่งขึ้นมา

ลูกชาย？！！

เส้นหมี่ได้สติคืนมาทันที ดิ้นรนผลักชายหนุ่มตรงหน้า เธอออกมาจากตัวชายหนุ่ม ไม่สนว่าตัวเองจะยืนมั่นคงหรือไม่ เธอเหมือนกับเป็นโจรไปแล้ว ออกไปจากประตูนี้ด้วยความตื่นตกใจทันที

แสนรัก：“……”

คุณชายคิวที่เพิ่งวิ่งขึ้นมา：“……”

แย่แล้ว เหมือนว่าจะรบกวนเรื่องราวดีๆของแด๊ดดี้หม่ามี๊ ทำไงดี？

เด็กชายที่สายตาดี พอเห็นสภาพหม่ามี๊กับแด๊ดดี้ ก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทันใดนั้น เขาก็ทุบไปที่อก ไม่ควรขึ้นมาทำลายเรื่องราวดีๆของแด๊ดดี้หม่ามี๊

“แด๊ดดี้ เอ่อ……ที่จริงผมไม่มีอะไรหรอก แด๊ดดี้หม่ามี๊ทำต่อเลย ทำต่อกันเลยนะ ……”

เด็กตัวแสบตัดสินใจทำเป็นไม่เห็น ส่ายมือเล็กๆ หันกลับลงไปทันที

เส้นหมี่เห็นตรงชั้นบน ทันใดนั้นก็ทั้งอายและโมโห ใบหน้าเล็กๆที่แดงอยู่แล้วนั้น ก็แทบจะมีเลือดไหลออกมาได้

“คิวคิว ลูกพูดอะไรเหลวไหลน่ะ？พวกเรา……พวกเราไม่ได้มีอะไรกันสักหน่อย ลูกรอหม่ามี๊ก่อน อย่าไป”