ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 6

“เพื่อนหนูชื่อเพิร์ลค่ะ พอดีเห็นพี่เดินผ่านตรงลานจอดรถ เพื่อนหนูเขาชมว่าพี่หล่อ พี่รู้ไหมว่ายัยเพิร์ลไม่เคยชมว่าใครหล่อมาก่อนในชีวิต แม้แต่พี่ชายของยัยนี่ที่หล่อมาก เพิร์ลยังไม่เคยชมพี่ตัวเองเลยค่ะ แต่พอเพิร์ลเห็นพี่ปุ๊บก็สะกิดให้หนูดูเลย หนูเลยวิ่งตามพี่มาเนี่ยแหละค่ะ”

ณัฐนันท์อดยิ้มออกมาไม่ได้ให้กับความตรงไปตรงมาของสาวน้อยตรงหน้า คนหนึ่งก็ดูแก่นเซี้ยวเหลือเกินส่วนอีกคนก็ดูขี้อายมาก ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นเพื่อนกันได้ แน่นอนเขารู้ว่าเขาหน้าตาดี แต่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเข้าหาเขาในรูปแบบนี้มาก่อน

ณัฐนันท์เหลือบตามองดูประตูลิฟต์ที่เปิดออก แต่ไม่ได้สนใจจะเดินเข้าไป เพราะยังอยากจะคุยกับสาวน้อยขี้อายที่อยู่ตรงหน้า นี่ชอบเขาจริงหรือโดนเพื่อนแกล้ง

“เพิร์ลใช่ไหมครับชื่อเพราะดี เพิร์ลที่แปลว่าไข่มุกใช่ไหม”

พัลลภาพยักหน้า ดูใกล้ๆแบบนี้ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าดูดีมากปากของเขาสวย สวยน่าจูบ เธอไม่เคยรู้สึกว่าปากของผู้ชายคนไหนจะดูสวยเท่าเขามาก่อน พัลลภาอดตกใจกับความคิดของตัวเองไม่ได้

นี่ถ้าพี่เพชรพี่ชายของเธอรู้ว่าเธอคิดอะไรแผลงๆแบบนี้ เธอต้องโดนเขาดุแน่ๆ

“เอาโทรศัพท์มาสิ”

ณัฐนันท์ละสายตาจากใบหน้าน่ารักก่อนจะเหลือบตาดูนาฬิกาข้อมือ ช้ามากแล้วเขาต้องไปเช็คยอดขายก่อนร้านจะปิด แล้วเอาเงินเข้าบัญชีร้านก่อนหนึ่งทุ่ม หลังจากนั้นต้องแวะไปสาขาหน้ามอกับหลังมออีก

สุธาสินีมองเพื่อนที่ทำหน้างงๆ อย่างคนที่ไม่เข้าใจ เธอเลยเป็นฝ่ายดึงกระเป๋าสะพายของเพื่อนออกมาแล้วยื่นโทรศัพท์มือถือให้เขาแทน

ณัฐนันท์มองหน้าคนที่ทำหน้างงจนเพื่อนต้องทำหน้าที่แทนอย่างอดขำไม่ได้ พอจะเดาได้แล้วว่าเพื่อนแกล้งแน่ๆ แต่เขาก็รับมือถือของเธอไปแล้วกดหมายเลขโทรศัพท์ของตัวเองจนครบทุกตัว ก่อนจะกดโทรออกรอจนรู้สึกถึงความสั่นในกระเป๋ากางเกงแล้วจึงยื่นคืนให้เธอ

“เบอร์พี่ครับ พี่ชื่อนัทเรียนวิดวะโยธาปีสี่มอเดียวกับเรา เอาไว้ว่างๆคุยกัน วันนี้พี่มีธุระต้องรีบไป”

ณัฐนันท์ส่งยิ้มกระชากใจให้สาวน้อยตรงหน้าก่อนจะสวมแว่นดั่งเดิมแล้วเดินเข้าไปในลิฟต์ที่เปิดออกพอดี

ก่อนที่ประตูลิฟต์จะปิดพัลลภาทันได้เห็นรอยยิ้มมุมปากที่ส่งมาให้อีกครั้ง ใจของเธอกระตุกกับภาพนั้น หล่อร้าย นิยามนี้น่าจะเหมาะกับเขา

“เพิร์ลพี่เขาเรียนมอเดียวกับเราด้วย เฮ้ยดูไกลๆว่าดูดีแล้ว ดูใกล้ๆหล่อมาก จีบเลยแก”