จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 235

ทันใดนั้น ทั้งบ้านก็เงียบสงบลง ไม่มีใครสักคนพูดออกมา

เจียงชื่อคิดในตอนแรกว่าซินยุ่นจะร้องไห้ด้วยความดีใจหลังจากได้ยินชื่อพี่ชายของตัวเอง และจะถามนู้นถามนี่ แต่ผลที่ได้กลับอึดอัดมาก

ซินยุ่นตบโต๊ะและยืนขึ้นมา ชี้นิ้วไปที่ประตู

“คุณ ไสหัวออกไป!”

เกิดอะไรขึ้น?

ได้ยินชื่อพี่ชายไม่เพียงแต่ไม่ระลึก แต่ยังโกรธมาก?

เจียงชื่อขมวดคิ้ว อธิบายว่า "ผมกับพี่ชายของคุณเป็นเพื่อนกัน ก่อนหน้านี้อาการโรคทางพันธุกรรมของเขากำเริบ ไม่เพียงแต่ไม่เลือกวิธีที่เบาๆ แต่เลือกที่จะลองวิธีการใหม่ๆ สุดท้ายทั้งสิบวิธีลองแล้วยังคงไม่ได้ผล"

“ที่พวกคุณเพิ่งพูดนั้น ก็อยู่ในนั้น”

“อาการยังคงแย่ลงเรื่อยๆ พี่ชายของคุณต้องตายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ในที่สุดเขาก็พบวิธีรักษาโรคทางพันธุกรรมของตระกูลซินก่อนตาย และขอให้ผมมอบมันให้กับคุณ”

“ซินยุ่น อย่าทำให้พี่ชายคุณผิดหวัง”

“นี่เขาแลกมันด้วยชีวิต”

เจียงชื่อหยิบ 《เข็มชี่แปดทิศ》 ออกมาแล้ววางลงบนโต๊ะ "อยู่ในบทสุดท้ายของหนังสือเล่มนี้ นี่คือวิธีการรักษาที่พี่ชายคุณคิดค้นออกมา โปรดรับไว้ด้วย

คำพูดนี้ทำให้คนซาบซึ้ง

แต่ ซินยุ่นไม่รับความหวังดี!

เธอตะโกนด่า "ซินฉี? เหอๆ ใครจะสนใจรับความหวังดีของไอ้สารเลวนั่น!"

“เดิมทีเขาเป็นหัวหน้าครอบครัวและเป็นเสาหลักของตระกูล คุณพ่อแก่แล้ว เขาสมควรที่จะมาแบกรับภาระตระกูลที่หนักนี้”

“สุดท้ายแล้ว?”

“คนขี้ขลาดนั่นวิ่งไปเวสเตอร์แลนด์ เพื่อหนีจากความรับผิดชอบของตระกูล พ่อต้องทำงานหนักต่อไป และไม่สามารถเกษียณได้ ถึงทำให้เขาป่วยเรื้อรัง”