ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1380

ในเวลานี้ ใบหน้าของชายคนนั้นบิดเบี้ยวอย่างมาก ดูเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง

หากฉายเวยเหออยู่ที่นี่ก็จะรู้ตัวตนของอีกฝ่ายแน่นอน เขาก็คือผู้รับผิดชอบของลมแห่งทะเล ลู่จ้าน!

ลู่จ้านตื่นเต้นจับลูกตาไว้ในอ้อมแขนของเขา แล้วค่อยๆ ย่องออกไปไกลๆ แต่เขาไม่ได้สังเกตว่ามีร่างอยู่ข้างหลังเขาโดยไม่รู้ตัว

ที่เหลือเชื่อไปกว่านั้นคือ คนคนนั้นอยู่ข้างหลังเขาอย่างชัดเจน แต่เขาไม่สามารถรับรู้ถึงการมีอยู่ของอีกฝ่ายได้! นี่ก็ช่วยไม่ได้จริงๆ ช่องว่างความแข็งแกร่งระหว่างทั้งสองฝ่ายนั้นชัดเจนเกินไป ถ้าเย่เทียนไม่สงสัยว่าทำไมเขาถึงรีบร้อนขนาดนี้ เย่เทียนพุ่งเข้าไปตรวจสอบตั้งนานแล้ว

การเดินของลู่จ้านนั้นไม่นานนัก ไม่ช้าก็มาถึงภูเขาที่แห้งแล้ง

ภูเขานี้ดูโล่งๆ ไม่มีอะไร อาจเป็นเพราะลมทะเลพัดมาหลายปี มีเส้นตัดขวางอยู่เต็มไปหมด ซึ่งดูค่อนข้างผันผวน

ดวงตาของ ลู่จ้านเป็นประกายด้วยความกระตือรือร้น วันนี้เขาจะกลายเป็นผู้เชื่อในพระเจ้าและได้รับพลังที่เขาฝันถึง!

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ร่างกายของ ลู่จ้านจะตื่นเต้นเล็กน้อยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

มากเสียจนเขาเพิกเฉยต่อคนด้านหลังที่ตามเขามาตลอดทาง และรีบเดินไปที่ภูเขาที่แห้งแล้ง

เย่เทียนขมวดคิ้ว และเมื่อเขาเห็นภูเขาที่แห้งแล้ง เขาก็รู้สึกถึงแปลกๆ มีกลิ่นของความชั่วร้ายและเลือดไหลออกมา

“นี่มันอะไรกันเนี่ย!”

เย่เทียนขมวดคิ้ว ถ้าเขาไม่ตาม ลู่จ้านมา เขาคงไม่รับรู้ถึงการมีอยู่ของออร่านี้แม้แต่ตอนที่เขาเดินผ่านมา อะไรเป็นสาเหตุของการที่เป็นเช่นนี้?

เขาเริ่มอยากรู้อยากเห็นมากขึ้นเรื่อยๆ

ลู่จ้านเดินไปที่ทางเข้าด้านหลังภูเขาที่แห้งแล้งและมุดเข้าไปโดยตรง

ทางเข้านี้แคบมาก และด้านในมืดยิ่งกว่าเดิม และโครงสร้างที่เป็นเอกลักษณ์ของถ้ำทำให้เกิดเสียงก้องเล็กน้อยเมื่อลมทะเลพัดเข้ามา

ลู่จ้านเดินผ่านทางเข้าแคบๆ อย่างชำนาญ จากนั้นหยิบไฟฉายออกมาแล้วเปิดตะเกียงน้ำมันที่ฝังอยู่ในถ้ำ

ด้วยแสง พื้นที่ที่นี่ให้ความรู้สึกน่าขนลุกมากขึ้น

“พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ในฐานะผู้รับใช้ที่ซื่อสัตย์ที่สุดของท่าน ในที่สุดผมก็หาสิ่งที่ท่านต้องการมาได้แล้ว!”

น้ำเสียงตื่นเต้นของ ลู่จ้านสั่นเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ดึงลูกตาที่สดใสออกจากแขนของเขา ยกมือขึ้นสูง แล้วเดินไปข้างหน้าด้วยความเคารพ

สุดทางมีรูปปั้นที่ค่อนข้างดุร้าย

เย่เทียนแอบเข้าไปในถ้ำแล้วในเวลานี้ และหลังจากได้ยินคำพูดของ ลู่จ้าน เขาก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่รูปปั้น

บอกตามตรง สิ่งนี้น่าเกลียดมากยังถูกยกย่องเป็นเทพได้? ลู่จ้านนี้ถูกหลอกหรือถูกพรากไปแน่! รสนิยมนี้ต่ำมากจนจะระเบิดอยู่แล้ว!

ลู่จ้านไม่สนใจเรื่องนี้ และวางลูกตาในมือลงในเบ้าตาสีเข้มของรูปปั้นด้วยความเคารพ

“บูม!”

เมื่อลูกตาพอดีกับร่างของรูปปั้น ทันใดนั้นก็มีเสียงเล็กน้อยดังมาจากถ้ำ จากนั้นรอยสีแดงก็ปรากฏขึ้นใต้รูปปั้น และของเหลวหนืดสีดำจำนวนนับไม่ถ้วนก็เริ่มพ่นออกมาทั้งสองข้างของทาง

กลิ้งไปทางรูปปั้นเหมือนสิ่งมีชีวิต

เย่เทียน ได้เห็นพิธีกรรมอย่างมากมาย แต่เมื่อพูดถึงระดับความขยะแขยง คราวนี้ได้อับขึ้นอีกระดับหนึ่ง

เทพสรรพลัง? เทพที่ทุเรศเหมาะกว่าอีก!