ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 32

“ใช่ ผมจัดงานเลี้ยงส่วนตัวเอง ไม่ทราบว่าหวั่นชิงว่างไหม?”

มีเสียงผู้ชายดังมากอีกด้านของโทรศัพท์

แม้ว่าเฉินหวั่นชิงจะอยู่ในวงการธุรกิจ แต่การใช้ชีวิตของเธอนั้นค่อนข้างเรียบง่าย เธอไม่มีเพื่อนมากมาย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงไปร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำอะไรหรอก

เดิมที เธอกำลังจะปฏิเสธ และดูเหมือนเธอจะคิดอะไรบางอย่าง ดังนั้นเธอจึงพูดอย่างไม่รู้ตัว “คุณชายเจิ้น งานเลี้ยงที่คุณจัดไว้เริ่มกี่โมง เดี๋ยวตอนเย็นฉันจะไปดู”

“ฮ่าฮ่า เชิญคุณมาหลายครั้งแล้ว ในที่สุดคุณก็ยอมมาสักที ผมจะส่งเวลาและสถานที่ให้ เมื่อถึงคุณโทรหาผมก็พอ!”

เจิ้นเซ่าเฉินที่ปลายสายพูดอย่างมีความสุข

“โอเค งั้นถึงที่แล้วค่อยคุยกัน”

เฉินหวั่นชิงพูดจบและวางสาย

ในเวลาเดียวกัน เย่เทียนซึ่งกำลังเดินเล่นอยู่ในบาร์ ถูกเหลียงเยว่หรูจับได้

เหลียงเยว่หรูในคืนนี้ แต่งตัวสวยอย่างเห็นได้ชัด ใบหน้าที่สวยงามแต่งหน้าจางๆ และเธอสวมชุดราตรีสีม่วงอ่อนที่เผยหลัง ร่างกายสูงและดูดีมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อยืนอยู่ข้างเย่เทียน ดั่งกิ่งทองใบหยก ซึ่งดึงดูดความสนใจของผู้อื่น

“พี่ซู คืนนี้ฉันขอยืมคนของคุณใช้หน่อยนะ”

เหลียงเยว่หรูพูดกับซูเหมยด้วยรอยยิ้ม

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ในใจเย่เทียนรู้สึกแปลกๆ อะไรคือยืมคนของคุณใช้หน่อย? พูดเหมือนกับว่าเขาเป็นผู้ชายที่ซูเหมยเลี้ยงไว้!

หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ซูเหมยไม่สามารถปฏิบัติต่อเย่เทียนเป็นพนักงานธรรมดาได้อีก เธอยิ้มและพูดว่า "ไปเถอะ ที่นี่ไม่มีธุระอะไร"

ทันใดนั้น เย่เทียนถูกเหลียงเยว่หรูลากออกจากบาร์

“คุณจะพาผมไปทำอะไร?”

เย่เทียนถามเหลียงเยว่หรูด้วยความประหลาดใจ

เหลียงเยว่หรูทำหน้าเหมือนน่าสงสาร “คุณรู้ ฉันเคยบอกคุณแล้วไม่ใช่หรือ?คนใน ครอบครัวของฉันจัดให้ฉันไปออกเดท อีกฝ่ายเชิญให้ฉันไปงานปาร์ตี้คืนนี้ และพ่อของฉันก็ยืนกรานที่จะให้ฉันไป ฉันอยากให้คุณช่วยหน่อย...”

เย่เทียนนึกขึ้นได้ทันใด และกล่าวว่า “ความรักคือให้ผมไปเป็นเกราะป้องกันเหรอ?”

เหลียงเยว่หรูยิ้มอย่างรู้สึกผิด ร่างกายที่เล็กกะทัดรัดของเธอกอดแขนของเย่เทียน โยกไปมา และเอามือของเขาแตะไปที่ความนุ่มนวลโดยตรง

“ได้โปรด เย่เทียน ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนดี ดังนั้นคงไม่อยากทนเห็นฉันตกอยู่ในอันตรายแน่นอน!”

เมื่อรู้สึกถึงความนุ่มนวล เย่เทียนก็มีความสุขมาก หลงใหลกับสิ่งนั้นจนถอนตัวไม่ออกทำได้เพียงตอบตกลงเท่านั้น

“ได้ ผมจะช่วยคุณอีกครั้ง!”

"ดีมาก!"

เหลียงเยว่หรูกระโดดขึ้นด้วยความปิติยินดี และทำท่าที่มีชัยชนะ

เย่เทียนยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ แต่ไม่ได้พูดอะไรมาก และตามเหลียงเยว่หรูเข้าไปในรถและมุ่งหน้าไปยังจุดหมายปลายทาง

เมื่อพวกเขาจากไป พวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นภายใต้ร่มเงาของต้นไม้บนถนนฝั่งตรงข้าม มีคนเฝ้าดูทุกการเคลื่อนไหวของพวกเขา

“บอส เย่เทียนออกไปแล้ว…”

...

สิบนาทีต่อมา รถจอดอยู่หน้าวิลล่าอันงดงาม

เย่เทียนลงจากรถและมองไปรอบๆ พบว่ามีรถหรูจอดอยู่ที่นี่เต็มไปหมด แลมโบกินี เฟอร์รารีสามารถเห็นได้ทุกที่

เห็นได้ชัดว่า งานเลี้ยงที่เหลียงเยว่หรูจะเข้าร่วมนั้น ในนั้นจะต้องเป็นคนรวยและอำนาจทั้งนั้น

ตรงกันข้าม รถที่เหลียงเยว่หรูนั่ง เป็นแค่ Volkswagen CC ที่ไม่เด่นมาก

ด้วยสถานะของเหลียงเยว่หรู แม้ว่าเย่เทียนจะไม่ไปสืบ เขาก็รู้ว่ามันต้องเป็นตระกูลที่มีชื่อเสียง เห็นได้ชัดว่าสามารถซื้อเฟอร์รารี่ขับได้ แต่กลับขับแค่ Volkswagen CC ไม่ชอบโอ้อวด!

“เย่เทียน ไปกันเถอะ”

หลังจากลงจากรถ เหลียงเยว่หรูก็ควงแขนของเย่เทียนอย่างเป็นธรรมชาติ ด้วยรูปลักษณ์ที่ใกล้ชิดสนิทมาก

งานเลี้ยงถูกจัดขึ้นในวิลล่าสุดหรูแห่งหนึ่ง เมื่อเดินเข้าไป ห้องโถงก็เต็มไปด้วยผู้คน ยืนกันเป็นกลุ่มเป็นก้อน