ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 9

มึนแล้ว!

ทุกคนมึนงงกันหมด!

ไม่มีใครคาดคิด เหตุการณ์เปลี่ยนฉับพลัน

เย่เทียนที่จะโดนฟันไม่เป็นไรสักนิด ส่วนไอ้ผมเหลืองที่ถือมีดกลับโดนต่อยลอยไปตรงๆ!

ตอนที่มองทางเย่เทียน ก็เห็นเย่เทียนเก็บมือกลับด้วยสีหน้านิ่งเฉย ราวกับเมื่อสักครู่เป็นเพียงการทำเรื่องเล็กน้อยที่ไม่หนักหนาอะไรแล้วเท่านั้น

เป็นเหลียงเยว่หรูที่ในลูกตาประกายแวววาวขึ้น ในใจเกิดความหวังนิดๆ เพิ่ม

“แม่งเอ๊ย......”

พี่เบียวได้สติกลับมา หลุดปากสบถอย่างหน้าแดงคอแข็ง

แต่เขายังไม่ทันพูดจบ เย่เทียนขยับก่อนแล้ว

ร่างกายวาร์ปหาย เหมือนเป็นปีศาจ ชั่วพริบตาเดียวโฉบมาถึงด้านหน้าพี่เบียว

หมัดที่ไม่ได้พลิกแพลงมากมาย ผสมกับเสียงลมแหวกอากาศ ต่อยบนคอของพี่เบียวอย่างรุนแรง

พี่เบียวเหมือนรู้สึกว่าตัวเองถูกรถบรรทุกชนเข้าให้ ร่างกายเหมือนว่าวที่สายขาดลอยออกไปแล้ว กระแทกบนต้นไม้ด้านหลังอย่างหนัก

ต้นไม้เสียงดังแกรก คาดไม่ถึงถูกแรงนี้ทำเอวหัก!

“นี่......นี่เป็นแรงของคนอยู่เหรอ?”

“น่าสยองขวัญเกินไปแล้ว!”

ทุกคนตาค้างกันอีกครั้ง

โจรที่เหลืออีกสามสี่คนเห็นแบบนี้ ล้วนกลืนน้ำลายด้วยความยากลำบาก ลังเลว่าจะพุ่งเข้าไปดีหรือเปล่า

เอาคนมากเข้าสู้ ไม่แน่อาจสามารถสู้ชนะคู่แข่งได้

เย่เทียนกลับกวาดสายตาหนาวเย็นมองพวกเขา ชั่วขณะนั้นแต่ละคนตกใจจนสีหน้าซีดเซียว สั่นเทาทั้งตัว

สายตานี้ กำลังทำลายล้าง!

เวลานี้ พี่เบียวปีนขึ้นยืน มองทางเย่เทียนด้วยความตกใจกลัวอย่างยิ่ง

คนมีฝีมือพอลงมือ ก็รู้ว่ามีไม่มี!

หมัดเมื่อสักครู่นั้น เกือบต่อยคอเขาทะลุ ตอนนี้อวัยวะภายในโคลงเคลงไปพักหนึ่ง

เขารู้ว่าเจอปัญหายากเข้าแล้ว แม้แต่พูดจารุนแรงยังไม่กล้า หมุนตัวสาวเท้าวิ่งหนีไปข้างนอก

ลูกน้องอีกไม่กี่คนเห็นลูกพี่หนีไปแล้ว รวมถึงสาวนักต้มตุ๋นคนนั้นไม่มีใครกล้าอยู่ในนี้นาน ต่างทิ้งมีดหัวตัดลง วิ่งสุดชีวิตจนไม่เห็นเงา

เรื่องวุ่นวายมาไว ไปไวยิ่งกว่า!

ชั่วพริบตาเดียวถูกเย่เทียนแก้ไขอย่างง่ายดาย

“พ่อหนุ่ม ทำได้ดี!”

“เชี้ย พวกมันวิ่งเร็วมาก ไม่อย่างนั้นฉันเอาพวกมันตาย!”

“พ่อหนุ่ม ขอบใจนายที่ช่วยพวกเรา......”

ทุกคนมึนงงกันพักหนึ่ง ไม่นานก็ตอบสนองเข้ามา แต่ละคนรู้สึกซาบซึ้งใจต่อเย่เทียนจนน้ำตาไหลพราก

ภายใต้เสียงไชโยของทุกคน เย่เทียนสีหน้าปกติ หันหน้ากลับมา ชนเข้ากับดวงตาที่งดงามพิเศษคู่นั้นของเหลียงเยว่หรูพอดี

“เรียบร้อย เธอปลอดภัยแล้ว”

เย่เทียนหัวเราะอย่างสดใส รีบเก็บสายตากลับทันที ไม่อยากอยู่ต่อไปอีก หมุนตัวจะไป

เหลียงเยว่หรูกำลังอยู่ในสถานะฮึกเหิม

ทั้งที่เป็นเพียงชายหนุ่มที่อายุพอกันกับเธอคนหนึ่ง หน้าตาขาวนวล กลับสามารถเปิดโปงแผนหลอกลวงได้อย่างถูกต้องน่าเกรงขาม

ยังเป็นยอดฝีมือวงการต่อสู้คนหนึ่ง สองสามทีก็จัดการโจรหลายคนลงได้ ยังยอดเยี่ยมกว่าดูภาพยนตร์เสียอีก

กำลังอยากกล่าวขอบคุณ กลับเห็นเย่เทียนหมุนตัวเดินไป แอบร้อนใจ รีบตามเข้าไปโดยเร็ว

“คือว่า ฉันยังอยากขอบคุณนายด้วยล่ะ นายเดินเร็วขนาดนี้ทำไม?”

เหลียงเยว่หรูวิ่งเหยาะๆ ก่อนจะเดินเคียงไหล่กับเย่เทียน

ใช้หางตาจ้องมองพินิจพิเคราะห์หน้าด้านข้างของเย่เทียน เวลานี้เธอสงสัยต่อหนุ่มหล่อคนนี้ถึงขั้นสุด

“คำขอบคุณไม่ต้องหรอก เพียงแค่เรื่องเล็กๆ เท่านั้นเอง”