ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 24

เจียงเฉิงไม่ได้มีปฏิกิริยาใดๆ เขาเพียงแต่ถามว่า “ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครเหรอ”

โจวหลินตอบว่า “เธอเป็นแฟนของจ้าวฉางเจี๋ย ชื่อเซียวเยว่ ไม่รู้จริงๆ ว่าเธอไปเชิญหยางซวนมาได้ยังไง”

“หลานหยางคนดีเอ๋ย หลานมาได้ถูกเวลาพอดี รีบมาดูลูกชายของฉันหน่อยเถิดว่าเขาเป็นอะไร!”

ในที่สุดจ้าวฝูหลินก็ค่อยโล่งใจเมื่อเห็นหยางซวน หยางซื่อเป็นครอบครัวแพทย์แผนจีนที่มีชื่อเสียงไปทั่วทั้งเมืองหลูหยาง การจะให้คนของหยางซื่อมารักษาอาการป่วยให้จำเป็นต้องมีโอกาสที่ดีมาก ตอนนี้หยางซวนมาอยู่ที่นี่แล้ว ลูกชายของเขาก็นับว่ามีทางรอด

หยางซวนมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดของจ้าวฉางเจี๋ยและขมวดคิ้ว เขากล่าวว่า “ลุงจ้าวไม่ต้องตกใจไปครับ”

ทันทีที่สิ้นเสียง หยางซวนก็นั่งลงตรงหน้าจ้าวฉางเจี๋ย จากนั้นจึงยื่นมือไปดึงแขนข้างหนึ่งของเขาเพื่อวัดชีพจร

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่งหยางซวนจึงรีบเปิดกล่องยาที่พกติดตัวมาด้วย เขาหยิบถุงผ้าที่ใส่เข็มเงินออกมา สะบัดฝ่ามือโดยที่ปลายนิ้วมีเข็มเงินอยู่หลายเข็ม จากนั้นจึงแทงเข้าไปบนหน้าอกของจ้าวฉางเจี๋ย

เข็มเงินสิบสามเข็มถูกแทงลงไปติดต่อกันบริเวณใกล้กับหัวใจของจ้าวฉางเจี๋ย

“สิบสามเข็มต่อชีวิต?” เจียงเฉิงเอ่ยอย่างแปลกใจเล็กน้อย

“ไม่เลว พอมีความรู้อยู่นี่” หยางซวนเหลือบมองเจียงเฉิงด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย เขาพูดคำนี้ออกมาโดยไม่ได้แปลกใจอะไรมากนัก นอกจากนั้นยังออกจะภูมิใจเล็กน้อย เพราะวิธีนี้คือวิธีที่ถ่ายทอดกันมาในตระกูลหยางของพวกเขา

หลังจากแทงไปครบสิบสามเข็ม ใบหน้าที่เคยเต็มไปด้วยความเจ็บปวดของจ้าวฉางเจี๋ยก็เริ่มผ่อนคลายลง ลมหายใจที่กระชั้นถี่ก็เริ่มผ่อนคลายเช่นกัน

เมื่อเห็นเช่นนี้จ้าวฝูหลินจึงค่อยถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นจึงชมเชยซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า “สมแล้วที่เป็นแพทย์แผนจีนหยางซื่อ ชำนาญทักษะทางการแพทย์เช่นนี้ตั้งแต่อายุยังน้อย อนาคตต้องเจริญรุ่งเรืองมากแน่ๆ”

เซียวเยว่เองก็เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ใช่ค่ะ หนูละชื่นชมหยางซวนเขาเลย ในบรรดาคนรุ่นใหม่ ทักษะทางการแพทย์ของเขาไม่เป็นสองรองใครเลย”

หยางซวนรู้สึกภาคภูมิใจเมื่อได้ยินคนรอบข้างสรรเสริญ และความภูมิใจนั้นก็ฉายขึ้นมาบนใบหน้าของเขา

ยังเหลือขั้นตอนสุดท้ายของการใช้วิธีสิบสามเข็มต่อชีวิต นั่นก็คือการส่งพลังของเขาเข้าไปในเข็มเงินเพื่อกระตุ้นกำลังของหัวใจ แบบนี้จะทำให้รักษาโรคเรื้อรังของจ้าวฉางเจี๋ยได้