ค่ำคืนนั้น นิยาย บท 4

เธอยังเวอร์จิ้น และเขาเป็นคนแปลกหน้าที่พึ่งพบเจอกันไม่ถึงชั่วโมง แต่ก็สายไปเสียแล้วที่จะผลักไส

ขนาดของเขาใหญ่แค่ไหนเธอก็ไม่รู้ได้เพราะยังไม่เห็น แต่รู้สึกถึงความเต็มแน่นราวกายจะฉีกออกเป็นสองส่วน แต่ก็ไม่ได้เจ็บปวดอะไรมากนัก อีกอย่างเขาก็ใจเย็นพอที่จะไม่ตะบี้ตะบันแทงพรวดเข้ามาทีเดียว

สะโพกสอบถอดถอนแล้วดันย้ำให้เอ็นเนื้อใหญ่จมลึกลงไปเรื่อยๆ แต่ปากก็ยังไม่หยุดจูบ และจูบนั้นมันก็ช่วยให้เธอหายเครียดเกร็ง ที่สำคัญซ่านเสียวมากขึ้น

เสียวจนกระทั่งเป็นฝ่ายยกขารัดรอบเอวสอบ เด้งโหนกเนื้อเข้าหาให้เขาทะลวงเข้ามาได้ลึกมากขึ้น...

และเขาก็จัดให้ ชายหนุ่มกดบั้นเด้าเข้าใส่เธอจนเข้าได้สุดลำ ก่อนจะถอนสะโพกออกมาเด้าลำเอ็นเข้าออกในตัวเธอช้าๆ

เธอรัดเขาแน่นจนแทบขยับไม่ได้ เสียวจนต้องถอนจูบออกมาครางเครือ

“ อาาา คุณแน่นมากที่รัก ”

เขาครางพลางเลื่อนมือทั้งคู่ไปตรึงมือเธอไว้ประสานเหนือศีรษะ ก้มลงจูบหน้าผากของเธอเบาๆ ก่อนจะผละออกมาจ้องมองเธอด้วยสายตาฉ่ำหวาน ขณะที่บั้นเด้าก็ยังทำการเลื่อนเข้าเลื่อนออกมอบความเสียวให้ทั้งคู่ไม่หยุดหย่อน

แพรวาเองก็มองเขากลับเช่นกัน ผู้ชายหล่อเหลาคนนี้เป็นใครมาจากไหนไม่รู้ และเขากำลังพรากพรมจารีของเธอไป แต่แปลกที่เธอไม่รู้สึกผิดหรือเสียใจใดๆ ทั้งนั้น

ตรงกันข้ามเธอกลับรู้สึกดีเหลือเกินที่เขาโผล่เข้ามา ความอบอุ่นและซ่านเสียวที่เขากำลังพร่ำสอนอยู่นี้มันเยียวยาเธอจากผู้ชายเฮงซวยอย่างอดีตคนรักหมาดๆ ได้ดีเหลือเกิน

สองมือของทั้งคู่ผสานแนบแน่น ก่อนที่เขาจะเร่งแรงกระทั้นให้หนักหน่วงจนเกิดเสียงเนื้อกระแทกเนื้อชัดเจน และค่อยถี่กระชั้นจนกลายเป็นซอยถี่ยิบกระทั่งเขาปลดปล่อยธารรักอุ่นร้อนลงในร่องรักที่บีบรัดแน่นหนึบของเธอ

“ สุขสันต์วันเกิดนะครับ ”

เขากระซิบเสียงพร่าที่ข้างหู เธอยิ้มออกมาได้

“ ยังอุตส่าห์จำได้ด้วย ขอบคุณนะคะ ”