หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 406

“คุณกลับมาแล้วเหรอ!” ไม่ได้คิดถึงเรื่องเมื่อกี้เลย พชิราเข็นรถมาที่ธนพัตอย่างหน้าระรื่น

คว้ามือของธนพัตไว้ พชิราน้ำตาคลอเบ้าอย่างรวดเร็ว พูดด้วยน้ำเสียงที่น่าสงสาร

“กลับมาครั้งนี้แล้วอย่าไปไหนอีกนะ คุณไม่รู้หรอกว่าฉันอยู่บ้านหลังใหญ่คนเดียวแบบนี้เหงาแค่ไหน ไม่มีแม้แต่คนจะคุยด้วย เรื่องครั้งนั้นฉันผิดเอง สำนึกผิดแล้ว คุณยกโทษให้ฉันสักครั้งได้ไหม”

“สำนึกผิดแล้ว” ธนพัตพูดคำของพชิราซ้ำอย่างเยือกเย็น “คุณสำนึกผิดจริงเหรอ”

“ฉันสำนึกผิดแล้วจริงๆ” พชิราพยักหน้าอย่างรวดเร็ว ยกมือขึ้นสาบาน “ฉันสาบาน ต่อไปจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกแล้ว คุณกลับมาอยู่ที่นี่ ไม่ต้องไปไหนแล้วได้ไหม”

เมื่อมองดูท่าสาบานของพชิรา นัยน์ตาของธนพัตเต็มไปด้วยประชดประชัน เธอไม่กลัวบาปกรรมจริงๆ

“โอเค ผมสัญญา ครั้งนี้ผมจะไม่ไปไหนแล้ว” ธนพัตกัดฟันพูดทีละคำ มองพชิราด้วยสายตารังเกียจ

แต่พชิราใส่ใจแค่คำพูดของเขา แล้วถามด้วยสีหน้ายินดี “จริงเหรอ คุณจะอยู่กับฉันแล้วใช่ไหม”

“แน่นอนสิ ผมจะอยู่” ความโกรธรวมตัวกันในดวงตาของธนพัต เขาสบัดมือพชิราทิ้ง แล้วขึ้นเสียง “คราวนี้ถึงตาคุณต้องออกไปแล้ว!”

ถูกธนพัตสบัดมือออกอย่างแรง พชิราแทบจะตกลงจากรถ หลังจากทรงตัวได้ เธอก็มองธนพัตอย่างไม่อยากเชื่อสายตา คุณจะไล่ฉันออกไปหรอ”

“พชิรา เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้วคุณจะตอแหลไปถึงตอนไหน คิดว่าเรื่องที่ทำไว้จะไม่มีใครรู้เลยหรอ” ธนพัตถามอย่างใส่อารมณ์

เกิดอะไรขึ้น อย่าบอกนะว่าธนพัตรู้เรื่องที่เธอกับชริณบังคับให้สาริศาทำแท้งแล้ว พชิราหวั่นใจขึ้นทันใด ใครบอกเขากัน ชรัณหรอ ไอ้คนทรยศ!

“ธนพัต อย่าไปฟังที่ชรัณพูดนะ เขาจงใจจะใส่ร้ายฉัน ฉันไม่เคยทำแบบนั้น”

พชิรารีบบอกปัดอย่างกระวนกระวายใจ อยากจะเข้าไปจับมือธนพัต แต่กลับถูกเขาสะบัดออก

“ชรัณจะใส่ร้ายคุณโดยไม่มีเหตุผลทำไม!” ธนพัตดุเสียงดัง “พชิรา คราวที่แล้วผมเตือนแล้วนะ ถ้ายังกล้าทำร้ายสาริศาอีก ผมไม่มีวันปล่อยคุณไปแน่ คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะหาคนมาลอบฆ่าเธอ ในเมื่อคุณไม่สนใจคำพูดของผม ผมก็จะไม่เมตตาคุณอีกแล้ว!”

ลอบฆ่าอะไรกัน พชิราสับสนกับคำพูดของธนพัต เขาโกรธขนาดนี้ ไม่ใช่เพราะเรื่องที่บังคับสาริศาให้ทำแท้งในตอนนั้นหรอกเหรอ

“คุณพูดเรื่องอะไร ฉันไม่รู้เรื่อง”

เมื่อเห็นพชิรายังไม่ยอมยอมรับ ธนพัตก็โกรธจัด “จนถึงตอนนี้คุณยังแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง! พูดสิ ลอบทำร้ายสาริศาที่หน้าโรงละคร เป็นฝีมือคุณหรือเปล่า!”

ที่แท้ก็เป็นเรื่องนี้เอง ในใจของพชิราก็สบายใจไปได้เปลาะหนึ่ง เพราะเรื่องนี้เธอไม่ได้เป็นคนทำจริงๆ

“ไม่ใช่ฉันนะ คุณให้คนไปตรวจสอบดูได้เลย ฉันไม่ได้ทำเรื่องนี้จริงๆ!” พชิราโต้กลับเสียงดัง ด้วยสีหน้านิ่งอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน