คนเสเพล นิยาย บท 52

ร่างกายของเธอคล้อยตามเขาไปมาก แต่ห้วงหนึ่งของจิตใจบอกให้พอแค่นี้เถอะ จนดินต้องค่อยๆ ปล่อยจูบออกแบบเสียดาย เมื่อสัมผัสได้ว่าเธอไม่อยากให้เขาจูบ

"เราขอโทษ" ชายหนุ่มเอ่ยคำขอโทษในขณะที่ริมฝีปากยังอยู่ใกล้

"นายกลับไปเถอะ" หญิงสาวไม่กล้ามองสบตาเลยด้วยซ้ำถึงแม้ว่าจะอยู่ในความมืดก็ยังพอมองเห็นอยู่

"ขอค้างที่นี่ได้ไหม สัญญาว่าจะไม่ทำอะไร"

"บ้านนายก็อยู่ใกล้แค่นี้จะมาค้างที่นี่ทำไม"

"ก็เพราะบ้านหลังนี้มีเธออยู่ไง"

ดวงตากลมกรอกมองขึ้นสบตา แบบห้ามไม่ได้เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด

"ก็ได้แต่นายต้องออกไปแต่เช้านะอย่าให้พ่อกับแม่เห็น" ว่าแล้วเธอก็เดินไปนอนลงที่เตียง แล้วดึงผ้าห่มมาคลุมตัวไว้ ที่เธอไม่อยากให้พ่อกับแม่เห็นเพราะว่า ทั้งสองเลิกรากันไปแล้ว ไม่มีอะไรข้องเกี่ยวกันนอกจากเรื่องลูก และกลัวพวกท่านคิดมากด้วย

"ได้จ๊ะ" ชายหนุ่มรีบเดินมานอนลงข้างๆ แล้วซุกตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนเดียวกัน

"จะขยับมาทำไมใกล้ขนาดนี้"

"ใครบอกให้เธอมีผ้าห่มแค่ผืนเดียวล่ะ"

"เอามือออกเดี๋ยวนี้นะ"

"จะให้วางไว้ตรงไหน หมอนข้างก็ไม่มี"

"วางตรงไหนก็ได้ที่ไม่ใช่เอวฉัน"

"กอดนิดเดียวก็ไม่ได้" ชายหนุ่มพูดแค่เบาๆ แล้วก็ยอมปล่อย เพราะกลัวว่าจะถูกไล่ออกจากห้อง

23 : 25 น.

"อึดอัด" หญิงสาวเผลอหลับไปครู่หนึ่ง ตื่นขึ้นมาก็รู้สึกได้ว่าถูกเขากอดแน่นเลย

"อย่าเสียงดังสิจะนอน"

"ดิน!" หญิงสาวสะดุ้งเมื่อมือของเขาขยับต่ำลงไป

ที่จริงดินครึ่งหลับครึ่งตื่น พอถูกกวนมือหนาก็เลยขยับลงไปแบบไม่ได้ตั้งใจ แต่พอไปโดนอะไรบางอย่างเข้า..

"หือ?" เขาคิดว่าเธอไม่ใส่แค่เสื้อชั้นใน แต่นี่กางเกงชั้นในก็ไม่ได้ใส่เหรอ

"เอามือออกไปเดี๋ยวนี้นะ!"

"ใส่แบบนี้นอนทุกคืนเลยเหรอ"

"จะใส่แบบไหนนอนมันก็เรื่องของฉันสิ" ..ถามบ้าๆ คนจะนอนจะใส่อะไรก็เรื่องของเขาสิ

"ไอ้นั่นเคยวีดีโอคอลมาหากลางคืนไหม" น้ำเสียงของเขาเริ่มพูดจริงจังมากขึ้น

"ไอ้ไหน"

"ก็ไอ้หัวหน้านั่นไง" นี่แหละคือสิ่งที่ขัดใจ เพราะถ้าเธอใส่แบบนี้แล้วคุย Video Call กับคนที่เธอกำลังคบหาดูใจอยู่ มันก็เห็นหมดน่ะสิ

"เขาจะโทรมาหาฉันทำไม"

"กำลังคบกับมันอยู่ไม่ใช่เหรอ" เขารู้ดีว่าถ้าคนคบกัน ต้องมีบ้างแหละที่จะแชทหากันในเวลากลางคืน

"?!!?" ทอรุ้งกัดริมฝีปากไว้แน่น ไม่ต่อปากต่อคำด้วยดีกว่า จะคิดยังไงก็เชิญคิดไปเลย คนร่างบางหันหลังให้แบบไม่พอใจกับสิ่งที่เขาคิด

แต่ถูกเขาจับพลิกตัวให้กลับหันมาใหม่อีกครั้ง "ทำไมไม่ตอบ"

"ไม่อยากพูดกับคนพาล"

"รู้ไหมถ้าใส่แบบนี้คุยกับผู้ชายคนอื่นเขาจะคิดยังไง"

"จะคิดยังไงก็ช่างเขาสิในเมื่อฉันก็เป็นโสดนี่"

"ไม่อยากโสดไหมล่ะ" ว่าแล้วใบหน้าคมก็โน้มลงมาปิดปากเธอก่อนที่จะพูดอะไรต่อ

ทอรุ้งไม่ได้ดิ้นรน เธอแค่อยู่นิ่งๆ ปล่อยให้เขาจูบ เพราะกำลังงงกับท่าที และคำพูดที่เขาเพิ่งพูดไป

เสื้อชุดนอนหลุดไปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีเมื่อถูกของแข็งกำลังสอดใส่เข้ามาในร่างกาย