จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1150

ครุ่นคิดเล็กน้อย

ดวงตาที่งดงามของหยุนหลานก็ได้เคลื่อนไหวไปมา และรีบนำขวดหยกออกมาเพิ่มอีกสองใบ โดยที่ได้นำยาข้ามอุปสรรคทั้งสามเม็ดนั้นแบ่งแยกบรรจุลงไปในแต่ละขวด

จากนั้นก็รีบวิ่งไปที่ตลาดทันที

เธอไม่ได้ไปที่หอไป่เต้า

เพราะว่ายาข้ามอุปสรรคนั้นหอไป่เต้าเป็นผู้คิดค้นขึ้น

ถ้าหากจำหน่ายที่หอไป่เต้าสักหนึ่งเม็ด ก็ถือว่ากำลังพอดี

แต่หากสามเม็ดก็มากเกินไปแล้ว!

ไม่พูดถึงว่าหอไป่เต้าจะทานหรือไม่ แต่คงจะเกิดความสงสัยขึ้นอย่างแน่นอน

ถ้าอย่างนั้นสถานะนักกลั่นยาของหลินหยุนอาจจะปกปิดเอาไว้ไม่อยู่แล้ว

โดยจะส่งผลกระทบอะไรบ้าง ก็ไม่อาจทราบได้

แต่คงจะสร้างปัญหาความวุ่นวายที่ไม่จำเป็นมาให้กับหลินหยุนอย่างแน่นอน

จากลักษณะนิสัยของหลินหยุนแล้ว เขาเองคงจะไม่พอใจ

คิดถึงตรงนี้ หยุนหลานจึงไปที่หอชุนยี่ก่อน

แล้วก็ไปที่หอมี่หยุน

ตลาดสองแห่งนี้ แม้ว่าจะมีภูมิหลังที่ไม่ดีเท่ากับหอไป่เต้า แต่ก็ยังถือว่ามีศักยภาพพอใช้ได้!

เมื่อหยุนหลานนำยาข้ามอุปสรรคออกมา ก็กลายเป็นที่ดึงดูดความสนใจอย่างมากขึ้นทันที

โอสถชนิดนี้ คือสิ่งล้ำค่าที่มีความต้องการสูงมากอย่างแน่นอน

หอชุนยี่ได้เสนอให้ที่ราคาน้ำชี่ทิพย์สามพันแปดร้อยหยด

หอมี่หยุนยิ่งใจกว้างมากกว่า ให้ที่ราคาสี่พันหยด

สุดท้ายก็มาถึงที่หอไป่เต้า ซึ่งราคานั้นก็ค่อนข้างต่ำเล็กน้อย โดยเสนอให้ที่ราคาน้ำชี่ทิพย์สามพัน

ห้าร้อยหยด

หยุนหลานก็ตกลงแล้ว

ยาข้ามอุปสรรคสามเม็ด ได้น้ำชี่ทิพย์มาหนึ่งหมื่นหนึ่งพันสามร้อยหยด

นี่ถือว่าเป็นตัวเลขที่มีมูลค่าสูงมากทีเดียว

ต่อให้พวกเธอตระกูลหยุน หากตอนนี้คิดจะนำน้ำชี่ทิพย์จำนวนมากขนาดนี้ออกมา ก็คงเป็นเรื่องยาก

เมื่อได้น้ำชี่ทิพย์แล้ว หยุนหลานก็รีบกลับไปยังโรงกลั่นยาทันที

และพูดกับหลินหยุนว่า “ยาข้ามอุปสรรคสามเม็ด ได้น้ำชี่ทิพย์มาหนึ่งหมื่นหนึ่งพันสามร้อยหยด ซึ่งฉันได้นำสามร้อยหยดที่นำไปซื้อสมุนไพรออกมาแล้ว ส่วนที่เหลือก็อยู่ตรงนี้ทั้งหมดแล้ว! ”

หลินหยุนเคลื่อนสายตาเล็กน้อย แล้วก็นำน้ำชี่ทิพย์หนึ่งหมื่นหนึ่งพันหยดแบ่งครึ่งออกเป็นสองส่วน

“ฉันพูดเอาไว้แล้วว่า พวกเราแบ่งกันคนละครึ่ง! ”

“ส่วนครึ่งนี้ เป็นของเธอ! ”

ได้ยินที่หลินหยุนพูดแล้ว แม้ว่าหยุนหลานจะเตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้แล้ว แต่ก็ยังคงสูดหายใจลึก

ตกตะลึงกับความใจกว้างของหลินหยุนอย่างมาก

นี่คือน้ำชี่ทิพย์จำนวนห้าพันห้าร้อยหยดเลยทีเดียว!

ซึ่งไม่ใช่จำนวนที่น้อยเลย!

หยุนหลานรีบส่ายศีรษะและพูดว่า “ไม่ได้ ฉันไม่สามารถรับมันไว้ได้! ”

หลินหยุนก็ถามขึ้นอย่างแปลกใจว่า “ทำไมล่ะ? ”

หยุนหลานสูดหายใจลึก และพูดว่า “น้ำชี่ทิพย์เหล่านี้มันมากเกินไป! ”

“อีกอย่าง ฉันเองก็แค่ช่วยคุณไปซื้อสมุนไพรเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งไม่ได้ออกแรงช่วยอะไรเท่าไร! ”

“ข้อสาม ฉันถือว่าคุณเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตฉัน และยังเป็นเพื่อนฉันด้วย แล้วฉันจะรับมันไว้ได้

อย่างไรล่ะ? ”

สมเหตุสมผล

เพราะคิดเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว

หลินหยุนได้ยินดังนั้นก็พยักหน้า “งั้นก็ตกลง แต่อย่างไรก็ต้องรับเอาไว้บ้าง”

ขณะที่พูด ก็ได้แบ่งน้ำชี่ทิพย์สองพันหยดให้กับหยุนหลาน

คราวนี้หยุนหลานก็ไม่ได้ทำการปฏิเสธใด ๆ แล้วก็รับมันเอาไว้

หลินหยุนเองก็เก็บน้ำชี่ทิพย์จำนวนเก้าพันหยดขึ้น

หยุนหลานพูดขึ้นว่า “ตอนนี้ยังคงมีเวลาอยู่ พวกเราไปทานอะไรกันก่อน หลังจากนั้นก็ไปที่หอไป่เต้าเพื่อเข้าร่วมงานประมูล! ”

หลินหยุนครุ่นคิดชั่วครู่ แล้วก็พยักหน้าตกลง

ทั้งสองคนออกมาจากโรงกลั่นยา

หลังจากที่ไปทานอะไรกันเสร็จแล้ว ก็มุ่งหน้าไปที่หอไป่เต้า

คืนนี้ที่หอไป่เต้า คึกคักรื่นเริงเป็นพิเศษ

รถเมฆหรูหราทีละคันทีละคันขับมาจอดที่หน้าประตู

โดยมีคนลงมาจากรถและได้รับการต้อนรับเข้าสู่ภายในหอเป็นระยะ ๆ

หยุนหลานได้พาหลินหยุนมาถึงที่หน้าประตู

โดยที่ทั้งสองคนได้หยุดยืนอยู่ในระยะไกลออกไป

หลินหยุนถามขึ้นด้วยความแปลกใจว่า “ตระกูลหยุนของพวกเธอคงจะมีคนอื่นมาร่วมงานนี้ด้วยล่ะสิ? โดยตระกูลระดับตระกูลหยุนของพวกเธอ คงจะได้รับโควตาจำนวนคนเข้างานค่อนข้างเยอะใช่ไหม? ”

หยุนหลานพูดว่า “แต่ละตระกูลจะมีโควตาเข้าร่วมงานสามคน ในครั้งนี้พวกเราตระกูลหยุนไม่เข้า

ร่วมงานประมูล ดังนั้นโควตาผู้เข้างานจึงถูกฉันนำมาหมดแล้ว! ”