จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 1186

หลานเหอ โด่งดังมีชื่อเสียงมานานแล้ว

สำหรับวิชาการบำเพ็ญฝึกฝนของเขานั้น ไม่ต้องพูดถึงทุกคนต่างก็รับรู้กันเป็นอย่างดี

ส่วนพวกคนของตระกูลใหญ่ ไม่มีทางที่จะไม่รู้อย่างแน่นอน

หลายปีมานี้ เหตุผลที่หลานเหอยังกลั่นยาทองไม่สำเร็จ ไม่สามารถกลายเป็นยอดฝีมือแดนยาทองที่แท้จริงได้ก็เพราะว่า

ข้อแรก เพราะว่าเขาคือผู้ฝึกอิสระ ไม่มีสำนักให้การสนับสนุน

ในแต่ละขั้น ล้วนต้องพึ่งพาตนเอง ดังนั้นทรัพยากรของเขาจึงไม่เพียงพอ!

ข้อสอง เพราะว่า เขาไม่ต้องการกลั่นยาทองคุณภาพต่ำแบบนั้น

เขาหยิ่งผยองในตัวเอง เขามองว่าตนเองสูงส่ง!

ต่อให้เป็นการกลั่นยาทอง สำหรับเขาแล้ว คิดว่าขั้นต่ำจะต้องกลั่นให้ได้สีเหลือง

ถ้าหากไม่ได้แม้แต่สีเหลือง อย่างนั้นก็ไม่จำเป็นที่จะต้องกลั่นยาทองแล้ว!

เขาเพียบพร้อมด้วยความเด็ดเดี่ยวและมั่นใจที่จะกลายเป็นยอดฝีมือให้ได้!

ดังนั้นหลายปีมานี้เขาจึงได้แต่รอคอยมาโดยตลอด!

เมื่อหลินหยุนหยุดระงับรอยประทับเลือด เขาก็เหมือนกับยอดฝีมือคนอื่น ที่พบเห็นได้ในทันที

เมื่อเขาเห็นว่าหลินหยุนเป็นเด็กหนุ่มที่มีอายุเพียงแค่ยี่สิบต้น ๆ เขาเองก็ตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก

แต่จากนั้น เขาก็เกิดความตื่นเต้นขึ้นมาโดยพลัน

เขาไม่เชื่อว่า หลินหยุนที่มีอายุเพียงแค่ยี่สิบปีต้น ๆ นั้น จะมีพลังความสามารถที่แข็งแกร่งถึงขนาดที่สามารถสังหารผู้อาวุโสใหญ่ของสำนักสุริยันได้!

ยังไม่เพียงแต่สังหารผู้อาวุโสใหญ่ของสำนักสุริยัน แต่ในขณะที่ทำการสังหารนั้นเขากำลังเผชิญหน้ากับทูตวิญญาณที่หนึ่งของวิหารผนึกวิญญาณ รวมถึงฝูเหลย ยอดฝีมือผู้ฝึกอิสระด้วย!

จะเป็นแบบนี้ไปได้เหรอ?

ไม่สามารถเป็นไปได้อย่างเด็ดขาด!

เผชิญหน้ากับยอดฝีมือทั้งสามคนที่เก่งกาจขนาดนั้น จะต้องมีวิชาบำเพ็ญระดับไหนถึงจะสามารถต่อกรรับมือได้ ซึ่งทำให้ตกใจวิ่งหนีไปสองคน และสังหารทิ้งไปหนึ่งคน?

แดนยาทองระดับห้าขึ้นไปเหรอ?

อย่ามาพูดล้อเล่นกันเลย!

คนที่มีความรู้เพียงเล็กน้อย ก็คงจะไม่เชื่ออย่างเด็ดขาด!

นอกจากว่าโลกใบนี้กลับตาลปัตรไปแล้ว!

เขารู้ว่า ที่ไม่มีคนกล้าจะลงมือ ก็เพราะไม่แน่ใจ

แต่ไม่ใช่เขา เขาแน่ใจว่าเรื่องที่ร่ำลือกันนั้นไม่เป็นความจริง ดังนั้นเขาจึงปรากฏตัวขึ้น!

หลานเหอลอยตัวลงมา หรี่ตาลงแล้วมองไปที่หลินหยุน พร้อมกับแสดงรอยยิ้มมุมปากที่ยั่วยวน

“คือนายเองเหรอ! ”

“ที่เผชิญหน้ากับผู้อาวุโสใหญ่ของสำนักสุริยัน ทูตวิญญาณที่หนึ่งของวิหารผนึกวิญญาณ รวมถึงผู้ฝึกอิสระฝูเหลย โดยที่ตกใจจนต้องหลบหนีไปสองคน และถูกสังหารไปหนึ่งคน? ”

หลินหยุนพูดขึ้นว่า “น่าจะเป็นฉัน! ”

หลานเหอได้ยินดังนั้น ก็หัวเราะฮ่าฮ่าทันที “ถ้าเป็นอย่างนี้ นายก็คือยอดฝีมือแดนยาทองระดับห้าขึ้นไปล่ะสิ? ”

หลินหยุนส่ายศีรษะ และพูดว่า “ไม่น่าจะใช่! ”

หลานเหอหัวเราะเสียงดังอีกครั้ง “นายไม่ใช่ยอดฝีมือแดนยาทองระดับห้าขึ้นไป อย่างนั้นก็น่าแปลกใจแล้ว นายเผชิญหน้ากับยอดฝีมือแดนยาทองระดับสี่สามคนได้อย่างไร จนทำให้ตกใจจนต้องหลบหนีไปสองคน และยังสามารถสังหารได้หนึ่งคนด้วย? ”

“โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่านเฒ่ายันต์ฝูเหลย! ”

“เขาเป็นถึงยอดฝืมือดินแดนอีสานที่มีชื่อเสียงโด่งดังมานานแล้ว! ”

“ต่อให้ไม่ได้เข้าสู่แดนยาทองระดับห้าก็ตาม! ”

“ที่จริงแล้วเมื่อเผชิญหน้ากับยอดฝีมือยาทองระดับห้าตัวจริง เขาก็ยังมีพลังที่จะต่อสู้ได้! ”

“นี่คือเรื่องราวที่ทุกคนต่างก็รับทราบกันดี! ”

“ตอนนี้ไม่เพียงแต่ตัวฉัน เกรงว่าทุกคนต่างก็กำลังขบคิดกันว่า นายทำมันได้อย่างไรกัน? ”

ได้ยินดังนั้น หลินหยุนก็ส่งเสียงฮึอย่างเย็นชาและเหยียดหยาม

พร้อมกับพูดขึ้นว่า “วิธีการของหลินชางฉอง ไม่ใช่ว่าพวกมดแมลงอย่างนายจะสามารถเข้าใจได้หรอก! ”

“หากนายต้องการจะต่อสู้ ก็ลงมือได้เลย! ”

“ฉันจะทำให้นายได้รู้ว่า มดแมลงที่อยู่ใต้ดิน กับเทพมังกรที่โลดแล่นอยู่บนสรวงสวรรค์นั้น มีความแตกต่างกันขนาดไหน! ”

หลานเหอได้ยินดังนั้นถึงกับโมโหขึ้นทันที “ไอ้หนุ่ม นายโอ้อวดมากไปแล้ว! ”

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นก็ปล่อยให้ฉันมาเป็นผู้เปิดโปงกลลวงของนายเอง! ”

“ไอ้หนุ่ม จำไว้นะว่า ผู้ที่สังหารนายในวันนี้คือ หลานเหอ! ”

ขณะที่พูด หลานเหอก็ชกหมัดเข้าใส่ในทันที

พลังหมัดได้พุ่งทะยานและปะทุพลังขึ้นมาอย่างเหี้ยมหาญ

พลังหมัดนี้ แม้ว่าจะไม่เพียบพร้อมด้วยพลังขั้นยาทอง แต่ถ้าหากพูดกันถึงพลังอานุภาพที่ปะทุขึ้นนั้น ก็เทียบเท่าได้กับพลังหมัดของยอดฝีมือยาทองระดับหนึ่งแล้ว!

รับรู้สัมผัสได้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของพลังหมัดของหลานเหอแล้ว

ขณะนั้น คนของแต่ละตระกูลทั้งหมดที่อยู่ไม่ไกลออกไปนั้น ต่างก็ตกตะลึงขึ้นมาบ้างแล้ว