สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 139

มองเห็นหลานชายสองคนนี้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ใบหน้าของ ลู่อินอินก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม "หานถิง หลานเป็นลูกชายคนโตของตระกูลลู่ ตอนนี้หลานแต่งงานกับภรรยาที่จบการศึกษามัธยมศึกษาตอนปลายและกลับมาจากชนบท เรียกว่าไม่สามารถพาออกไปแกหน้าออกตาได้เลย ถ้าพ่อของหลานรู้เขาจะต้องโกรธแน่นอน อีกอย่างพ่อของหลานก็หาคู่ไว้ให้แล้ว อีกฝ่ายเป็นลูกสาวของตระกูลที่ร่ำรวยอย่างยิ่ง…”

ไม่รอให้ลู่อินอินพูดจบ ลู่หานถิงลุกขึ้นแล้ว เขาตัดบทลู่อินอินอย่างเรียบๆว่า “พ่อผมไม่ยุ่งวุ่นวายผมมาก่อน เรื่องการแต่งงานแน่นอนว่าไม่ต้องให้เขามาจัดการ ผมตัดสินใจเองครับ”

ลู่อินอิน “…”

“คุณป้า จื่อเซี่ยน ผมขอตัวก่อนนะครับ” ลู่หานถิงหยิบกุญแจรถออกมา แล้วเดินออกจากคฤหาสน์ไปเลย

ลู่อินอินมองไปยังหญิงชราอย่างรวดเร็ว “แม่คะ เรื่องนี้แม่ก็ไม่จัดการหน่อยเหรอคะ ตระกูลลู่เป็นตระกูลผู้ดีมั่งคั่งแห่งเมืองตี้ดู ทำไมหานถิงถึงแต่งงานกับภรรยาที่ต่ำต้อยด้อยค่าได้นะ”

นายหญิงลู่หัวเราะออกมา “การแต่งงานครั้งนี้ฉันเป็นคนอนุญาต ถ้าลูกชายฉันมีอะไรไม่พอใจให้เขามาหาฉันได้โดยตรงเลย”

ลู่อินอิน “…”

……

ลู่หานถิงไปแล้ว ลู่จื่อเซี่ยนเองก็ไม่ได้อยู่กินข้าวที่นี่ด้วย ลู่อินอินมาส่งลู่จื่อเซี่ยนออกจากบ้าน พูดเบาๆว่า “จื่อเซี่ยน พี่ชายของหลานเองก็ไม่รู้ทำอะไร ทำไมถึงไปแต่งงานกับผู้หญิงที่กลับมาจากบ้านนอกแบบนั้นได้ อีกอย่างป้าว่าคุณย่ากับพี่หลานต่างก็ลับๆล่อๆ เหมือนมีอะไรซ่อนเอาไว้ไม่อยากให้พวกเรารู้อย่างนั้น ช่างน่าขำจริงๆ”

ลู่อินอินเป็นอธิการบดีของมหาวิทยาลัยเซิ่งหลี เดิมก็เป็นลูกสาวของตระกูลลู่ คนที่เธอติดต่อข้องแวะด้วยล้วนมีแต่คนที่อยู่ในตระกูลผู้ดีร่ำรวยหรือไม่ก็คนที่มีความสามารถทางการแพทย์ ต่อให้เป็นเด็กผู้หญิงมาจากชนบทอยากจะพบเธอ ก็ยังต้องนัดเวลาก่อน

ลู่จื่อเซี่ยนก้มหน้าที่หล่อเหลานั้น ไม่ได้พูดอะไร

ลู่อินอินเองก็ไม่อยากจะไปใส่ใจเรื่องของลู่หานถิงมากนัก ร่างกายขาก็เหมือนกับระเบิดเวลา จะแต่งงานกับผู้หญิงแบบไหนก็ตามใจเขาเถอะ

ลู่อินอินดึงมือของลู่จื่อเซี่ยนมา “จื่อเซี่ยน การแต่งงานเพื่อเป็นทองแผ่นเดียวกับตระกูลผู้ดีมั่งคั่งนั้นไม่ต้องใช้กับหลาน หลานสามารถเลือกผู้หญิงที่หลานชอบได้ ขอเพียงเธอมีภูมิหลังที่ขาวสะอาด ทั้งยังมีพรสวรรค์ เป็นเด็กสาวที่ได้รับการดูแลเลี้ยงดูอย่างดีเหมาะสมกับหลานก็พอแล้ว”

ลู่อินอินเอ่ยพลางก็นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ เธอถอนหายใจ “จื่อเซี่ยนคู่หมั้นของหลานคนนั้นตอนนี้ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน เธอเป็นลูกสาวของหลินส่วยเหยาเชียวนะ หลินส่วยเหยาเป็นหญิงสาวในตำนานคนหนึ่ง อาจจะไม่มีใครรู้ว่าความจริงแล้วหลินส่วยเหยาต่างหากที่เป็นผู้ก่อตั้งมหาวิทยาลัยเซิ่งหลี แต่หลังจากที่ก่อตั้งสำเร็จแล้วก็ทิ้งไว้ให้ฉัน ส่วนตัวเองก็หายสาบสูญไปพร้อมกับลูกสาว ลูกสาวของหลินส่วยเหยาไม่รู้ว่าโตขึ้นจะมีรูปร่างหน้ายังไง จะเป็นเด็กสาวที่มีพรสวรรค์ทางการแพทย์หรือเปล่า ความจริงแล้วการหมั้นหมายนี้ดีมาก หลานกับลูกสาวของหลินส่วยเหยาเป็นคู่ที่สวรรค์สร้างมาเลย”

ลู่จื่อเซี่ยนไม่ได้มีความสนใจเรื่องพวกนี้เลย เขาดึงมือตนเองกลับมาอย่างเงียบๆ “คุณป้า ผมไปก่อนนะครับ”

มองร่างที่หล่อเหลาเย็นชาของลู่จื่อเซี่ยน ลู่อินอินรีบเอ่ยเตือนอย่างรวดเร็วว่า “จื่อเซี่ยน อีกสองวันอย่าลืมมางานเลี้ยงนะ อย่าลืมมานัดบอดกับผู้หญิงที่ป้าชอบคนนั้น!”

ลู่จื่อเซี่ยนหายลับไปจากสายตาแล้ว

ลู่อินอินรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย เธอชอบเซี่ยซีหวั่นอย่างมากจริงๆ จากก้นบึ้งของหัวใจ เธอเห็นว่าเซี่ยซีหวั่นเป็นหลานสะใภ้คนที่สองของตนเองแล้ว เธอมั่นใจว่าจื่อเซี่ยนที่เย็นชาในตอนนี้จะตกหลุมรักเซี่ยซีหวั่นตั้งแต่แรกเห็นในงานเลี้ยงแน่นอน

……

ลู่หานถิงกำลังขับรถ รถยนต์หรูโรลส์-รอยซ์ แฟนธอม กำลังขับเคลื่อนอยู่บนท้องถนน เวลานี้เองเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น มีคนโทรมา คือนายหญิงลู่โทรมา

ลู่หานถิงกดรับสาย “ฮัลโหล คุณย่าครับ”