คู่หมั้นคู่หมาย นิยาย บท 1

"ทำไมผมไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย" พอเขาได้ยินผู้เป็นแม่พูดเรื่องหมั้นหมาย เหมือนมีใครเอาไม้หน้าสามมาฟาดที่กบาลเขาอย่างแรง

"แม่ก็กำลังพูดให้ลูกฟังอยู่นี่ไง"

"แล้วทำไมตระกูลของเราต้องได้ยืมเงินพวกเขาตั้งมากมายขนาดนั้นด้วย" เพราะบริษัทของพ่อเขาก็ใหญ่โต แถมยังเข้าตลาดหลักทรัพย์อีก

"แล้วลูกคิดว่าเราจะเอาเงินมากมายมาจากไหนถ้าไม่เพราะความช่วยเหลือของ...." พิมพ์ประไพพูดยังไม่จบประโยคก็ถูกลูกชายพูดแทรกขึ้นมาก่อน

"ทำไมแม่ต้องมาพูดเรื่องนั้นเวลานี้ด้วย" ชายหนุ่มหันไปมองหญิงคนรักที่นั่งอยู่ข้างกาย ตอนนี้หน้าเธอซีดเผือดไม่มีแม้สีเลือด มันเป็นครั้งแรกที่เขาพาเธอมาไหว้แม่หรือมาเปิดตัวนั้นเอง

"แม่ว่าลูกพาผู้หญิงคนนี้ออกไปจากบ้านดีกว่า แม่เหนื่อยอยากจะพักผ่อนแล้ว" พิมพ์ประไพไม่รับไหว้เลยด้วยซ้ำ ทำไมแม่ของเขาจึงไม่ชอบหน้าผู้หญิงคนนี้มันมีเหตุผลอะไร ทั้ง ๆ ที่ พิมพ์ประไพเป็นคนชอบเข้าวัดเข้าวา

..หลายวันต่อมา..

เพล้ง!!!

"เฮ๊ย! แก้วใบที่เท่าไหร่แล้ววะ มึงก็เพลา ๆ ลงหน่อยสิ เดี๋ยวบาร์เบียร์ก็เจ๊งหรอก" เอกมัยเพื่อนรักของเขา และเป็นเจ้าของบาร์เบียร์แห่งนี้ แต่ชายหนุ่มก็เป็นหุ้นส่วนใหญ่ที่บาร์เบียร์แห่งนี้เหมือนกัน

"มึงคิดดูนะ! แม่กูทำกับกูแบบนี้ได้ยังไง แล้วทำไมต้องมาพูดเรื่องนั้นต่อหน้าแฟนกูด้วย" ตั้งแต่วันนั้นวาวาก็ไม่พูดกับเขาเลยสักคำ

วาวาคือแฟนสาวของเขาและทั้งสองก็คบกันมาได้เกือบจะครบปีแล้ว จนชายหนุ่มแน่ใจว่าผู้หญิงคนนี้แหละคือคนที่ใช่

..ฝ่ายหญิง..

"แล้วเขาว่ายังไงบ้างคะพ่อ" เมื่อได้ยินเรื่องหมั้นเรื่องหมายพิมพ์ญาดาก็ตกใจไม่แพ้ฝ่ายชายเหมือนกัน