คู่หมั้นคู่หมาย นิยาย บท 35

ปลายปากกาที่เธอได้เซ็นต์ลงไปในเอกสารนั้น หญิงสาวไม่รู้เลยว่านั่นมันคือเชือกที่เตรียมจะผูกคอเธอได้ตลอดเวลา แต่ตอนนี้อะไรก็ไม่สำคัญเท่าบริษัทของคุณตาอีกแล้ว เพราะเธอรู้ดีถ้ามันตกไปอยู่ในมือของผู้ชายคนนี้ เขาคงจะทำลายมันย่อยยับ

"คุณจะนัดหมอวันไหน"

"ทำไมต้องนัดหมอ" ชายหนุ่มรีบเก็บเอกสารนั้นใส่เข้าไปในซองเหมือนเดิม

"ก็นัดทำกิ๊ฟไง"

"ใครบอกว่าผมจะทำกิ๊ฟ"

"คุณอยากได้ลูก ฉันก็ตกลงท้องให้คุณแล้ว ถ้าไม่ทำกิ๊ฟแล้วคุณจะได้ลูกไหม?" คิ้วงามได้รูปขมวดเข้าหากันทันทีที่คิดอะไรขึ้นมาได้

"คุณอย่าบอกนะว่า!"

"ทำกิ๊ฟมันจะเป็นธรรมชาติตรงไหน ผมต้องการวิธีแบบธรรมชาติ"

"ไม่!! ฉันไม่ตกลง"

"คุณอย่าลืมว่าคุณเซ็นต์อะไรไปเมื่อกี้"

"คุณเอาเอกสารนั้นคืนมาเดี๋ยวนี้นะ! ฉันจะฉีกมันทิ้ง!!" หญิงสาวพยายามจะเข้าไปแย่งเอาซองเอกสารนั้นคืนมา แต่ก็ไม่สามารถที่จะแย่งจากเขาได้

"คุณมันขี้โกง"

"เริ่มเลยดีกว่าผมพร้อมแล้ว" เขาเอาซองเอกสารเข้าไปไว้ในลิ้นชักแล้วก็ล็อกมันไว้

"เริ่มอะไร!? พร้อมอะไร!!" หญิงสาวค่อย ๆ ถอยไป เพราะตอนนี้ชายหนุ่มกำลังเดินตรงเข้ามา

"ออกไปนะ!!" ดาวพระศุกร์ตำหนิตัวเองที่ไม่เช็คเอกสารนั้นให้ดีก่อนแต่เขาก็ไม่เปิดโอกาสให้เธอได้อ่านมันทุกบรรทัด

"ผมคิดว่าคุณคงจะไม่อินโนเซ้นส์จนไม่รู้ว่าเรื่องที่เราคุยกันคือเรื่องอะไร"

"ฉันไม่คิดว่าคุณจะมาไม้นี้คุณหิตายะ" ดาวพระศุกร์จะพูดอะไรมากไปกว่านี้ก็ไม่ได้ เพราะตอนนี้เธอเสียรู้เขาไปแล้วก็เลยอดทนไว้ก่อน

"ฉันขอเวลา"

"ได้.. ฉันจะให้เวลาเธอเท่าที่เธอต้องการ แต่ระหว่างที่เธอขอเวลาอยู่นี้ ฉันไม่สัญญานะว่าบริษัทของเธอ..จะ" ชายหนุ่มชูมือขึ้นทั้งสองข้าง แล้วถอยออกมา แต่สายตาและคำพูดของเขาไม่ได้ปล่อยเธอไปเหมือนท่าทางที่กำลังทำอยู่เลย

หญิงสาวหายใจโล่งขึ้นเธอรีบออกมาจากที่นั่นทันที ตอนนี้ยังไงก็ขอไปตั้งหลักก่อน เพราะจับต้นชนปลายอะไรไม่ถูกแล้ว

"เธอทำอะไรลงไปดาวพระศุกร์" ได้แต่คิดตำหนิตัวเอง แต่ถ้าไม่มีบริษัทครอบครัวของเธอก็ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว

หญิงสาวรีบขับรถออกจากบ้านหลังนั้นทันที่

"รถของใครขับออกไปเมื่อกี้คะป้า" พิมพ์ญาดาจอดรถได้ก็เดินไปถามป้าแม่บ้าน

"คุณผู้หญิงคนนั้นแหละค่ะ"

"แล้วเธอมีเรื่องอะไรอีกถึงได้มาที่นี่อีกคะ"

"ป้าก็ไม่แน่ใจค่ะ"

พิมพ์ญาดารู้จักผู้หญิงคนนี้เป็นอย่างดี เพราะตอนมีคดีความ พิมพ์ญาดายังคิดว่าเธอเก่งมาก เธอสามารถช่วยพ่อไม่ให้ติดคดีได้

..สองวันผ่านไป..

"พวกคุณทำอะไร" ดาวพระศุกร์เดินเข้ามาในห้องทำงานของตัวเอง แต่ตอนนี้ทุกอย่างไม่เหมือนเดิม มันถูกเปลี่ยนไปเกือบทุกอย่างแม้แต่ชื่อที่ติดอยู่หน้าห้อง

"พอดีผมจะมาบริหารงานที่นี่ครับ"

"แล้วคุณเป็นใครถึงจะมาบริหารงานที่นี่ นี่มันบริษัทของฉัน"